หิริ= ความละอายใจ,ละอายต่อบาป

     หิริ เป็นธรรมรักษาคุ้มครองโลก ทำให้โลกเกิดสันติ ทำให้คนเราอยู่กันอย่างสงบสุข เพราะคนที่มีหิริจะเกลียดความชั่ว และละอายที่จะทำความชั่วทั้งต่อหน้าและลับหลัง ทำให้ไม่ก่อความเดือดร้อนให้แก่โลกและสรรพสัตว์ทั้งปวง..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/229358

โอตัปปะ=ความเกรงกลัวต่อบาป
      โอตตัปปะ เป็นอาการของจิตที่หวั่นไหวเมื่อจะทำความชั่ว เพราะกลัวความผิดที่จะตามให้ผลในภายหลัง เกิดขึ้นได้เพราะคิดถึงโทษหรือความทุกข์ที่จะเกิดขึ้นจากการทำชั่ว จากการประพฤติทุจริตของตน เช่น ตัวเองเองต้องเดือดร้อน เกิดความเสียหาย เสียทรัพย์สินเงินทอง เสียอิสรภาพ หรือถูกคนอื่นตำหนิติเตียน ถูกสังคมรังเกียจ เป็นต้น..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/229358
(จากกลูเกิ้ล)

หลวงปู่ชาท่านเล่าให้สานุศิษย์ฟังว่า เมื่อครั้งที่ท่านได้ยินชื่อเสียงของพระอาจารย์มั่น จึงคิดอยากไปกราบท่าน…
จึงเดินธุดงค์จากอุบลไปยังสกลนครเพื่อพบอาจารย์มั่น ครั้นเมื่อไปถึงและได้เข้าไปฟังธะรมะจากท่านอาจารย์มั่นแล้ว…
หลวงปู่ชาจึงได้ถามปัญหาท่านอาจารย์มั่นว่า "พระวินัยมีมากเหลือเกินทำอย่างไรจึงจะจำได้หมดและสามารถปฎิบัติได้หมด…
ท่านอาจารย์มั่นตอบว่า"ท่านชา พระวินัยนั้นจะว่ามากก็ได้จะว่าน้อยก็ได้ ขอเพียงท่านยึดถือหิริโอตัปปะ…ก็ไม่ต้องห่วงว่าจะผิดพระวินัย"
ตั้งแต่นั้นมาหลวงปู่ชาไม่ได้ห่วงว่าท่านจะผิดพระวินัยเลย อะไรก็ตามที่ท่านรู้สึกว่าจะผิดพระวินัยท่านก็จะละเว้นเสีย…
เช่น เวลาไปเดินธุดงค์และไม่มีนาฬิกา ท่านจะดูดวงอาทิตย์หากดูว่าพระอาทิตย์จะถึงเที่ยงวันแล้วท่านก็จะงดอาหารในวันนั้นไปเลย…
และธรรมเนียมปฏิบัติการไม่จับเงินทองของพระสายวัดหนองป่าพงก็ยังคงรักษาจนถึงวันนี้…
อาทิเช่น วัดป่ารัตนวัน อ.วังน้ำเขียว ซึ่งเป็นวัดสาขามีพระอาจารย์ญาณธัมโมเป็นเจ้าอาวาส…
ที่วัดจะมีตู้รับบริจาคที่ศาลาหากท่านเห็นพระอาคันตุกะที่มาเยี่ยมชมวัดแล้วใส่ปัจจัยลงไปในตู้…
ท่านก็จะให้นำเงินที่มีในตู้ทั้งหมดไปทำทานเพราะถือว่าปัจจัยเหล่านั้นเป็นอาบัติ เป็นต้น.

การมีหิริโอตัปปะของคนไทยนั้นยังน้อยมากเราจึงมักจะเห็นคนไทยผิดวินัยอยู่บ่อยๆ เช่นวินัยจราจร…
หรือการให้สินบนเพื่อให้สะดวกในการติดต่อราชการต่างๆให้เร็วขึ้น เป็นต้น
สังคมไทยจึงเป็นสังคมที่มีการคอรับชั่นสูงสาเหตุเพราะเราขาดหิริโอตัปปะนั่นเอง…