แอบรักโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
เคยมั้ยครับแอบที่รักคน ๆ นึงโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ เรื่องมันมีอยู่ว่าผมเป็นเด็กกิจกรรมเป็นเด็กวงโยธวาธิตเข้ามาโดยไม่รู้จักเลยว่าดนตรีสากลคืออะไรตอนนั้นอยู่ ม.1 ครับและก็ซ้อมทุกวันหลังเลิกเรียนตอนเช้าก็ต้องซ้อมแต่เช้าเพราะต้องเป่าเพลงชาติให้นักเรียนในโรงเรียนร้องทุก ๆ เช้า ทำอยู่แบบนี้ทุกวันเลยถามตัวเองว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ จนวันนึงจะมีการแข่งขันและจะมีรุ่นพี่ที่จบไปแล้วเข้ามาฝึกสอนฝึกซ้อมทุก ๆ วันด้วยเช่นกัน และวันนั้นแหละครับผมก็ได้เจอกับรุ่นพี่คนนั้นหัวใจผมเต้นแรงมากๆและตอนนั้นผมก็รู้ทันทีว่าผมได้ตกหลุมรักคนๆนี้ไปซะแล้วแบบไม่มีเงื่อนไข และเป็นกำลังใจให้ผมเล่นดนตรีต่อไป แต่มันติดอยู่ตรงที่ว่าเราเป็นผู้ชายเหมือนกันนี่สิครับมันเลยทำให้ผมทำได้แค่แอบรักเขาอยู่แบบนั้นและเราก็ได้รู้จักกันตอนแนะนำตัวและบังเอิญว่าบ้านเราอยู่ซอยเดียวกันแต่มันก็แปลกนะครับบ้านอยู่ใกล้ๆกันแต่ไม่เคยรู้จักไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อนเลย ตั้งแต่วันนั้นเราก็เดินกลับบ้านด้วยกันทุกวัน รุ่นพี่เค้าอายุห่างกับผม 2 ปี และเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นเพราะผมชอบไปเล่นที่บ้านพี่เค้าและสนิทกับแม่ของพี่เค้า พี่เค้าเป็นหน้าตาดีถึงขั้นหล่อมากตัวสูง ๆ ขาวๆ จมูกโด่งๆ ปากเล็กๆ ส่วนผมนะหรอ 55 หน้าตาบ้าน ๆ ตัวดำๆ เตี้ยๆ ฟันกระต่าย ดั้งก็แหมบเอาเป็นว่าขี้เหร่ 55 เรามักจะไปไหนมาไหนด้วยกันเจอหน้ากันเกือบทุกวัน จนวันนึงพี่เค้าเข้ามหาลัย ผมก็ยังเป็นเด็กมัธยมอยู่พี่เค้าก็เริ่มมีเพื่อนมีสังคมใหม่ ๆ และเริ่มมีแฟนและเราก็เริ่มห่างกัน แต่ก็ยังเจอกันอยู่เรื่อย ๆ พี่เค้าก็อกหักบ้าง มีแฟนบ้าง ส่วนผมน่ะหรอก็มีแฟนบ้างแต่ก็คิดถึงพี่เค้าอยู่ตลอดฮ่าๆ และพี่เค้าก็ชวนผมไปดื่มกับเพื่อน ๆ เค้าที่มหาลัยอยู่บ่อย ๆ ผมก็ไปนะและเพื่อนเค้าก็มีแต่คนหน้าตาดีสวย ๆ หล่อ ๆ กันทั้งนั้นทุกครั้งที่ผมไปด้วยผมก็กลัวพี่เค้าจะอายเพื่อนว่าพาใครมาด้วย ผมก็เลยปฏิเสธไปบ้างบางครั้งแต่เพื่อน ๆ ของพี่เค้านิสัยดีกันทุกคน และพี่เค้าก็จะมีวงดนตรีค่อนข้างมีชื่อเสียงอยู่บ้างในตลาดเล็ก ๆ ทุกครั้งที่พี่เค้าไปเล่นคอนเสิร์ตพี่เค้าก็จะชวนผมไปด้วยทุกครั้งผมก็ไปนะแอบไปให้กำลังใจนิดนึง อิอิ ก็ได้รู้จักพวกแฟนคลับบ้างเพื่อน ๆ พี่เค้าที่เป็นศิลปินดัง ๆ บ้างก็ค่อนข้างเยอะอยู่พอสมควรจนผมเข้ามหาลัย และเราก็มีเพื่อนของเราที่เริ่มโตขึ้นอีกสังคมนึงบ้าง และผมกับพี่เค้าก็เริ่มห่างกันจริง ๆ ผมเรียนมหาลัยได้สักพักก็เริ่มหางานพาร์ทไทม์ทำตอนหลังเลิกเรียนจึงยิ่งทำให้เราห่างกันไปอีก และผมก็เก็บเงินได้ก้อนนึงจึงตัดสินใจไปจัดฟันและเสริมจมูกหาครีมมาทาหาโลชั่นทาผิว หากลูต้าวิตมินกินทุกอย่างที่เค้าว่าดีจนผิวขาวขึ้นและเรียกว่าคนหล่อคนนึงเลยครับ(
มีชมตัวเองด้วย55)ผมทำทุกอย่างจริง ๆ แล้วก็ทำเพื่อพี่เค้านั่นแหละครับ เพราะผมอยากอยู่ใกล้ ๆ พี่เค้าไม่อยากให้เค้าอายเวลาไปไหนมาไหนกับเรา ผมก็ไม่รู้นะว่าพี่เค้าคิดแบบเดียวกับเราหรือเปล่า จนถึงทุกวันนี้พี่เค้าก็มีแฟนคบกันมา 7 ปีแล้วครับตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัย ผมรู้จักกับแฟนพี่เค้าด้วยค่อนข้างสนิทมากด้วยเค้าเป็นผู้หญิงนิสัยดีมาก ๆ มากซะจนผมไม่กล้าจะคิดแบบนั้นกับรุ่นพี่ผมแล้ว จนผมมีแฟนเป็นของตัวเองอ่ะ ๆ ผู้นะคร้าบ ผมไม่ได้เป็นเกย์ และผมก็พาแฟนผมไปทำความรู้จักกับพี่เค้าทุกอย่างก็ดูลงตัวนะครับ แต่มันก็มีเหตุให้ผมต้องเลิกรากันไปและพี่เค้าก็มาบอกผมว่าดีแล้วที่เลิกเค้าไม่ค่อยแฮปปี้กับแฟนผมเท่าไหร่ ผมก็เลยแอบสงสัยว่าสรุปแล้วพี่เค้าคิดเหมือนผมหรือเปล่า แต่ก็ไม่กล้าถามออกไปเพราะกลัวจะเสียเพื่อน ผมยอมอยู่แบบนี้ไปเรื่อย ๆ ดีกว่าให้เค้ารู้แล้วผมอาจจะต้องเสียพี่เค้าไปเพราะหากพี่เค้าไม่ได้คิดแบบเราขึ้นมาทุกอย่างจะพังหมด จนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังสนิทกันเจอกันอยู่เรื่อย ๆ แต่อาจจะไม่บ่อยเหมือนเมื่อก่อน แต่ผมคิดว่ามันก็มีความสุขดี ดีกว่าที่จะไม่มีพี่เค้าอยู่ในชีวิต นี่แหละครับคือการแอบรักโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใด ๆ ของผม
มีใครเคยแอบรักแบบไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆแบบผมบ้างครับ
เคยมั้ยครับแอบที่รักคน ๆ นึงโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ เรื่องมันมีอยู่ว่าผมเป็นเด็กกิจกรรมเป็นเด็กวงโยธวาธิตเข้ามาโดยไม่รู้จักเลยว่าดนตรีสากลคืออะไรตอนนั้นอยู่ ม.1 ครับและก็ซ้อมทุกวันหลังเลิกเรียนตอนเช้าก็ต้องซ้อมแต่เช้าเพราะต้องเป่าเพลงชาติให้นักเรียนในโรงเรียนร้องทุก ๆ เช้า ทำอยู่แบบนี้ทุกวันเลยถามตัวเองว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ จนวันนึงจะมีการแข่งขันและจะมีรุ่นพี่ที่จบไปแล้วเข้ามาฝึกสอนฝึกซ้อมทุก ๆ วันด้วยเช่นกัน และวันนั้นแหละครับผมก็ได้เจอกับรุ่นพี่คนนั้นหัวใจผมเต้นแรงมากๆและตอนนั้นผมก็รู้ทันทีว่าผมได้ตกหลุมรักคนๆนี้ไปซะแล้วแบบไม่มีเงื่อนไข และเป็นกำลังใจให้ผมเล่นดนตรีต่อไป แต่มันติดอยู่ตรงที่ว่าเราเป็นผู้ชายเหมือนกันนี่สิครับมันเลยทำให้ผมทำได้แค่แอบรักเขาอยู่แบบนั้นและเราก็ได้รู้จักกันตอนแนะนำตัวและบังเอิญว่าบ้านเราอยู่ซอยเดียวกันแต่มันก็แปลกนะครับบ้านอยู่ใกล้ๆกันแต่ไม่เคยรู้จักไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อนเลย ตั้งแต่วันนั้นเราก็เดินกลับบ้านด้วยกันทุกวัน รุ่นพี่เค้าอายุห่างกับผม 2 ปี และเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นเพราะผมชอบไปเล่นที่บ้านพี่เค้าและสนิทกับแม่ของพี่เค้า พี่เค้าเป็นหน้าตาดีถึงขั้นหล่อมากตัวสูง ๆ ขาวๆ จมูกโด่งๆ ปากเล็กๆ ส่วนผมนะหรอ 55 หน้าตาบ้าน ๆ ตัวดำๆ เตี้ยๆ ฟันกระต่าย ดั้งก็แหมบเอาเป็นว่าขี้เหร่ 55 เรามักจะไปไหนมาไหนด้วยกันเจอหน้ากันเกือบทุกวัน จนวันนึงพี่เค้าเข้ามหาลัย ผมก็ยังเป็นเด็กมัธยมอยู่พี่เค้าก็เริ่มมีเพื่อนมีสังคมใหม่ ๆ และเริ่มมีแฟนและเราก็เริ่มห่างกัน แต่ก็ยังเจอกันอยู่เรื่อย ๆ พี่เค้าก็อกหักบ้าง มีแฟนบ้าง ส่วนผมน่ะหรอก็มีแฟนบ้างแต่ก็คิดถึงพี่เค้าอยู่ตลอดฮ่าๆ และพี่เค้าก็ชวนผมไปดื่มกับเพื่อน ๆ เค้าที่มหาลัยอยู่บ่อย ๆ ผมก็ไปนะและเพื่อนเค้าก็มีแต่คนหน้าตาดีสวย ๆ หล่อ ๆ กันทั้งนั้นทุกครั้งที่ผมไปด้วยผมก็กลัวพี่เค้าจะอายเพื่อนว่าพาใครมาด้วย ผมก็เลยปฏิเสธไปบ้างบางครั้งแต่เพื่อน ๆ ของพี่เค้านิสัยดีกันทุกคน และพี่เค้าก็จะมีวงดนตรีค่อนข้างมีชื่อเสียงอยู่บ้างในตลาดเล็ก ๆ ทุกครั้งที่พี่เค้าไปเล่นคอนเสิร์ตพี่เค้าก็จะชวนผมไปด้วยทุกครั้งผมก็ไปนะแอบไปให้กำลังใจนิดนึง อิอิ ก็ได้รู้จักพวกแฟนคลับบ้างเพื่อน ๆ พี่เค้าที่เป็นศิลปินดัง ๆ บ้างก็ค่อนข้างเยอะอยู่พอสมควรจนผมเข้ามหาลัย และเราก็มีเพื่อนของเราที่เริ่มโตขึ้นอีกสังคมนึงบ้าง และผมกับพี่เค้าก็เริ่มห่างกันจริง ๆ ผมเรียนมหาลัยได้สักพักก็เริ่มหางานพาร์ทไทม์ทำตอนหลังเลิกเรียนจึงยิ่งทำให้เราห่างกันไปอีก และผมก็เก็บเงินได้ก้อนนึงจึงตัดสินใจไปจัดฟันและเสริมจมูกหาครีมมาทาหาโลชั่นทาผิว หากลูต้าวิตมินกินทุกอย่างที่เค้าว่าดีจนผิวขาวขึ้นและเรียกว่าคนหล่อคนนึงเลยครับ(