เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับฉันและญาติๆ เรื่องผ่านมาแล้วประมาณ8ปี เริ่มเรื่องเลยคือ ช่วงนั้นแม่เราต้องขับรถไปส่งน้าที่จ.หนองบัวลำภู
เราและพี่ก็เลยไปด้วย ป้าอีก2คนก็ขอไปด้วย ทั้งหมดที่ไปก็จะมีลุง(เป็นแฟนแม่เราที่ไม่ใช่พ่อแท้ๆ)แม่ พี่ เรา น้า ป้าอีก2คน ทั้งหมดก็คือ7คน
และหลังจากไปส่งน้าที่จ.หนองบัวลำภูแล้ว แม่เราเลยตัดสินใจขับรถไปเที่ยวที่จังหวัดเลย ก็ไปไหว้พระธาตุ ไปไหว้พระ เดินขึ้นภูกระดึงกันจนถึงเย็น
บอกก่อนว่าเราออกจากบ้านตั้งแต่กลางคืน ทำให้ไปถึงหนองบัวลำภูตอนเช้ามืดพอดี ก็เลยเที่ยวต่อจนเย็น เวลามันก็เริ่มเย็น แม่เราเลยตัดสินใจ
หาที่พัก1คืน แล้วค่อยเดินทางต่ออีกวัน เราก็หาที่พักกันไปเรื่อยๆ เวลาตอนนั้นก็ประมาณ5โมง พอ5โมงครึ่งก็ได้ที่พัก แม่เราก็ติดต่อเช็คอิน
ลักษณะรีสอร์ทที่เราไปพักคือเป็นบ้านหลังๆเรียงกันไป จะเว้นที่ระหว่างหลังโดยปลูกดอกไม้ไว้ สิ่งที่เราจำได้แม่นเลยคือเราไม่เคยเห็นต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิง เรารู้สึกว่ามันแปลกมาก เพราะตอนนั้นเรายังเด็ก เราก็ตื่นเต้น และนั่งดูมันระหว่างรอแม่เช็คอิน สักพักแม่ก็บอกว่าให้ไปที่พักกัน ได้บ้านแล้ว ก็เข้าไป ก็ไม่มีอะไร สักพักแม่ก็เดินมาบอกว่าชัดโครกในห้องนอนใหญ่ของแม่มันกดน้ำไม่ได้ คือต้องอธิบายก่อนว่าแม่เราเป็นคนที่ต้องเช็คห้องน้ำก่อน เวลาจะเข้าพักที่ไหน แม่ไม่โอเคที่ห้องน้ำในห้องแม่มันกดไม่ได้ เลยไปแจ้งพนักงานและขอย้ายบ้าน พนักงานก็ทำเหมือนไม่อยากให้ย้าย ก็คุยๆกับพนักงานอีกคน คุยกันสักพัก ก็ยื่นกุญแจบ้านอีกหลังมาให้ บ้านหลังใหม่นี้เป็นบ้านหลังริมสุด ข้างหลังมีลำธารไหลผ่าน บรรยากาศดีมากๆ สงบด้วย เพราะอยู่หลังริม ตอนนั้นยังพอมีแสงอยู่พอบ้านเราเอาของเข้าไปเก็บพี่เราาก็ชวนเราไปถ่ายรูปกับลำธารหลังบ้าน แล้วก็เดินดูดอกไม้รอบบ้าน ก็ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ พอกลับเข้ามาก็กินข้าวแล้วเราก็เพลียหลับไปเลย อธิบายก่อนว่าลักษณะบ้านคือ พอเข้าบ้านไปจะเป็นห้องรับแขก มีเตาผิงขวามือและห้องน้ำติดกับเตาผิง มีห้องนอน2ห้อง ห้องใหญ่คือมีเตียงใหญ่1เตียง ห้องเล็กคือมีเตียงเล็ก2เตียง แม่นอนกับลุง เรานอนกับพี่สาว ส่วนป้าอีก2คนเค้าขอนอนกลางบ้านเพื่อจะได้ดูละครให้จบเพราะในห้องไม่มีทีวี เวลาผ่านไปถึงเช้า เราตื่นมาเราเดินออกมากลางบ้านสิ่งที่เห็นคือแม่ ลุง มานอนกับป้ากลางบ้าน เราก็งงว่ามานอนทำไมกลางบ้าน ป้าก็บอกว่าอยู่ๆกลางดึกมันก็วิ่งมานอนรวมกัน เราก็ไม่คิดอะไร ก็ไปหาอะไรกินกันแล้วถ่ายรูปรวมกันหลังบ้าน แล้วเดินทางกลับ พอถึงบ้าน ก็มานั่งรวมกัน กินข้าวหน้าบ้าน ป้าก็ถามขึนมาว่ารีสอร์ทนอนหลับสบายมั้ย เราก็ตอบว่าสบายมาก หลับยาวเลย เตียงนุ่ม ป้าก็ตอบเรามาว่า แต่ป้านอนไม่ค่อยหลับ ป้าตื่นมาตอนกลางคืน ป้าเห็นผู้หญิงเงาๆ เดินเข้าไปในห้องน้ำ ตอนแรกก็คิดว่าเป็นป้าอีกคน เลยจะนอนต่อ หางตาก็มองไปเห็นว่าป้าอีกคนก็นอนอยู่ เลยหันมาดูป้าอีกคนก็นอนอยู่จริงๆ แต่ก็คิดว่าแม่ออกมาเข้าเพราะห้องน้ำข้างในอาจจะเข้าไม่ได้เลยมาเข้าข้างนอก และป้าก็รอจะเข้าห้องน้ำ แต่มันนานเกินไป ไม่เห็นแม่ออกมา เลยตะโกนถาม ว่าทำอะไรทำไมนานจัง จังหวะนั้นแม่เปิดประตูออกมาจากห้องนอนพอดี ป้าเราเลยตกใจว่าอ้าวแม่เราไม่ได้อยู่ในห้องน้ำหนิ แม่วิ่งออกมาพร้อมกับจุงมือลุงมานอนด้วยกันกลางบ้าน ป้าก็ไม่กล้าเข้าห้องน้ำ แล้วก็ไม่กล้าเล่าอะไรตอนนั้น พอป้าเราพูดมางี้ เราก็เลยถามแม่ต่อเลย่าแม่มีอะไร ทำไมออกมานอนแบบนั้น แม่ก็เหมือนไม่อยากพูด แต่เราและป้าบอกให้พูด เลยพูดว่าตอนที่นั่งดูละครกันอยู่กลางบ้านตอน3ทุ่มกว่าๆแม่เราก็มองไปที่ห้องเห็นคนโผล่หัวออกมามองแม่และป้าๆ แม่ก็หันหน้าหนี แล้วหันไปอีกรอบก็ไม่เห็นเลยคิดว่าตัวเองตาฝาด พอตกกลางคืนรู้สึกไม่ดีก็พยายามนอน จนมันรู้สึกใจเต้นแปลกๆ รู้สึกเหมือนมีคนมองตลอดและจับมือลุง ปลุกให้ตื่นแล้วออกไปนอนข้างนอกด้วยกัน เรากับพี่สาวก็นอนอีกห้องซึ่งเราและพี่สาวหลับสบายมากไม่เจออะไรเลย จากนั้นพอเรารู้แบบนี้พี่เราก็เลยโทรไปถามรีสอร์ทว่าบ้านที่เราไปพักมีอะไรหรือป่าว เค้าก็บอกว่าไม่มีอะไร พี่เราก็บอกว่าต้องมีอะไรแน่ๆ แต่เค้าไม่บอก จากนั้นเราก็ไม่พูดถึงกัน แล้วก็ลืมๆมันไป จนวันนึงที่เราไปรับรูปที่ร้านล้างรูป ซึ่งตอนนั้นมัน8ปีที่แล้ว กล้องที่พี่เราใช้มันเป็นกล้องที่ถ่ายแล้วต้องลงคอมแล้วใส่ทรั้มไดฟ์ไปให้ร้านล้างรูปล้างให้ พอเราล้างรูปมา มันจะมีรูปที่เราถ่ายที่หลังบ้านนั้นกับแม่และป้าๆ ซึ่งพอมาดูอีกทีคือบ้านหลังนี้มีสายสินพันรอบบ้าน ซึ่งเราตกใจและงงมากว่าทำไมตอนเราไป เราไม่เห็นหรือสะดุดตาเลย และทุกวันนีเราก็มีรูปที่ถ่ายที่บ้านหลังนั้นอยู่ และในรูปก็มีสายสินพันบ้านอยู่ในรูปด้วย มันเป็นประสบการณ์ที่เราไม่ได้เห็นแต่เราก็ขนลุกไปด้วย หลังจากเราเห็นรูปถ่าย และตอนนี้แม่เราได้เสียไปได้4ปีแล้ว เรายังคิดถึงแม่ทุกวัน และยังนึกถึงภาพวันเก่าๆที่แม่เราพาไปเที่ยวเสมอ
แล้วแต่วิจารณญาณทุกคนนะคะ เราแค่มาเล่าประสบการณ์อาจไม่น่ากลัวมาก แต่ก็ทำให้เราหลอนทุกครั้งเวลาที่ต้องไปนอนรีสอร์ทที่เป็นบ้านหลังๆ
ทำไมฉันไม่เห็น
เราและพี่ก็เลยไปด้วย ป้าอีก2คนก็ขอไปด้วย ทั้งหมดที่ไปก็จะมีลุง(เป็นแฟนแม่เราที่ไม่ใช่พ่อแท้ๆ)แม่ พี่ เรา น้า ป้าอีก2คน ทั้งหมดก็คือ7คน
และหลังจากไปส่งน้าที่จ.หนองบัวลำภูแล้ว แม่เราเลยตัดสินใจขับรถไปเที่ยวที่จังหวัดเลย ก็ไปไหว้พระธาตุ ไปไหว้พระ เดินขึ้นภูกระดึงกันจนถึงเย็น
บอกก่อนว่าเราออกจากบ้านตั้งแต่กลางคืน ทำให้ไปถึงหนองบัวลำภูตอนเช้ามืดพอดี ก็เลยเที่ยวต่อจนเย็น เวลามันก็เริ่มเย็น แม่เราเลยตัดสินใจ
หาที่พัก1คืน แล้วค่อยเดินทางต่ออีกวัน เราก็หาที่พักกันไปเรื่อยๆ เวลาตอนนั้นก็ประมาณ5โมง พอ5โมงครึ่งก็ได้ที่พัก แม่เราก็ติดต่อเช็คอิน
ลักษณะรีสอร์ทที่เราไปพักคือเป็นบ้านหลังๆเรียงกันไป จะเว้นที่ระหว่างหลังโดยปลูกดอกไม้ไว้ สิ่งที่เราจำได้แม่นเลยคือเราไม่เคยเห็นต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิง เรารู้สึกว่ามันแปลกมาก เพราะตอนนั้นเรายังเด็ก เราก็ตื่นเต้น และนั่งดูมันระหว่างรอแม่เช็คอิน สักพักแม่ก็บอกว่าให้ไปที่พักกัน ได้บ้านแล้ว ก็เข้าไป ก็ไม่มีอะไร สักพักแม่ก็เดินมาบอกว่าชัดโครกในห้องนอนใหญ่ของแม่มันกดน้ำไม่ได้ คือต้องอธิบายก่อนว่าแม่เราเป็นคนที่ต้องเช็คห้องน้ำก่อน เวลาจะเข้าพักที่ไหน แม่ไม่โอเคที่ห้องน้ำในห้องแม่มันกดไม่ได้ เลยไปแจ้งพนักงานและขอย้ายบ้าน พนักงานก็ทำเหมือนไม่อยากให้ย้าย ก็คุยๆกับพนักงานอีกคน คุยกันสักพัก ก็ยื่นกุญแจบ้านอีกหลังมาให้ บ้านหลังใหม่นี้เป็นบ้านหลังริมสุด ข้างหลังมีลำธารไหลผ่าน บรรยากาศดีมากๆ สงบด้วย เพราะอยู่หลังริม ตอนนั้นยังพอมีแสงอยู่พอบ้านเราเอาของเข้าไปเก็บพี่เราาก็ชวนเราไปถ่ายรูปกับลำธารหลังบ้าน แล้วก็เดินดูดอกไม้รอบบ้าน ก็ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ พอกลับเข้ามาก็กินข้าวแล้วเราก็เพลียหลับไปเลย อธิบายก่อนว่าลักษณะบ้านคือ พอเข้าบ้านไปจะเป็นห้องรับแขก มีเตาผิงขวามือและห้องน้ำติดกับเตาผิง มีห้องนอน2ห้อง ห้องใหญ่คือมีเตียงใหญ่1เตียง ห้องเล็กคือมีเตียงเล็ก2เตียง แม่นอนกับลุง เรานอนกับพี่สาว ส่วนป้าอีก2คนเค้าขอนอนกลางบ้านเพื่อจะได้ดูละครให้จบเพราะในห้องไม่มีทีวี เวลาผ่านไปถึงเช้า เราตื่นมาเราเดินออกมากลางบ้านสิ่งที่เห็นคือแม่ ลุง มานอนกับป้ากลางบ้าน เราก็งงว่ามานอนทำไมกลางบ้าน ป้าก็บอกว่าอยู่ๆกลางดึกมันก็วิ่งมานอนรวมกัน เราก็ไม่คิดอะไร ก็ไปหาอะไรกินกันแล้วถ่ายรูปรวมกันหลังบ้าน แล้วเดินทางกลับ พอถึงบ้าน ก็มานั่งรวมกัน กินข้าวหน้าบ้าน ป้าก็ถามขึนมาว่ารีสอร์ทนอนหลับสบายมั้ย เราก็ตอบว่าสบายมาก หลับยาวเลย เตียงนุ่ม ป้าก็ตอบเรามาว่า แต่ป้านอนไม่ค่อยหลับ ป้าตื่นมาตอนกลางคืน ป้าเห็นผู้หญิงเงาๆ เดินเข้าไปในห้องน้ำ ตอนแรกก็คิดว่าเป็นป้าอีกคน เลยจะนอนต่อ หางตาก็มองไปเห็นว่าป้าอีกคนก็นอนอยู่ เลยหันมาดูป้าอีกคนก็นอนอยู่จริงๆ แต่ก็คิดว่าแม่ออกมาเข้าเพราะห้องน้ำข้างในอาจจะเข้าไม่ได้เลยมาเข้าข้างนอก และป้าก็รอจะเข้าห้องน้ำ แต่มันนานเกินไป ไม่เห็นแม่ออกมา เลยตะโกนถาม ว่าทำอะไรทำไมนานจัง จังหวะนั้นแม่เปิดประตูออกมาจากห้องนอนพอดี ป้าเราเลยตกใจว่าอ้าวแม่เราไม่ได้อยู่ในห้องน้ำหนิ แม่วิ่งออกมาพร้อมกับจุงมือลุงมานอนด้วยกันกลางบ้าน ป้าก็ไม่กล้าเข้าห้องน้ำ แล้วก็ไม่กล้าเล่าอะไรตอนนั้น พอป้าเราพูดมางี้ เราก็เลยถามแม่ต่อเลย่าแม่มีอะไร ทำไมออกมานอนแบบนั้น แม่ก็เหมือนไม่อยากพูด แต่เราและป้าบอกให้พูด เลยพูดว่าตอนที่นั่งดูละครกันอยู่กลางบ้านตอน3ทุ่มกว่าๆแม่เราก็มองไปที่ห้องเห็นคนโผล่หัวออกมามองแม่และป้าๆ แม่ก็หันหน้าหนี แล้วหันไปอีกรอบก็ไม่เห็นเลยคิดว่าตัวเองตาฝาด พอตกกลางคืนรู้สึกไม่ดีก็พยายามนอน จนมันรู้สึกใจเต้นแปลกๆ รู้สึกเหมือนมีคนมองตลอดและจับมือลุง ปลุกให้ตื่นแล้วออกไปนอนข้างนอกด้วยกัน เรากับพี่สาวก็นอนอีกห้องซึ่งเราและพี่สาวหลับสบายมากไม่เจออะไรเลย จากนั้นพอเรารู้แบบนี้พี่เราก็เลยโทรไปถามรีสอร์ทว่าบ้านที่เราไปพักมีอะไรหรือป่าว เค้าก็บอกว่าไม่มีอะไร พี่เราก็บอกว่าต้องมีอะไรแน่ๆ แต่เค้าไม่บอก จากนั้นเราก็ไม่พูดถึงกัน แล้วก็ลืมๆมันไป จนวันนึงที่เราไปรับรูปที่ร้านล้างรูป ซึ่งตอนนั้นมัน8ปีที่แล้ว กล้องที่พี่เราใช้มันเป็นกล้องที่ถ่ายแล้วต้องลงคอมแล้วใส่ทรั้มไดฟ์ไปให้ร้านล้างรูปล้างให้ พอเราล้างรูปมา มันจะมีรูปที่เราถ่ายที่หลังบ้านนั้นกับแม่และป้าๆ ซึ่งพอมาดูอีกทีคือบ้านหลังนี้มีสายสินพันรอบบ้าน ซึ่งเราตกใจและงงมากว่าทำไมตอนเราไป เราไม่เห็นหรือสะดุดตาเลย และทุกวันนีเราก็มีรูปที่ถ่ายที่บ้านหลังนั้นอยู่ และในรูปก็มีสายสินพันบ้านอยู่ในรูปด้วย มันเป็นประสบการณ์ที่เราไม่ได้เห็นแต่เราก็ขนลุกไปด้วย หลังจากเราเห็นรูปถ่าย และตอนนี้แม่เราได้เสียไปได้4ปีแล้ว เรายังคิดถึงแม่ทุกวัน และยังนึกถึงภาพวันเก่าๆที่แม่เราพาไปเที่ยวเสมอ
แล้วแต่วิจารณญาณทุกคนนะคะ เราแค่มาเล่าประสบการณ์อาจไม่น่ากลัวมาก แต่ก็ทำให้เราหลอนทุกครั้งเวลาที่ต้องไปนอนรีสอร์ทที่เป็นบ้านหลังๆ