ที่บ้านไม่ได้มีปัญหานะคะ พ่อแม่อยู่ครบให้ความรักเราดี แต่เรารุ้สึกว่าตัวเองเป็นอาการของ”โรคเรียกร้องความสนใจ”  
อยากเป็นศุนย์กลาง เป็นที่ยอมรับ เป็นจุดเด่นของทุกๆสังคม ในหมุ่เพื่อน ที่ทำงาน โดยเฉพาะกับแฟน
เราสังเกตตัวเองมาตลอด ไม่ว่าจะกิจกรรมอะไรที่ผ่านมาตั้งแต่เด็ก จนวัยเรียน มหาลัย ทำงาน ส่วนใหญ่เรามักจะเป็นที่ยอมรับ รู้สึกเป็นที่หนึ่ เป็นที่ต้องการงมาโดยตลอด
ถ้าที่ไหนหรือสถานณการณ์ไหนเราอยู่แล้วรู้สึกไม่ได้รับความสำคัญ หรือไร้ตัวตน เราจะซึมและเฟดตัวออกมา ทำให้ไม่มีความสุข
เวลาอยู่กับแฟนชอบให้แฟนเอาใจต่อหน้าคนเยอะๆ ซึ่งแฟนเป็นคนเอาใจดีอยู่แล้ว ยิ่งทำให้เรารู้สึกดี รู้สึกมีคุณค่า
แต่กลับกันถ้าไม่ได้รับความสนใจเราจะอาการออกเเหมือนเด็กเอาแต่ใจ และผิดหวังเสียใจมากกว่าปกติเยอะมากๆๆ
อีกอย่างคืออะไรก็ตามที่ไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ก็จะส่งผลต่ออารมณ์ความรู้สึกเราค่อนข้างรุนแรง
ใครเคยเป็นเหมือนเราบ้างไหมคะ และพอจะมีวิธีแก้ไขไหมคะ

แท็กไม่ถูกห้องขออภัยค่ะ