ทริปนี้เกิดขึ้นระหว่างวันที่ 1 เมษายน ถึง 26 เมษายน 2560 รวม เป็นทริปที่มีความสุข สนุก เหงา กลัว เศร้า ดีงามพระรามเก้าเสาชิงช้า บางนา อ่อนนุช ปุณวิถี และเป็นประสบการณ์ที่ประทับใจมาก คือโพสไว้แค่เฟสบุค แต่วันนี้อยากจะแชร์ให้เพื่อน พ่อ แม่ พี่ น้อง ได้อ่านกันบ้าง ได้สนุกไปกับการเดินทางของเรา ถ้าไม่สนุกให้สมมติว่าสนุกแล้วมันจะสนุกเอง รีวิวนี้เรียกว่ามาเล่าสู่กันฟังดีกว่า เพราะสาระแทบจะไม่มี มีแต่ความบันเทิง ความนก และความไปเรื่อย ชอบ ไม่ชอบ ติชมกันได้ ถ้าชอบก็ให้แม่มาขออย่ารอให้มันนานแรง น้องเป็นสาวแก้มแดงพี่อย่าแกล้งให้น้องคอยนาน เวิ่น !!!
ทริปนี้ใช้เวลา 26 วัน จำนวน 9 เมือง (ปักกิ่ง อูลานบาตอร์ เอียร์คุทต์ มอสโค เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก เยเรวาน ทบิลิซี คาสเบกี้ อิสตันบูล) 6 ประเทศ จีน (มองโกเลีย รัสเซีย อาร์เมเนีย จอร์เจีย ตุรกี) งบประมาณ 85000 บาทถ้วน แบกเป้แบ็คแพ็กเดินทางตัวคนเดียว แล้วก็รอดชีวิตมาได้อย่างมีความสุข
วันแรก จุดเริ่มต้น
01.04.2017 กรุงเทพ-เคแอล-ปักกิ่ง
วันนี้กะเทยมีความวุ่นวะวุ่นวาย เก็บกระเป๋าต่างๆ แบบครึ่งชั่วโมงสุดท้ายก่อนไปดอนเมือง เพราะทำงานห้าวันติดก่อนเดินทาง ความจริงคือกลัวป่วยมาก ไม่งั้นจะนกเหมือนทริปไทเปเมื่อปีที่แล้วที่แบบ ไปถึงแล้วเป็นไข้ นอนอยู่โรงแรมตั้งแต่วันแรกจนวันกลับ ไม่เห็นอะไรแม้แต่จะถ่ายรูปคู่ไทเป 101
กะเทยต้องตื่นมาทำหลายสิ่งอย่างในชีวิต แล้วรถก็
ติดอีก คติประจำใจท่องเอาไว้ “จงอย่าไว้ใจการจราจรวันเสาร์" คือเป็นการเดินทางมาสนามบินที่แบบไม่มีการเผื่อเวลาใดใด เพราะไม่มีเวลาให้เผื่อ มาถึงดอนเมืองรถ
ติดอีก แบบไฟล์ท 4 โมง ตอนบ่าย 2.45 ยังอยู่บนแทกซี่ เช็คอินออนไลน์มาแล้วก็จริง แต่ก็ต้องโหลดกระเป๋า เวลาบอร์ดคือ 15.20 น. นี่ก็เร่งเวอร์ต่างๆ ข้าวก็หิว พอมาถึงเกทปรากฏว่ายังไม่บอร์ด เลยไปซื้อข้าวไก่ย่างใส่กล่องมานั่งกินหน้าเกท ไปซื้อมาเสร็จก็เริ่มบอร์ด กินเสร็จก็ขึ้นเครื่องเลยค่ะ มีความจุกเวอร์ ล่ะความนกคือเศษไก่ติดฟันกรามไปอีก ไหวแมะ การเดินทางครั้งนี้บินกับแอร์เอียและแอร์เอเชียเอ็กซ์
จากนั้นก็เดินทางไปต่อเครื่องที่เคแอล ใช้เวลา 3 ชั่วโมง จริงๆ ประมาณ 2 ชั่วโมง เพราะบอร์ดเร็ว แล้วก็นั่งหลังขดหลังแข็งมากับสายการบินแอร์เอเชียเอ็กซ์ บินคุ้ม คุณภาพครบ เบาะเอนได้ 5 องศา ถึงขึ้นหลับอยู่แล้วมีอาการเมื่อยไม่ไหวแล้ว ต้องลุกขึ้นมายืนบิดขี้เกียจไปมา จนกระทั่งในที่สุดกัปตันก็ได้นำเรามาถึงสนามบินปักกิ่งแคปปิตอล เทอมินอล 2 อย่างปลอดภัย
วันที่สอง คนเยอะจนเวียนหัว
02.04.2017 ปักกิ่ง
(ภาคแรก)
เวลา ตี 5 นิดๆ กะเทยก็ถึงสนามบินปักกิ่ง เลทไปเกือบ 50 นาที เพราะว่ากว่าจะออกจากมาเลย์เซีย ฝนตกหนักมั้งไม่แน่ใจ เพราะขึ้นไปนั่งปุ๊บก็หลับใส่เลยค่ะ เพราะง่วง หลังจากผ่าน ตม. จีนมาอย่างสวยสวย รับกระเป๋าเสร็จยังไม่ 6 โมงเช้า อุณหภูมิภาคพื้นดินขณะนั้น 4 องศา แต่อุณหภูมิในสนามบินน่าจะ 20 องศา จากการอ่านรีวิวในพันทิปต่างๆ เราจะต้องออกจากสนามบินด้วย Airport Express ซึ่งเที่ยวแรกจะมาตอน 6.35 ดังนั้นกะเทยก็เข้าห้องน้ำห้องท่าให้เรียบร้อย แล้วก็ไปนั่งกินกาแฟสตาบัคสวยๆ จัดแจงกระเป๋าอีกรอบหลังจากที่จัดไม่ค่อยลงตัว ประเด็นคือ จะจัดทำไม เพราะเดี๋ยวก็เข้าที่พักแล้วมั้ย ฮัลโล่ !!!
เออจะบอกว่าแอบพลาดมากที่เอารองรองเท้าผ้าใบยัดใส่กระเป๋าแล้ว แต่ก็ตัดสินใจเอาออก เพราะว่าใส่รองเท้าหนังแล้วเมื่อยตีนมาก อีกอย่างตอนจัดคือเอาถุงเท้ายัดในรองเท้า ทีนี้พอเอารองเท้าออกจึงไม่มีถุงเท้ามาซักคู่ หยังมาง่าวอี่ !!! (ภาษาเหนือหมายถึง ทำไมหนูโง่จังคะ) แล้วอีกอันที่นกคือ ไม่เอาไดร์เป่าผมมาด้วย พลาดมากที่โฮสเทลไม่มีค่ะ คือใน Booking.com บอกว่ามีนะ กะเทยน่าจะเชื่อสัญชาตญาณตัวเองตั้งแต่แรก แต่ทราบภายหลังว่ามีให้ยืมนะ ที่รีเซปชั่น
ระหว่างรอรถก็ตั้งค่า Roaming ของ AIS คือที่เปิดมาคืออยากเล่น Facebook กับ Line เอาไว้ติดต่องาน (ฟังดูดีเนาะ) จริงๆ คือเอาไว้ลงรูปและเช็คอิน เครือข่ายแรกที่จับคือ china mobile สัญญาณเป็น E มีความคิดในใจกรูพลาดละ แล้วเลยตัดสินใจตั้งใหม่เป็นเป็น china unicom เออแล้ว 4G มาเวอร์
หลังจากซื้อตั๋วรถไฟฟ้าแล้วก็นั่งออกมาจากสนามบิน เราชอบความรู้สึกนี้มาก เวลาเราไปต่างประเทศแล้วต้องนั่งรถไฟใต้ดินเข้าเมือง ชอบโมเม้นท์ของการโผล่ขึ้นบนดิน เราจะได้ลุ้นกับภาพแรกที่เห็นว่าบ้านเมืองเขาเป็นอย่างไร นี่น่าจะช่วงปลายฤดูหนาวคือใบไม้หายหมด เหลือแต่กิ่งไว้ดูต่างหน้า
มาถึงสถานีดองซิเมนบางอย่างเนี่ยะ ตามรีวิวก็แวะซื้อบัตรอี้ข่าถง หรือบัตร transport smart card ซึ่งเจ้าหน้าที่ก็งงๆ ตอนที่บอกภาษาอังกฤษไป เลยบอกอี้ข่าถง รู้เรื่อง !!! ดีนะที่จดมา เออนี่มาถึงคือโดนแซงคิวเลยค่ะ แซงแบบปกติ (จากนี้ไปสกิลเราจะเร่งขึ้น เพราะจะโดนแซงคิวแบบปกติ) แปลว่าถึงเมืองจีนละ พอนั่งรถไฟมาเรื่อยๆ ตามแผนที่ก็ถึงสถานี Xixi อ่านว่าสีเซี่ยะ กูพูดว่า ซี่ซี่ ตึงบ่ามีไผเข้าใจ๋อี่ ภาษาเหนือแปลว่า พูดว่าซี่ซี่แล้ง ไม่มีใครเข้าใจ
คุณหลอกดาว !!! คือโฮสเทลบอกว่าอยู่ห่างจากสถานีรถไฟฟ้าราว 400 เมตร เอาจริงคือนี่ว่ามีเกือบโลอ่ะ ประเด็นคือออกผิดประตู เลยเดินไกลเพิ่มอีกฮัลโล่ !!! นกมั้ย พอมาถึงโฮสเทลก็ฝากกระเป๋า เพราะนางยังไม่ให้เช็คอิน เวลาเช็คอินคือบ่ายสอง ก็ฝากกระเป๋านางแล้วขอเข้าห้องน้ำ โอ้โห คุณคะ !!!! คือเปิดห้องน้ำไปเท่านั้นแหล่ะ เงิบค่ะ วั้ย !!ต๋ายแล้ว มันคือ ขี้ค่ะ ขี้จริงจริง ไม่ได้ม็อกอัพ ลอยเต็มเลย ปิดประตูห้องนึงแล้วเปิดไปอีกห้อง ก็ขี้ อีกแล้วค่ะ โอ้ยย !!! นี่คือกูต้องพักที่นี่จริงๆ ใช่มั้ย ก็เลยยืนฉี่ที่โถฉี่ก็ได้ค่ะ ห้องน้ำที่สนามบินมันโอเค เอาน่าอาจจะเช้าอยู่ แม่บ้านยังไม่ได้ทำความสะอาด
คือกระเทยก็ง่วงนอนอ่าเนาะ ไม่รู้จะไปไหนก่อนดี หาอะไรกินก่อนละกัน มือแรกเป็นร้านซาลาเปา แล้วก็มีเครื่องเคียงหรืออะไรประมาณนั้น นี่ก็ชี้ที่รูปได้คล้ายไปเกี๊ยวน้ำมากิน อร่อยดี กินเสร็จก็ไม่รู้ไปไหน ง่วงนอน ก็เลยนั่งรถเมล์ชมเมืองละกัน คอนเสปเดิมคือไปให้สุดสาย เดี๋ยวมันจะต้องมีรถกลับแน่นอน พอขึ้นก็หลับบนรถเมล์ มีแม่ลูกสอนภาษาอังกฤษกันท่าทางน่ารัก จนรถเมล์มาสุดสายมาถึง หอสักการะฟ้า เทียนถัน คือไม่ได้ตั้งใจมานะ รถเมล์มันถึงเอง คือสุดสายพอดี เลยอ่ะไหนๆ ก็มาถึงเดินเที่ยวหน่อยละกัน คือคนเยอะมาก เยอะเวอร์ เยอะแบบทัวร์จีนต่างๆ แบบทัวร์จีนทุกเมืองมารวมกัน ประมาณ แปดแสนคน เยอะจนเวียนหัว พิมพ์มาถึงตรงนี้แล้วหลับ....
จบวันที่สองภาคแรก เดี๋ยวมาเล่าต่อค่ะ
ทริปนกนก ตุ๊ดคนเดียวเที่ยวทรานไซบีเรีย อาร์เมเนีย จอร์เจีย ตุรกี
ทริปนี้ใช้เวลา 26 วัน จำนวน 9 เมือง (ปักกิ่ง อูลานบาตอร์ เอียร์คุทต์ มอสโค เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก เยเรวาน ทบิลิซี คาสเบกี้ อิสตันบูล) 6 ประเทศ จีน (มองโกเลีย รัสเซีย อาร์เมเนีย จอร์เจีย ตุรกี) งบประมาณ 85000 บาทถ้วน แบกเป้แบ็คแพ็กเดินทางตัวคนเดียว แล้วก็รอดชีวิตมาได้อย่างมีความสุข
วันแรก จุดเริ่มต้น
01.04.2017 กรุงเทพ-เคแอล-ปักกิ่ง
วันนี้กะเทยมีความวุ่นวะวุ่นวาย เก็บกระเป๋าต่างๆ แบบครึ่งชั่วโมงสุดท้ายก่อนไปดอนเมือง เพราะทำงานห้าวันติดก่อนเดินทาง ความจริงคือกลัวป่วยมาก ไม่งั้นจะนกเหมือนทริปไทเปเมื่อปีที่แล้วที่แบบ ไปถึงแล้วเป็นไข้ นอนอยู่โรงแรมตั้งแต่วันแรกจนวันกลับ ไม่เห็นอะไรแม้แต่จะถ่ายรูปคู่ไทเป 101
กะเทยต้องตื่นมาทำหลายสิ่งอย่างในชีวิต แล้วรถก็
จากนั้นก็เดินทางไปต่อเครื่องที่เคแอล ใช้เวลา 3 ชั่วโมง จริงๆ ประมาณ 2 ชั่วโมง เพราะบอร์ดเร็ว แล้วก็นั่งหลังขดหลังแข็งมากับสายการบินแอร์เอเชียเอ็กซ์ บินคุ้ม คุณภาพครบ เบาะเอนได้ 5 องศา ถึงขึ้นหลับอยู่แล้วมีอาการเมื่อยไม่ไหวแล้ว ต้องลุกขึ้นมายืนบิดขี้เกียจไปมา จนกระทั่งในที่สุดกัปตันก็ได้นำเรามาถึงสนามบินปักกิ่งแคปปิตอล เทอมินอล 2 อย่างปลอดภัย
วันที่สอง คนเยอะจนเวียนหัว
02.04.2017 ปักกิ่ง
(ภาคแรก)
เวลา ตี 5 นิดๆ กะเทยก็ถึงสนามบินปักกิ่ง เลทไปเกือบ 50 นาที เพราะว่ากว่าจะออกจากมาเลย์เซีย ฝนตกหนักมั้งไม่แน่ใจ เพราะขึ้นไปนั่งปุ๊บก็หลับใส่เลยค่ะ เพราะง่วง หลังจากผ่าน ตม. จีนมาอย่างสวยสวย รับกระเป๋าเสร็จยังไม่ 6 โมงเช้า อุณหภูมิภาคพื้นดินขณะนั้น 4 องศา แต่อุณหภูมิในสนามบินน่าจะ 20 องศา จากการอ่านรีวิวในพันทิปต่างๆ เราจะต้องออกจากสนามบินด้วย Airport Express ซึ่งเที่ยวแรกจะมาตอน 6.35 ดังนั้นกะเทยก็เข้าห้องน้ำห้องท่าให้เรียบร้อย แล้วก็ไปนั่งกินกาแฟสตาบัคสวยๆ จัดแจงกระเป๋าอีกรอบหลังจากที่จัดไม่ค่อยลงตัว ประเด็นคือ จะจัดทำไม เพราะเดี๋ยวก็เข้าที่พักแล้วมั้ย ฮัลโล่ !!!
เออจะบอกว่าแอบพลาดมากที่เอารองรองเท้าผ้าใบยัดใส่กระเป๋าแล้ว แต่ก็ตัดสินใจเอาออก เพราะว่าใส่รองเท้าหนังแล้วเมื่อยตีนมาก อีกอย่างตอนจัดคือเอาถุงเท้ายัดในรองเท้า ทีนี้พอเอารองเท้าออกจึงไม่มีถุงเท้ามาซักคู่ หยังมาง่าวอี่ !!! (ภาษาเหนือหมายถึง ทำไมหนูโง่จังคะ) แล้วอีกอันที่นกคือ ไม่เอาไดร์เป่าผมมาด้วย พลาดมากที่โฮสเทลไม่มีค่ะ คือใน Booking.com บอกว่ามีนะ กะเทยน่าจะเชื่อสัญชาตญาณตัวเองตั้งแต่แรก แต่ทราบภายหลังว่ามีให้ยืมนะ ที่รีเซปชั่น
ระหว่างรอรถก็ตั้งค่า Roaming ของ AIS คือที่เปิดมาคืออยากเล่น Facebook กับ Line เอาไว้ติดต่องาน (ฟังดูดีเนาะ) จริงๆ คือเอาไว้ลงรูปและเช็คอิน เครือข่ายแรกที่จับคือ china mobile สัญญาณเป็น E มีความคิดในใจกรูพลาดละ แล้วเลยตัดสินใจตั้งใหม่เป็นเป็น china unicom เออแล้ว 4G มาเวอร์
หลังจากซื้อตั๋วรถไฟฟ้าแล้วก็นั่งออกมาจากสนามบิน เราชอบความรู้สึกนี้มาก เวลาเราไปต่างประเทศแล้วต้องนั่งรถไฟใต้ดินเข้าเมือง ชอบโมเม้นท์ของการโผล่ขึ้นบนดิน เราจะได้ลุ้นกับภาพแรกที่เห็นว่าบ้านเมืองเขาเป็นอย่างไร นี่น่าจะช่วงปลายฤดูหนาวคือใบไม้หายหมด เหลือแต่กิ่งไว้ดูต่างหน้า
มาถึงสถานีดองซิเมนบางอย่างเนี่ยะ ตามรีวิวก็แวะซื้อบัตรอี้ข่าถง หรือบัตร transport smart card ซึ่งเจ้าหน้าที่ก็งงๆ ตอนที่บอกภาษาอังกฤษไป เลยบอกอี้ข่าถง รู้เรื่อง !!! ดีนะที่จดมา เออนี่มาถึงคือโดนแซงคิวเลยค่ะ แซงแบบปกติ (จากนี้ไปสกิลเราจะเร่งขึ้น เพราะจะโดนแซงคิวแบบปกติ) แปลว่าถึงเมืองจีนละ พอนั่งรถไฟมาเรื่อยๆ ตามแผนที่ก็ถึงสถานี Xixi อ่านว่าสีเซี่ยะ กูพูดว่า ซี่ซี่ ตึงบ่ามีไผเข้าใจ๋อี่ ภาษาเหนือแปลว่า พูดว่าซี่ซี่แล้ง ไม่มีใครเข้าใจ
คุณหลอกดาว !!! คือโฮสเทลบอกว่าอยู่ห่างจากสถานีรถไฟฟ้าราว 400 เมตร เอาจริงคือนี่ว่ามีเกือบโลอ่ะ ประเด็นคือออกผิดประตู เลยเดินไกลเพิ่มอีกฮัลโล่ !!! นกมั้ย พอมาถึงโฮสเทลก็ฝากกระเป๋า เพราะนางยังไม่ให้เช็คอิน เวลาเช็คอินคือบ่ายสอง ก็ฝากกระเป๋านางแล้วขอเข้าห้องน้ำ โอ้โห คุณคะ !!!! คือเปิดห้องน้ำไปเท่านั้นแหล่ะ เงิบค่ะ วั้ย !!ต๋ายแล้ว มันคือ ขี้ค่ะ ขี้จริงจริง ไม่ได้ม็อกอัพ ลอยเต็มเลย ปิดประตูห้องนึงแล้วเปิดไปอีกห้อง ก็ขี้ อีกแล้วค่ะ โอ้ยย !!! นี่คือกูต้องพักที่นี่จริงๆ ใช่มั้ย ก็เลยยืนฉี่ที่โถฉี่ก็ได้ค่ะ ห้องน้ำที่สนามบินมันโอเค เอาน่าอาจจะเช้าอยู่ แม่บ้านยังไม่ได้ทำความสะอาด
คือกระเทยก็ง่วงนอนอ่าเนาะ ไม่รู้จะไปไหนก่อนดี หาอะไรกินก่อนละกัน มือแรกเป็นร้านซาลาเปา แล้วก็มีเครื่องเคียงหรืออะไรประมาณนั้น นี่ก็ชี้ที่รูปได้คล้ายไปเกี๊ยวน้ำมากิน อร่อยดี กินเสร็จก็ไม่รู้ไปไหน ง่วงนอน ก็เลยนั่งรถเมล์ชมเมืองละกัน คอนเสปเดิมคือไปให้สุดสาย เดี๋ยวมันจะต้องมีรถกลับแน่นอน พอขึ้นก็หลับบนรถเมล์ มีแม่ลูกสอนภาษาอังกฤษกันท่าทางน่ารัก จนรถเมล์มาสุดสายมาถึง หอสักการะฟ้า เทียนถัน คือไม่ได้ตั้งใจมานะ รถเมล์มันถึงเอง คือสุดสายพอดี เลยอ่ะไหนๆ ก็มาถึงเดินเที่ยวหน่อยละกัน คือคนเยอะมาก เยอะเวอร์ เยอะแบบทัวร์จีนต่างๆ แบบทัวร์จีนทุกเมืองมารวมกัน ประมาณ แปดแสนคน เยอะจนเวียนหัว พิมพ์มาถึงตรงนี้แล้วหลับ....
จบวันที่สองภาคแรก เดี๋ยวมาเล่าต่อค่ะ