สวัสดีค่ะ
คือตอนนี่เราอึดอัดมาก เวลาเจอหน้าเพื่อน ที่เคยมีอะไรกัน โดยตั้งใจหรือตั้งใจมันก็ไม่รู้
คือตอนที่มีอะไรกันครั้งแรกค่ะ เราเมา ไม่ได้เมามากนะ แต่เพื่อนเราเมามาก เราไปกับเพื่อนผู้หญิงค่ะ ไม่ได้เอารถไป แต่เพื่อนเรากลับเมาซะก่อน
แล้วก็ไปเจอเพื่อนเดียวกันนี่แหละ เป็นเพื่อนผู้ชาย แต่ไม่คิดว่ามันอะไรกับเรามันก็บอกจะไปส่งเพื่อน แล้วมาส่งเรา เพื่อนผู้หญิงเราก็ไม่ได้อะไรไง
เราก็ไม่ได้อะไร ก็คิดว่า เออ เป็นเพื่อนกัน จนมาถึงที่ห้องเรา มันขอเข้าห้องน้ำ เราก็ให้เข้า แล้วมันก็บอกว่ามันดึกแล้ว จะปล่อยให้กูกลับคนเดียวหรอ
เราก็บอก ก็กลับสิ เที่ยวได้ก็ต้องกลับได้ มันก็ไม่ไป จนเผลอพลั้งยังไงไม่รู้ จนมีอะไรกันในคืนนั้น ทั้งๆที่เป็นเพื่อนกัน ต้องเจอหน้ากันทุกวัน
มันก็มีคนของมันอยู่แล้วตอนนั้น เราก็พูด ทำแบบนี้ คนของไม่เสียใจหรอ ถ้าเขารู้ แล้วมันก็ไม่พูดอะไร
แล้วเราก็เจอหน้ากันทุกวันค่ะ แรกๆก็ทำตัวเป็นปกติดี แต่ก็รู้สึกกับมันอยู่นิดหน่อย(โทษนะก็คนมันเคยได้กันเนาะ) เพื่อนเราไม่มีใครรู้หรอก เราอึดอัดมาก จะเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้
จนต้องได้คุยกับมันอีกรอบนึง มันกลับบอกว่าชอบเรา(ไม่รู้ว่าจะจริงหรือเปล่า) เราก็ร้องไห้ เสียใจมาก ที่ต้องมาเป็นอะไรแบบนี้กับคนที่เรียกว่าเพื่อน มันก็ร้องไห้น่ะ น้ำตาคลอ แต่คือเราก็ยังรู้อยู่ไง ว่ามันยังมีคนของมันอยู่ ที่รู้จัก และคุยกันมาก่อนจะพลาดมีอะไรกับเรา มันบอกว่าคุยกันมานาน เกือบจะได้คบกันละ
แต่ยังไม่ได้คบ เราได้ยินแบบนี้ก็เสียใจสิค่ะ ถึงจะมาทีหลัง มาแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่เราก็มีความรู้สึกเหมือนกัน
จนมีวันนึง เราอึดอัดมากจนเล่าให้เพื่อนคนนึงฟัง คือคนที่สนิทกันนี่แหละ จนมันอึ้ง เราก็ขอร้องอย่าให้ไปบอกใคร เพราะเพื่อนกันทั้งนั้น ไม่อยากให้เพื่อนรู้เยอะ ทางที่ดีไม่อยากให้ใครรู้เลย
จนวันนึง เพื่อนเราก็มาบอกว่า เพื่อนที่เราเคยมีอะไรกันเนี่ย มันเลิกคุยกับคนๆนั้นแล้ว และคนนั้นของมันก็เสียใจมากน่ะ เห็นเพ้อในเฟสใหญ่เลย เราไม่ได้สะใจนะ แต่เรารู้สึกผิดมากกว่า ที่ต้องทำให้คนที่มันชอบและคุยกันมาตั้งนาน ต้องมาเลิกคุยกันเพราะเรา เพราะแค่พลาด แล้วความรู้สึกเราก็เสียไปแล้วด้วย มันบอกกับเพื่อนเราว่า ไม่อยากให้คนใดคนนึง ต้องอึดอัด ต้องเจ็บ ก็เลยต้องทิ้งทุกอย่าง แสดงว่ามันก็ยังแคร์ความรู้สึกเราอยู่นิดๆ(มั้ง)
จนตอนนี้ เรากับมันยังเจอหน้ากันทุกวัน แต่มองหน้ากันไม่ค่อยจะติดเลย ไม่ได้พูดกันเลย เหมือนเมื่อก่อนเราชอบพูดแกล้งมัน เล่นๆกัน แต่ตอนนี้เหมือนคนไม่รู้จักกันไปเลย ก็เลยต้องอยู่กันแบบอึดอัดแบบนี้แหละ
มันก็ไม่พูดอะไร เหมือนมีอะไรจะพูด แต่ก็ไม่ใช่ จนทำให้เรารู้สึกเจ็บตลอดเวลาที่เห็นหน้ามัน มันฝังใจ ฝังใจจนจะเกลียดแต่ก็ไม่ใช่
เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกค่ะ
มีอะไรกับเพื่อนผิดมั้ย?
คือตอนนี่เราอึดอัดมาก เวลาเจอหน้าเพื่อน ที่เคยมีอะไรกัน โดยตั้งใจหรือตั้งใจมันก็ไม่รู้
คือตอนที่มีอะไรกันครั้งแรกค่ะ เราเมา ไม่ได้เมามากนะ แต่เพื่อนเราเมามาก เราไปกับเพื่อนผู้หญิงค่ะ ไม่ได้เอารถไป แต่เพื่อนเรากลับเมาซะก่อน
แล้วก็ไปเจอเพื่อนเดียวกันนี่แหละ เป็นเพื่อนผู้ชาย แต่ไม่คิดว่ามันอะไรกับเรามันก็บอกจะไปส่งเพื่อน แล้วมาส่งเรา เพื่อนผู้หญิงเราก็ไม่ได้อะไรไง
เราก็ไม่ได้อะไร ก็คิดว่า เออ เป็นเพื่อนกัน จนมาถึงที่ห้องเรา มันขอเข้าห้องน้ำ เราก็ให้เข้า แล้วมันก็บอกว่ามันดึกแล้ว จะปล่อยให้กูกลับคนเดียวหรอ
เราก็บอก ก็กลับสิ เที่ยวได้ก็ต้องกลับได้ มันก็ไม่ไป จนเผลอพลั้งยังไงไม่รู้ จนมีอะไรกันในคืนนั้น ทั้งๆที่เป็นเพื่อนกัน ต้องเจอหน้ากันทุกวัน
มันก็มีคนของมันอยู่แล้วตอนนั้น เราก็พูด ทำแบบนี้ คนของไม่เสียใจหรอ ถ้าเขารู้ แล้วมันก็ไม่พูดอะไร
แล้วเราก็เจอหน้ากันทุกวันค่ะ แรกๆก็ทำตัวเป็นปกติดี แต่ก็รู้สึกกับมันอยู่นิดหน่อย(โทษนะก็คนมันเคยได้กันเนาะ) เพื่อนเราไม่มีใครรู้หรอก เราอึดอัดมาก จะเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้
จนต้องได้คุยกับมันอีกรอบนึง มันกลับบอกว่าชอบเรา(ไม่รู้ว่าจะจริงหรือเปล่า) เราก็ร้องไห้ เสียใจมาก ที่ต้องมาเป็นอะไรแบบนี้กับคนที่เรียกว่าเพื่อน มันก็ร้องไห้น่ะ น้ำตาคลอ แต่คือเราก็ยังรู้อยู่ไง ว่ามันยังมีคนของมันอยู่ ที่รู้จัก และคุยกันมาก่อนจะพลาดมีอะไรกับเรา มันบอกว่าคุยกันมานาน เกือบจะได้คบกันละ
แต่ยังไม่ได้คบ เราได้ยินแบบนี้ก็เสียใจสิค่ะ ถึงจะมาทีหลัง มาแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่เราก็มีความรู้สึกเหมือนกัน
จนมีวันนึง เราอึดอัดมากจนเล่าให้เพื่อนคนนึงฟัง คือคนที่สนิทกันนี่แหละ จนมันอึ้ง เราก็ขอร้องอย่าให้ไปบอกใคร เพราะเพื่อนกันทั้งนั้น ไม่อยากให้เพื่อนรู้เยอะ ทางที่ดีไม่อยากให้ใครรู้เลย
จนวันนึง เพื่อนเราก็มาบอกว่า เพื่อนที่เราเคยมีอะไรกันเนี่ย มันเลิกคุยกับคนๆนั้นแล้ว และคนนั้นของมันก็เสียใจมากน่ะ เห็นเพ้อในเฟสใหญ่เลย เราไม่ได้สะใจนะ แต่เรารู้สึกผิดมากกว่า ที่ต้องทำให้คนที่มันชอบและคุยกันมาตั้งนาน ต้องมาเลิกคุยกันเพราะเรา เพราะแค่พลาด แล้วความรู้สึกเราก็เสียไปแล้วด้วย มันบอกกับเพื่อนเราว่า ไม่อยากให้คนใดคนนึง ต้องอึดอัด ต้องเจ็บ ก็เลยต้องทิ้งทุกอย่าง แสดงว่ามันก็ยังแคร์ความรู้สึกเราอยู่นิดๆ(มั้ง)
จนตอนนี้ เรากับมันยังเจอหน้ากันทุกวัน แต่มองหน้ากันไม่ค่อยจะติดเลย ไม่ได้พูดกันเลย เหมือนเมื่อก่อนเราชอบพูดแกล้งมัน เล่นๆกัน แต่ตอนนี้เหมือนคนไม่รู้จักกันไปเลย ก็เลยต้องอยู่กันแบบอึดอัดแบบนี้แหละ
มันก็ไม่พูดอะไร เหมือนมีอะไรจะพูด แต่ก็ไม่ใช่ จนทำให้เรารู้สึกเจ็บตลอดเวลาที่เห็นหน้ามัน มันฝังใจ ฝังใจจนจะเกลียดแต่ก็ไม่ใช่
เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกค่ะ