คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
เห็นด้วยกับความคิดเห็นที่ 1 แบบที่ จขกท. ไม่ควรเอาคำว่า "เกรงใจ / เป็นผู้น้อย" มาเป็นข้ออ้างครับ
การเป็นทหาร สิ่งที่สำคัญที่สุดสิ่งหนึ่งคือ "ระเบียบวินัย" ขาดสิ่งนี้ไปก็คงเป็นทหารที่ดีได้ยาก
และความเกรงใจของคุณดูจะใช้ไม่ค่อยถูกวัตถุประสงค์เท่าไร เพราะสิ่งที่คุณเจออยู่คือการละเมิดอย่างหนึ่งนะครับ
และเมื่อคุณพบว่ามีใครละเมิดคุณแต่คุณเลือกที่จะตั้งคำถามว่าจะทำอย่างไร ผมว่ามันไม่ถูกครับ
การอ่อนอาวุโส อ่อนวุฒิภาวะ อ่อนสถานะต่างๆ ไม่ได้แปลว่าคุณต้องยอมให้เขาละเมิดได้ครับ
มิเช่นนั้นคุณไม่ต้องยกข้าวของเครื่องใช้ที่คุณเป็นเจ้าของให้เขาหมดเลยเหรอ ?
สรุปครับ พูดไปตามตรง พูดด้วยความเคารพ ไม่ต้องเกรงใจ แต่ไม่ก้าวร้าว
บางคนเขาอาจทำอะไรไปด้วยความเคยชิน ถ้าเขาได้ยินคุณพูดเขาอาจจะรู้ตัว และหยุดการกระทำนั้นก็ได้
การเป็นทหาร สิ่งที่สำคัญที่สุดสิ่งหนึ่งคือ "ระเบียบวินัย" ขาดสิ่งนี้ไปก็คงเป็นทหารที่ดีได้ยาก
และความเกรงใจของคุณดูจะใช้ไม่ค่อยถูกวัตถุประสงค์เท่าไร เพราะสิ่งที่คุณเจออยู่คือการละเมิดอย่างหนึ่งนะครับ
และเมื่อคุณพบว่ามีใครละเมิดคุณแต่คุณเลือกที่จะตั้งคำถามว่าจะทำอย่างไร ผมว่ามันไม่ถูกครับ
การอ่อนอาวุโส อ่อนวุฒิภาวะ อ่อนสถานะต่างๆ ไม่ได้แปลว่าคุณต้องยอมให้เขาละเมิดได้ครับ
มิเช่นนั้นคุณไม่ต้องยกข้าวของเครื่องใช้ที่คุณเป็นเจ้าของให้เขาหมดเลยเหรอ ?
สรุปครับ พูดไปตามตรง พูดด้วยความเคารพ ไม่ต้องเกรงใจ แต่ไม่ก้าวร้าว
บางคนเขาอาจทำอะไรไปด้วยความเคยชิน ถ้าเขาได้ยินคุณพูดเขาอาจจะรู้ตัว และหยุดการกระทำนั้นก็ได้
แสดงความคิดเห็น
ในเมื่อตัวเราต้องมาอยู่กับคนมักง่าย ควรทำอย่างไรดีครับ
ตอนนี้ผมเป็นพลทหารครับ แต่ว่าผมอยู่บ้านนาย และมีเพื่อนอีก 1 คนครับ ซึ่งเป็นพลทหารเช่นกัน
เรื่องมีอยู่ว่า ผมอยู่กับคนคนนึง ซึ่งไม่ใช่เพื่อนผมนะครับ เป็นนายสิบ เป็นพลขับ ผ่าน ๆ มาคืออะไรใกล้ไม้ใกล้มือคือหยิบเองไม่เป็นครับ ต้องใช้พวกเราอย่างเดียวครับ
ทำเองได้ก็ไม่ทำ งานเราก็มีอยู่แล้ว หน้าที่ใครก็หน้าที่คนนั้น เขาให้เราไปช่วยเขา ผมก็ไปนะครับ พอเราทำงานของเราเหนื่อย ๆ แต่เขาดันนอนดูโทรศัพท์
พอเวลาเราพักทานข้าว พักเหนื่อย หรือนายอยู่จะออกมาทำงาน พอเขาไม่อยู่ ก็ไม่นอน
เนื่องจากวันนี้ผมป่วย ผมอยากนอนพัก นายก็ให้นอนพักครับ แต่ไม่อยู่บ้าน นายไปทำงาน แต่ฝากล้างรถไว้เมื่อรถมาจากอู่ เที่ยงวันมาผมไปทานข้าวเสร็จอะไรเสร็จ รถก็มาถึงพอดีครับ ผมกับเพื่อนก็ออกไปล้างทันทีเสร็จกับมาว่าจะพักต่อ เพราะที่นี่จะให้พักทานข้าวตอน 11:30 ทานเสร็จพักถึง 01:30 ครับ
หลังล้างรถเสร็จ กลับมาในห้อง แย่งที่นอนผมเหมือนเดิมครับ ? ผมก็ไม่รู้ทำไมชอบนอนที่นอนผมนัก และก็ชอบสูบบุหรี่ในห้องของผมด้วย ซึ่งผมเป็นคนที่เกลียดบุหรี่ครับ เพราะมันเหม็น ( ดีนะไม่มาดื่มเหล้าในห้องผมด้วย ) ก้นบุหรี่ก็ทิ้งไว้เต็มพื้น ผมก็กวาดไปเถอะครับ ยิ่งของส่วนตัวผม เช่นหมวกนึกจะใส่ก็หยิงไปเลย เป็นหมวกแก๊ปครับ ใส่ไปทำงาน แต่ก็ยังไปทำงานด้วยกันนะครับ แต่หมวกใบนี้ผมรักมาก เพราะว่านายให้มา ถึงจะได้มาฟรีแต่ก็มีค่า
เขาหยิบไปใช้แบบ โอ้โห ไม่ดูบนหัวเราเลย ก็ยังใส่หมวกเก่า ๆ เห็นของเราสวยก็หยิบใส่ซะเลย ของตัวเองมีก็ไม่ใช้
หลังจากทำงานเสร็จ ก็ทิ้งหมวกของผมที่นายให้มาไว้ตรงที่ทำงานแหละครับ ไม่เก็บมาคืนหรอก สภาพเลอะเทอะ สุดท้ายก็ต้องไปเก็บเอง เอามาซักเองอีก
อยากถามว่าถ้าเจอคนประเภทนี้ควรทำอย่างไรดีครับ