ดีค่ะทุกคน ^^ เราเป็นเด็กอายุ 22 ปี เป็นลูกสาว มีพี่ชายแต่ไม่เอาไหนเลย เกเร ไม่ทำงาน ตัดจากพี่ล่ะ เบื่อหน่าย
เริ่มจากเราเรียนจบ สักพักหนึ่งก็ได้งานทำ เป็นบริษัทเล็กๆ เงินเดือนตามวุฒิ หักปปส. แล้วเหลือประมาณ 11,000 นิดๆ .. ที่ผ่านมาเงินออกเราจะให้แม่ทุกเดือน เดือนละ 4,000 บาท 2เดือนที่ผ่านมาเราได้ทำเรื่องกู้เงินและผ่านได้เงินมา โป๊ะหนี้ในหลายๆทางของพ่อและแม่ (ตัวเราไม่มีหนี้) แต่กู้มาก็โป๊ะไม่หมดอยู่ดี แต่มันก็เบากว่าเดิมหน่อย
ตอนแรกแม่บอกว่าถ้าเรากู้ธนาคารผ่าน เราไม่ต้องให้เงินแม่แล้ว .. พอได้แล้วมันไม่ใช่แบบนั้นสิ แม่จะให้เราส่งให้อีก เดือนละ 3,500 แต่เราอยากผ่อนรถมอไซสักคัน
พูดแล้วเหมือนน้อยใจ 5555 ตั้งแต่ทำงานมาเรายังไม่เคยซื้อของให้ตัวเองสักชิ้นเลย ถามว่าอยากได้นู่นอยากได้นี่มั้ย "อยาก" แต่ถ้าซื้อมันก็ไม่พอใช้
.... เป็นแบบนี้ เราท้อนะ เราจะพยายามมองคนที่เขามีน้อยกว่าเรา มองคนที่ไม่มีบ้าน ไม่มีเงิน ไม่มีอะไรเลยที่เรามี ดีแค่ไหนแล้วที่เรามีบ้าน มีงานทำ อย่างน้อยก็ไม่ได้ลำบากขนาดนั้น
(เราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่นะ)
+ เพื่อนให้กำลังใจตัวเองแบบไหนกันบ้างคะ แชร์กันได้ค่ะ ^^
เวลาที่เราท้อ เราจะนึกถึงคนที่มีน้อยกว่าเรา เพื่อปลุกกำลังใจให้ตัวเอง :)
เริ่มจากเราเรียนจบ สักพักหนึ่งก็ได้งานทำ เป็นบริษัทเล็กๆ เงินเดือนตามวุฒิ หักปปส. แล้วเหลือประมาณ 11,000 นิดๆ .. ที่ผ่านมาเงินออกเราจะให้แม่ทุกเดือน เดือนละ 4,000 บาท 2เดือนที่ผ่านมาเราได้ทำเรื่องกู้เงินและผ่านได้เงินมา โป๊ะหนี้ในหลายๆทางของพ่อและแม่ (ตัวเราไม่มีหนี้) แต่กู้มาก็โป๊ะไม่หมดอยู่ดี แต่มันก็เบากว่าเดิมหน่อย
ตอนแรกแม่บอกว่าถ้าเรากู้ธนาคารผ่าน เราไม่ต้องให้เงินแม่แล้ว .. พอได้แล้วมันไม่ใช่แบบนั้นสิ แม่จะให้เราส่งให้อีก เดือนละ 3,500 แต่เราอยากผ่อนรถมอไซสักคัน
พูดแล้วเหมือนน้อยใจ 5555 ตั้งแต่ทำงานมาเรายังไม่เคยซื้อของให้ตัวเองสักชิ้นเลย ถามว่าอยากได้นู่นอยากได้นี่มั้ย "อยาก" แต่ถ้าซื้อมันก็ไม่พอใช้
.... เป็นแบบนี้ เราท้อนะ เราจะพยายามมองคนที่เขามีน้อยกว่าเรา มองคนที่ไม่มีบ้าน ไม่มีเงิน ไม่มีอะไรเลยที่เรามี ดีแค่ไหนแล้วที่เรามีบ้าน มีงานทำ อย่างน้อยก็ไม่ได้ลำบากขนาดนั้น
(เราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่นะ)
+ เพื่อนให้กำลังใจตัวเองแบบไหนกันบ้างคะ แชร์กันได้ค่ะ ^^