ไม่กล้ามีความรักเพราะกลัวการโดนหักหลัง

คือตอนตั้งเเต่เกิดมาจขกท.ไม่เคยมีเเฟนนะคะ เเต่ตอนประถมปลายเคยมีคนคุยๆอยู่เกือบจะได้คบกันเเล้วเเหละเเต่เราก็ไม่เอา ปฏิเสธไป #งงตัวเองเหมือนกัน5555 หลังจากนั้นก็ทิ้งช่วงยาวเลย ไม่มีการคุยกับใครทั้งนั้น (ไม่ใช่ไม่มีคนมาชอบนะคะ เเต่เราไม่เอาอ่ะ) มีบ้างที่เเอบชอบคนนั้นคนนี้เเต่ก็ไม่ได้อะไรเเค่เก็บไว้กรี๊ดๆกับเพื่อนตามประสา คือเรากลัวเเละไม่กล้าที่จะมีความรักเลยค่ะ เหมือนความรู้สึกมันเริ่มจากความล้มเหลวภายในครอบครัวของเรา ไปจนถึงเพื่อนหรือคนรอบข้าง มองไปทางไหนก็มีเเต่ความทุกข์ ยิ่งพออ่านพันทิป ประสบการณ์ของคนอื่นๆเรายิ่งรู้สึกเเย่กับความรักอ่ะ บางคนยอมทนให้สามีไปมีอะไรกับคนอื่นได้เพราะคิดว่ายังไงเขาก็ไม่ได้จริงจัง บางคนยอมไปทำรีเเพร์เพราะไม่อยากให้สามีนอกใจหรือไปมีอะไรกับคนอื่น (?) บางคนไปทำศัลยกรรมทำหน้าให้ตัวเองสวยขึ้นเพื่อดึงดูดใจสามี บางคนรู้ทั้งรู้ว่าเขานอกใจเราเเต่ก็เงียบยอมทนเพื่อเเค่หวังว่าเขาจะกลับมาหาเรา

คือเรารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่อินกับเรื่องความรักมากเลยนะ ยิ่งเรื่องนอกใจเรายิ่งอินเราไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงอย่างเราต้องยอมทน เราก็มีสิทธิ์เลือกไม่ใช่หรอคะ ? หรือบางคนอาจจะมองว่าเราไม่เคยมีความรักหรือมีเเฟนเราไม่รู้หรอก จริงค่ะ เรายอมรับว่าเราไม่เคยมีประสบการณ์ในด้านนี้เเต่ถ้าเราต้องมีเเล้วต้องเจ็บปวดเราก็ยอมที่จะไม่มี คือเรากลัวมากๆไม่กล้าเปิดใจให้ใครเลย เราเคยสงสัยนะว่าทำไมเราต้องทนเลิกๆไปก็จบ เเต่ถ้าในชีวิตจริงมันก็คงไม่ง่ายเหมือนที่เราพูด 5555 เเต่เราก็ไม่กล้าเสี่ยงจริงๆ เราคงต้องรอเวลาต่อไปให้เราโตกว่านี้วันข้างหน้าเราอาจจะไม่ได้คิดเเบบนี้เเล้วก็ได้เนอะ เพื่อนๆจขกท.ก็มีเเฟนกันเยอะนะคะ บางคนคบๆเลิกๆ เราไม่ชอบเเบบนั้นเลยเรารู้สึกว่าถ้าเราจะคบใครซักคนเราก็อยากจะคบไปนานๆไม่ใช่เดี๋ยวเลิกเดี๋ยวคบ เราเลยจุดนั้นมาเเล้วอ่ะ

เเล้วคุณล่ะ มีความคิดเกี่ยวกับความรักยังไงมาเเชร์กันหน่อยนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันค่ะ สวัสดีค่ะ #เเท็กหัวข้อผิดกราบขออภัยค่ะ