เป็นสาวสองค่ะ มีแฟนเป็น ผู้ชาย คบกันมาได้จะ 5 ปีแล้ว แต่ดันเกิดเรื่องกันซ่ะก่อน ....
เรากับเขา อายุห่างกันมา 7 ปีค่ะ (เราแก่กว่า) แน่นอนค่ะ รักมายาวนานขนาดนี้ ก็ต้องมีบ้างที่ทะเลาะ ง้องแง้ง รักๆ เลิกๆ เหมือนเด็กๆ ทั่วไป
ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน แรกๆจะเป็นอารมณ์ล้วนๆ แต่เมื่อโตขึ้นวันเวลาผ่านไปจะมีเหตุผลร้อยแปดที่เข้ามา ด้วยความที่เราโตกว่า ถ้าถามว่าตลอดเวลาที่ทะเลาะกันมา แรงๆ จะมีด้วยกันอยู่ 3 ครั้ง และนี่คือครั้งที่ 3 ที่คิดว่าหน้าจะแรงที่สุด .....
ครั้งแรก จับได้ว่าแอบคุยกับผู้หญิง นางหนึ่งใน Line (สมัยเด็กๆ ที่คบแรกๆ) นัดแนะว่าเป็นเพื่อนสาวจะไปนอนบ้าน สอนการบ้าน ขำๆ กัน บลาๆ นั้นคือดิฉันโกรธจนเลิกไปได้ไม่ถึงอาทิตย์ เพราะเขามาง้อ (จะเรียกว่าไม่เลิกก็ได้นะคะ ตามความเห็น)
ครั้งที่สอง เขาแอบไปด่าเราเสียๆหายๆ กับเพื่อนสนิทเขา จนเราไม่เหลืออะไรดีเลย และยังโชว์กร่างว่าตัวเองเก่ง สามารถเลือกได้ ดิฉันเห็นบทสนทนานั้นก็แคปหน้าจอ แล้วโพสประจานกลับ ....ใช่ค่ะ ดิฉันเริ่มถอดใจแล้ว แต่เขาก็กลับมาร้องไห้ อ้อนวอน เพราะทำที่ไป เขาไม่ตั้งใจ ที่จะว่าเราแบบนั้น เพื่อนๆ ดิฉันต่างกันห้ามปรามว่าเลิกเลย อย่าคบต่อหรือเดินหน้าต่อ มันไม่โอเคแล้ว แต่ฉันยอมค่ะ ยอมให้อภัย (เพราะคิดว่า เราก็เคยมีมุมเม้ามอย เรื่องนางกับเพื่อนสาวบ้าง เลยไม่ได้คิดไร)
และครั้งที่สาม ผ่านมาเมื่อช่วงกลางเดือน มิ.ย. ที่ผ่านมา เราไป ตจว.เพื่อจะไปไหว้พระทำบุญกันค่ะ แถวๆ ปทุม ด้วยความที่เราทั้งคู่ไม่เคยไปเลยต้องพึ่งสิ่งเล็กๆที่เรียกว่า GPS นำทาง เมื่อดิฉันบอกทางด้วยความไม่ชำนาญทาง ทำให้บอกผิด เท่านั้น !!! ทำให้เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ขับรถเร็ว ปิด 100 กว่า (รถมอเตอร์ไซต์) ทำให้เลยทางที่จะเข้าไปวัดจริงๆ ดิฉันใจเย็นกดอารมณ์ แล้วต้องการเคลียก่อนที่จะเข้าวัด เพื่อไม่มีอะไรติดค้างจะได้โล้งในความรู้สึก แต่เขากลับไม่ฟังเหตุผล แล้วเขาก็ปล่อยทิ้งดิฉันไว้ที่ตรงนั้น.....
ที่คลอง 11 วินาทีนั้น ถามว่ากลัวไหมตัวคนเดียว โกรธไหม ? ตอบเลยค่ะว่ากลัว แต่ไม่โกรธ แค่รู้สึกอึ้ง เหมือนมีเหวลึกๆ อยู่ข้างใน (บอกความรู้สึกไม่ถูกว่ามันเป็นยังไง มันจุก) ได้แต่คิดว่า ทำไม ? ทำไม ? และทำไม ? นับจากวันนั้น ดิฉันไม่ได้บล๊อกอะไรเขานะคะ ไม่ว่าจะเฟส ไลน์ หรือแม้กระทั้งเบอร์โทร
**ระยะเวลาที่คบกันดิฉันไม่ได้เลี้ยงเขานะคะ เที่ยว ดูหนัง ทานข้าว ซื้อของ เราหารกันเสมอ เพราะว่าดิฉันไม่ต้องการเป็นขี้ปากว่าเงินจม กับดิฉัน ถ้าถามว่าวันนี้ เสียดายเวลา หรือคิดถึงเขาไหม ? เสียดายค่ะ เวลาเกือบ 5 ปี และเขาเป็นผู้ชายที่ให้เกีรยติเราเหมือนผู้หญิงแท้ๆคนนึง ไม่อายที่จะคบ ไม่อายที่จะเทคแคร์ ดิฉันคงหาผู้ชายที่แทคแคร์สาวสองแบบนี้ไม่ได้บ่อยๆ เพราะดิฉันไม่ได้เหมือนผู้หญิงร่างบาง ดิฉันรู้สึกแย่ในตอนนี้เหมือนมีหลุมกว้างๆ ในความรู้สึกตลอด ดิฉันควรทำอย่างไรดี ไม่สามารถหาทางออกได้เลย**
ดฺฉันดูโง่มากไหมคะ ในเวลาที่ผ่านมา
โดน ผู้ เทมา
เรากับเขา อายุห่างกันมา 7 ปีค่ะ (เราแก่กว่า) แน่นอนค่ะ รักมายาวนานขนาดนี้ ก็ต้องมีบ้างที่ทะเลาะ ง้องแง้ง รักๆ เลิกๆ เหมือนเด็กๆ ทั่วไป
ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน แรกๆจะเป็นอารมณ์ล้วนๆ แต่เมื่อโตขึ้นวันเวลาผ่านไปจะมีเหตุผลร้อยแปดที่เข้ามา ด้วยความที่เราโตกว่า ถ้าถามว่าตลอดเวลาที่ทะเลาะกันมา แรงๆ จะมีด้วยกันอยู่ 3 ครั้ง และนี่คือครั้งที่ 3 ที่คิดว่าหน้าจะแรงที่สุด .....
ครั้งแรก จับได้ว่าแอบคุยกับผู้หญิง นางหนึ่งใน Line (สมัยเด็กๆ ที่คบแรกๆ) นัดแนะว่าเป็นเพื่อนสาวจะไปนอนบ้าน สอนการบ้าน ขำๆ กัน บลาๆ นั้นคือดิฉันโกรธจนเลิกไปได้ไม่ถึงอาทิตย์ เพราะเขามาง้อ (จะเรียกว่าไม่เลิกก็ได้นะคะ ตามความเห็น)
ครั้งที่สอง เขาแอบไปด่าเราเสียๆหายๆ กับเพื่อนสนิทเขา จนเราไม่เหลืออะไรดีเลย และยังโชว์กร่างว่าตัวเองเก่ง สามารถเลือกได้ ดิฉันเห็นบทสนทนานั้นก็แคปหน้าจอ แล้วโพสประจานกลับ ....ใช่ค่ะ ดิฉันเริ่มถอดใจแล้ว แต่เขาก็กลับมาร้องไห้ อ้อนวอน เพราะทำที่ไป เขาไม่ตั้งใจ ที่จะว่าเราแบบนั้น เพื่อนๆ ดิฉันต่างกันห้ามปรามว่าเลิกเลย อย่าคบต่อหรือเดินหน้าต่อ มันไม่โอเคแล้ว แต่ฉันยอมค่ะ ยอมให้อภัย (เพราะคิดว่า เราก็เคยมีมุมเม้ามอย เรื่องนางกับเพื่อนสาวบ้าง เลยไม่ได้คิดไร)
และครั้งที่สาม ผ่านมาเมื่อช่วงกลางเดือน มิ.ย. ที่ผ่านมา เราไป ตจว.เพื่อจะไปไหว้พระทำบุญกันค่ะ แถวๆ ปทุม ด้วยความที่เราทั้งคู่ไม่เคยไปเลยต้องพึ่งสิ่งเล็กๆที่เรียกว่า GPS นำทาง เมื่อดิฉันบอกทางด้วยความไม่ชำนาญทาง ทำให้บอกผิด เท่านั้น !!! ทำให้เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ขับรถเร็ว ปิด 100 กว่า (รถมอเตอร์ไซต์) ทำให้เลยทางที่จะเข้าไปวัดจริงๆ ดิฉันใจเย็นกดอารมณ์ แล้วต้องการเคลียก่อนที่จะเข้าวัด เพื่อไม่มีอะไรติดค้างจะได้โล้งในความรู้สึก แต่เขากลับไม่ฟังเหตุผล แล้วเขาก็ปล่อยทิ้งดิฉันไว้ที่ตรงนั้น.....
ที่คลอง 11 วินาทีนั้น ถามว่ากลัวไหมตัวคนเดียว โกรธไหม ? ตอบเลยค่ะว่ากลัว แต่ไม่โกรธ แค่รู้สึกอึ้ง เหมือนมีเหวลึกๆ อยู่ข้างใน (บอกความรู้สึกไม่ถูกว่ามันเป็นยังไง มันจุก) ได้แต่คิดว่า ทำไม ? ทำไม ? และทำไม ? นับจากวันนั้น ดิฉันไม่ได้บล๊อกอะไรเขานะคะ ไม่ว่าจะเฟส ไลน์ หรือแม้กระทั้งเบอร์โทร
**ระยะเวลาที่คบกันดิฉันไม่ได้เลี้ยงเขานะคะ เที่ยว ดูหนัง ทานข้าว ซื้อของ เราหารกันเสมอ เพราะว่าดิฉันไม่ต้องการเป็นขี้ปากว่าเงินจม กับดิฉัน ถ้าถามว่าวันนี้ เสียดายเวลา หรือคิดถึงเขาไหม ? เสียดายค่ะ เวลาเกือบ 5 ปี และเขาเป็นผู้ชายที่ให้เกีรยติเราเหมือนผู้หญิงแท้ๆคนนึง ไม่อายที่จะคบ ไม่อายที่จะเทคแคร์ ดิฉันคงหาผู้ชายที่แทคแคร์สาวสองแบบนี้ไม่ได้บ่อยๆ เพราะดิฉันไม่ได้เหมือนผู้หญิงร่างบาง ดิฉันรู้สึกแย่ในตอนนี้เหมือนมีหลุมกว้างๆ ในความรู้สึกตลอด ดิฉันควรทำอย่างไรดี ไม่สามารถหาทางออกได้เลย**