สวัสดีค่ะ
ตอนนี้ฉันเจอปัญหารุม ตอนนี้ฉันตั้งครรภ์ได้เดือนนึง คือฉันอายุ20แล้วค่ะ จะเรียกว่าพลาดก็ไม่เชิง เพื่อนจะหาว่าดิฉันโตป่านนี้ยังไม่รู้จักป้องกันก็ได้นะคะ
คือตอนนี้ดิฉันลาออกจากงานที่ทำอยู่ประจำเพราะดิฉันทำงานเป็นโฟร์แมนก่อสร้างต้องทำงานหน้างานก่อสร้างตลอดกลัวลูกไม่ปลอดภัย
คือดิฉันได้รู้จักผู้ชายคนนึงและเราก็คุยกันได้ไม่นาน เขาอายุน้อยกว่าเรา3ปีค่ะ ยังเรียนไม่จบ แล้วเราก็พลาดมีน้องด้วยกัน เขาบอกว่าเขาอยากมี คือฉันก็คิดว่าเขาอายุยังน้อยและความรับผิดชอบก็คงไม่มากพอ พอครอบครัวของเรารู้เรื่องก็เลยจะให้หมั้นกันไว้ก่อน ค่าสินสอดที่พ่อเรียกได้พ่อบอกว่ามันน้อยไป คือดิฉันก็มองว่ามันก็จริงอย่างที่พ่อพูดเพราะฉันเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว แต่ดิฉันก็ไม่ได้ขอมากกว่านั้นเพราะเราก็เข้าใจครอบครัวฝ่ายเขาเหมือนกัน
เขาเป็นคนที่เอาแต่ใจและบังคับฉันทุกอย่างอย่างว่ามีแฟนเด็ก แต่พักหลังๆเราเริ่มทะเลาะกันเรื่องลูก เขาถามฉันว่า ถ้าเด็กเกิดมาไม่ใช่ลูกเค้าเค้าไม่ขอรับผิดชอบใดใดทั้งสินละขอค่าสินสอดคืน คือพอฉันได้ยินอย่างนั้นถึงกับอารมณ์ขึ้น ไม่ใช่ร้อนตัวหรืออะไร แต่เมื่อเยกันแล้วก็ไม่สมควรมาพูดแบบนี้ เราเร่งเราให้ไปฝากครรภ์ให้ไปตรวจนู้นนี่นั่น เขาบอกว่ากลัวลูกไม่ปลอดภัยแต่ฉันไม่คิดแบบนั้น ฉันคิดว่าเขาคงอยากรู้ว่าใช่ลูกเขาหรือป่าวแต่ครอบครัวฉันก็อยากให้อีกสามเดือนค่อยไปฝาก ก่อนหน้านี่ดิฉันไปหาหมอมาแล้วค่ะแต่ยังไม่ฝากครรภ์ ด้วยรวามโมโห ฉันจึงบอกเขาไปว่างั้นก็ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไร ต่างคนต่างอยู่ถ้าเธอคิดแบบนั้น ฉันเสียใจกับคำพูดนั้นของเขามากค่ะ ถ้าอยู่กินกันไปคงได้ไม่นาน ฉันไม่รุ้จะระบายกับใครกับครอบครัวก็กลัวท่านเครียด ขอระบายในนี้ละกันค่ะ
ปัญหาต่างวัย
ตอนนี้ฉันเจอปัญหารุม ตอนนี้ฉันตั้งครรภ์ได้เดือนนึง คือฉันอายุ20แล้วค่ะ จะเรียกว่าพลาดก็ไม่เชิง เพื่อนจะหาว่าดิฉันโตป่านนี้ยังไม่รู้จักป้องกันก็ได้นะคะ
คือตอนนี้ดิฉันลาออกจากงานที่ทำอยู่ประจำเพราะดิฉันทำงานเป็นโฟร์แมนก่อสร้างต้องทำงานหน้างานก่อสร้างตลอดกลัวลูกไม่ปลอดภัย
คือดิฉันได้รู้จักผู้ชายคนนึงและเราก็คุยกันได้ไม่นาน เขาอายุน้อยกว่าเรา3ปีค่ะ ยังเรียนไม่จบ แล้วเราก็พลาดมีน้องด้วยกัน เขาบอกว่าเขาอยากมี คือฉันก็คิดว่าเขาอายุยังน้อยและความรับผิดชอบก็คงไม่มากพอ พอครอบครัวของเรารู้เรื่องก็เลยจะให้หมั้นกันไว้ก่อน ค่าสินสอดที่พ่อเรียกได้พ่อบอกว่ามันน้อยไป คือดิฉันก็มองว่ามันก็จริงอย่างที่พ่อพูดเพราะฉันเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว แต่ดิฉันก็ไม่ได้ขอมากกว่านั้นเพราะเราก็เข้าใจครอบครัวฝ่ายเขาเหมือนกัน
เขาเป็นคนที่เอาแต่ใจและบังคับฉันทุกอย่างอย่างว่ามีแฟนเด็ก แต่พักหลังๆเราเริ่มทะเลาะกันเรื่องลูก เขาถามฉันว่า ถ้าเด็กเกิดมาไม่ใช่ลูกเค้าเค้าไม่ขอรับผิดชอบใดใดทั้งสินละขอค่าสินสอดคืน คือพอฉันได้ยินอย่างนั้นถึงกับอารมณ์ขึ้น ไม่ใช่ร้อนตัวหรืออะไร แต่เมื่อเยกันแล้วก็ไม่สมควรมาพูดแบบนี้ เราเร่งเราให้ไปฝากครรภ์ให้ไปตรวจนู้นนี่นั่น เขาบอกว่ากลัวลูกไม่ปลอดภัยแต่ฉันไม่คิดแบบนั้น ฉันคิดว่าเขาคงอยากรู้ว่าใช่ลูกเขาหรือป่าวแต่ครอบครัวฉันก็อยากให้อีกสามเดือนค่อยไปฝาก ก่อนหน้านี่ดิฉันไปหาหมอมาแล้วค่ะแต่ยังไม่ฝากครรภ์ ด้วยรวามโมโห ฉันจึงบอกเขาไปว่างั้นก็ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไร ต่างคนต่างอยู่ถ้าเธอคิดแบบนั้น ฉันเสียใจกับคำพูดนั้นของเขามากค่ะ ถ้าอยู่กินกันไปคงได้ไม่นาน ฉันไม่รุ้จะระบายกับใครกับครอบครัวก็กลัวท่านเครียด ขอระบายในนี้ละกันค่ะ