จะเกลียดก็ไม่เกลียด แต่ขออย่าเจอหน้ากันอีกเลย

ความรู้สึกแบบนี้มันเพิ่งเกิดไม่นานเอง จริงๆเราก็ไม่อยากเกลียดเค้าหรอกน่ะ เรารู้จักกับน้องคนนึงที่มหาลัย ตอนแรกก็ดูเหมือนว่าเรากับเค้าจะเข้ากันได้ คุยกันก็รู้สึกดี รู้สึกถูกชะตากับน้องเค้า แรกเริ่ม เราแทบจะไม่รู้สึกอะไรเลยด้วยซ้ำ พอนานวันไป ความรู้สึก ความสนิทมันเริ่มก่อตัวขึ้น เราเริ่มรู้สึกกับเค้าเกินรุ่นพี่รุ่นน้องกัน  แต่วันนึงทุกอย่างต้องชะงักไป มันเหมือนจะดีอยู่แล้ว เมื่อวันนึงเราเห็นน้องเค้ามีแฟนตัวจริงมารอรับ ในวันที่เราเลิกเรียนที่คณะ เดินลงมาแล้วเจอ มันเป็นความรู้สึกที่อึดอัดมากๆแต่เรื่องมันก็ยังไม่จบแค่นั้น  เราเลือกที่จะเดินออกจากน้องเค้า โดยที่เราไม่พูดกับเค้าเลยว่าสิ่งที่เราเห้น ทำให้เราสองคนต้องแยกทางกันเถอะ แรกๆ น้องเค้าก็ยังราวี ไม่จบไม่เลิกไม่รากับเราน่ะ เค้ามาขอให้เราคุยกับเค้าแบบเดิม โดยที่เค้าไม่สนใจว่าเราจะรู้สึกยังไงกับเค้า แต่แล้ว ผู้หญิงทุกคนก็ต้องชอบความชัดเจน เราเลือกที่จะไม่ทำ และยอมรับว่าจบไม่สวยกับน้องเค้า แม้เรากับน้องเค้า ต้องพบเจอต้องทำงานร่วมกันที่คณะ  ในท่ามกลางความอึดอัด  แต่ณ ตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่เจ็บมากแต่ไม่ถึงเกลียดน่ะ เราคิดในตอนนั้นแค่ว่า ต่างคนต่างทำงาน มีหน้าที่ในกลุ่ม ไม่คุยกัน ต่างคนต่างทำ ไม่ยุ่งเกี่ยวกันแล้ว มันก็จบได้ แต่มันไม่ง่ายอย่างงั่น เพราะท่ามกลางในเพื่อนเรา ต่างไม่พอใจและไม่เข้าใจในความคิดของเรา ว่าทำไมทำแบบนี้ มันไม่ถูกต้อง เพราะเราอายุมากกว่า  เราพยายามปรับตัวให้เข้ากับน้องเค้า พยายามคุย เพราะเห็นแก่งาน เห็นแก่เพื่อน ที่เราไม่ต้องทำให้เรื่องส่วนตัวมากลายเป็นปัญหาใหญ่หลวงได้  เราปล่อยให้เวลาผ่านไป จนเกินสามเดือน ซึ่งเหมือนทุกอย่างกำลังดี เราเริ่มคิดได้ว่า เราอยู่สังคมร่วมกับน้องเค้า เราพยายามลืมทุกๆเรื่องที่เกิดขึ้น และให้อภัยให้เรื่องทั้งหมด โดยการเปิดใจ คุยเปนพี่เปนน้อง ให้คนรอบข้างสบายใจ ไม่อึดอัด เพราะเราอีก เพราะการที่เราทำงานกับน้องเค้า แล้วมีเราคนเดียว ที่ทำต่างหาก เพราะเราอึดอัด ไม่อยากอยู่ใกล้น้องเค้า แทบจะเวลาที่ทำงาน มีน้องเค้าที่ไหน ก็ต้องไม่มีเรา จนวันนึงมาถึง เรื่องมันเกิดขึ้นร้ายแรงอีกครั้ง เมื่อแฟนตัวจริงที่เราเคยพบเจอ มีการติดต่อมาทางเพื่อนเรา ซึงเรื่องมันเกิดขึ้นอีกครัง เพราะเพื่อนเราที่เรียนคนละคณะ กลับมาชอบกับน้องผู้ชายคนนี้ โดยที่เราไม่รู้แล้วดันไปมีเรื่องกับแฟนตัวจริงของน้องเค้า จนน้องเค้ากลายมาพูดเรื่องเก่าที่ผู้ชายเคยมีความสัมพันธ์กับเรา มันจะไม่เจ็บ ถ้าแฟนตัวจริงมาพูดใส่ความว่าเรา เป็นผู้หญิงที่คอยตามผู้ชาย ตอนเมาอกหัก ไปขอนอนด้วย จากเราทีมาดเป็นที่ปรึกษาเรื่องเรียน คอยช่วยเหลือผู้ชายคนนึง จนวันนี้มีความจริงปรากฎว่าสิ่งที่เราทำมาตลอด กลับกลายเป็นแบบนี้ พอเรารู้ทุกเรื่องที่เค้าใส่ร้าย และผู้ชายคนนี้ก็หลอกเราในช่วงที่เราคุยกับเราก็ว่าเจ็บแล้ว ยังจะมาทำกับเพื่อนเราอีก  เราเกลียดมาก แม้ตอนนี้เราจะใจแข็ง ทำใจได้แล้ว แต่เชื่อไหม ทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าหนังสือติว หรือของที่เป็นของๆเรา ที่เราเคยให้น้องเค้ายืม แฟนน้องเค้ากลับมาพูดว่า เนี้ยเค้ามาฝากไว้กับหนู กลัวของพี่หาย ถ้าพี่อยากได้คืนเมื่อไหร่ บอกหนูได้น่ะค่ะ  เดวหนูคืนให้ มันเจ็บสะยิ่งกว่าเจ็บ  ตอนนี้เราพยายามไม่เกลียด แต่ขอแค่ไม่เจอหน้ากันเลย มันคงจะดีกว่ามั้ง