เคยรักต้นไม้ต้นหนึ่งมากๆตั้งใจจะปลูกให้มันเติบโตอยู่คู่กับเราไปตลอดชีวิต ด้วยความที่รักมาก... และมีความเข้าใจที่ผิดๆ ทำให้เรา...ละเลย ลืมดูแลใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ และไม่ค่อยให้เวลา
ด้วยเหตุผลที่ว่า เดี๋ยวค่อยก็ได้ ไม่เป็นไร เอาไว้ก่อน เพราะยังไงเราก็ตั้งใจจะปลูกต้นไม้ต้นนี้ต้นเดียวยาวๆอยู่แล้ว ไม่คิดปลูกต้นอื่น ยังไงก็ยังสำคัญ ยังอยู่ด้วยกันอีกทั้งชีวิต พอมาถึงวันนึง ต้นไม้ต้นนี้ตายไป... แบบที่เราไม่คาดคิด ทีนี้มานั่งร้องไห้ฟูมฟาย เสียใจ รดน้ำพรวนดิน หาปุ๋ยวิเศษจากทั่วโลกมาใส่...มันก็ไม่ฟื้นขึ้นมาแล้ว... ต้นไม้มันตายไปแล้ว...รักแต่ปาก... หรือรักจากความจริงใจ...แต่ ไม่ดูแล ไม่ให้เวลา ถือว่าไม่รัก...
จากวันนั้นเป็นต้นมา...เลยกลายมาเป็นคนที่เลือกที่จะดูแล ใส่ใจให้ความสำคัญกับสิ่งเล็กๆน้อยๆหรือต่อให้จะไม่ว่างแค่ไหน ก็พร้อมที่จะให้ หรืออย่างน้อยๆ แบ่งเวลามาให้กับสิ่งที่คิดว่าสำคัญเสมอ โดยไม่เคยแคร์ว่าคนอื่นจะไม่เข้าใจหรือพูดว่าอย่างไร เพราะรู้แล้วว่า ต้นไม้ ถ้าไม่ดูแลก็จะไม่เติบโตและถ้าตายไป... มันฟื้นกลับคืนมาไม่ได้อีกแล้ว อย่าคิดได้เมื่อสายไป
ใครปลูกต้นไม้อยู่ก็ดูแลกันให้ดีๆนะ
ด้วยเหตุผลที่ว่า เดี๋ยวค่อยก็ได้ ไม่เป็นไร เอาไว้ก่อน เพราะยังไงเราก็ตั้งใจจะปลูกต้นไม้ต้นนี้ต้นเดียวยาวๆอยู่แล้ว ไม่คิดปลูกต้นอื่น ยังไงก็ยังสำคัญ ยังอยู่ด้วยกันอีกทั้งชีวิต พอมาถึงวันนึง ต้นไม้ต้นนี้ตายไป... แบบที่เราไม่คาดคิด ทีนี้มานั่งร้องไห้ฟูมฟาย เสียใจ รดน้ำพรวนดิน หาปุ๋ยวิเศษจากทั่วโลกมาใส่...มันก็ไม่ฟื้นขึ้นมาแล้ว... ต้นไม้มันตายไปแล้ว...รักแต่ปาก... หรือรักจากความจริงใจ...แต่ ไม่ดูแล ไม่ให้เวลา ถือว่าไม่รัก...
จากวันนั้นเป็นต้นมา...เลยกลายมาเป็นคนที่เลือกที่จะดูแล ใส่ใจให้ความสำคัญกับสิ่งเล็กๆน้อยๆหรือต่อให้จะไม่ว่างแค่ไหน ก็พร้อมที่จะให้ หรืออย่างน้อยๆ แบ่งเวลามาให้กับสิ่งที่คิดว่าสำคัญเสมอ โดยไม่เคยแคร์ว่าคนอื่นจะไม่เข้าใจหรือพูดว่าอย่างไร เพราะรู้แล้วว่า ต้นไม้ ถ้าไม่ดูแลก็จะไม่เติบโตและถ้าตายไป... มันฟื้นกลับคืนมาไม่ได้อีกแล้ว อย่าคิดได้เมื่อสายไป