เพื่อนๆเคยเป็นกันบ้างมั้ยครับ บางทีก็ชอบอยู่คนเดียว บางทีก็ชอบอยู่กับเพื่อน
อาจจะงงๆหน่อยนะครับ คือ ผมเชื่อว่าตามหลักพระพุทธศาสนาแล้ว การจะศึกษาธรรมะให้เกิดผล การอยู่คนเดียวย่อมทำให้มีสมาธิ ไม่วอกแวกมากกว่า แต่ในโลกปัจจุบัน การจะอยู่คนเดียวแบบตัดขาดจากโลกภายนอก โลกโซเชียลเลยก็เป็นไปไม่ได้ เลยอยากทราบว่า ความพอดีระหว่างทั้งสองอย่างนี้ ควรจะอยู่ตรงไหนครับ