ส่วนตัวเราไม่เคยให้เงินขอทานหรอกค่ะ เพราะเรากลัว
กลัวว่าเค้าไม่ได้ยากจน ไม่ได้ไม่มีศักยภาพที่จะทำงาน แต่เค้าแค่ขี้เกียจเลยต้อง "ขอ"
อีกอย่าง เราค่อนข้างเชื่อเรื่องขบวนการขโมยเด็ก จับคนมาขอทาน
เราเลยเลือกที่จะ "ให้" ด้วยวิธีอื่นแทน เช่น ให้อาหาร หรือของใช้เล็กๆ น้อยๆ
แต่วันนี้ เราเกิดความรู้สึกเสียดาย คล้ายๆ แบบนั้นขึ้นมา
เลยเกิดเป็นกระทู้นี้ ไม่รู้จะเรียกกระทู้เตือนใจ หรือกระทู้เตือนภัยถึงจะเหมาะสมกว่า
เมื่อปี 2557 เราได้รู้จักน้องคนนึงในห้องสยามนี่แหล่ะค่ะ ณ ตอนนั้นไม่ได้พูดคุยรู้จักกันมาก
จะว่าไป เราจำน้องเค้าไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่น้องเค้าได้มาทักทายเราตอนเจอกันที่อื่นๆ เลยเริ่มคุ้นหน้า
สมมติไว้ว่าชื่อน้อง K แล้วกันนะคะ (น่ารักมุ้งมิ้งเหมือนพระเอกนิยายแจ่มใส)
พอปี 2558 ก็จับพลัดจับผลูมารู้จักกันมากขึ้น ทำให้ได้รับรู้ความเป็นมาของน้องเค้ามากขึ้น
จากคำบอกเล่าของน้อง K ที่เล่าให้เราและเพื่อนๆ คนอื่นฟัง น้อง K น่าสงสารมากค่ะ
เป็นผู้พิการ พ่อแม่ทะเลาะกัน พ่อลวนลาม แม่ไม่เชื่อ แม่รักแต่น้องชาย ถูกทุบตีทำร้ายร่างกายสารพัด
ถูกใส่ร้าย เพื่อนในกลุ่มเดิมไม่ชอบ ตัวเองเคยส่งแฟนเก่าเรียน ฟังแล้วมันยิ่งกว่านิยายอีกค่ะ
*เพิ่มเติม น้อง K บอกว่าไม่ได้ส่งแฟนเก่าเรียนค่ะ แต่จำไม่ได้ และไม่รู้ว่าพูดแบบนั้นทำไม*
จากตรงนั้น ทำให้เราเอ็นดู และสงสารน้อง K และคิดว่าช่วยอะไรได้ ก็จะช่วย
รวมถึงเพื่อนๆ คนอื่นๆ ก็ยื่นมือเข้าช่วยเหลือตลอดเวลาที่ผ่านมา
ในตอนนั้น เมื่อเจอน้อง K จะมีเพื่อนคอยผลัดกันออกเงินค่านั่นค่านี่ให้เสมอ
เมื่อรู้จักกันไม่นานนัก พวกเราก็เห็นว่าน้อง K มีปัญหากับที่บ้านบ่อยมาก
จนสุดท้าย น้อง K ตัดสินใจย้านออกจากบ้านมาอยู่หอ ด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนๆ
ทั้งเงินให้เปล่า เงินให้ยืม ข้าวของเครื่องใช้ ที่เพื่อนๆ ต่างหามาให้
เพื่อต้องการจะหนีจากที่บ้าน หนีจากการข่มขู่ และทำร้ายร่างกาย รวมไปถึงการถูกขโมยเงินจากพ่อกับแม่
แต่ยังจะส่งเงินดูแลที่บ้านเหมือนเดิม
และเราก็เริ่มแปลกใจ ที่พ่อแม่น้อง K มาหาที่หอ แม่มานอนด้วยที่หอ
เพราะว่า ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับการอยู่บ้านนี่นา แล้วจะย้ายออกมาทำไม?
ต่อมา เพื่อนๆ บางคนเริ่มรู้เรื่องรายได้ของน้อง K ซึ่งไม่มากไม่น้อยเลย เมื่อเทียบกับคนทั่วไป
ทำให้เกิดข้อกังขาขึ้นในใจเงียบๆ ว่าถ้าหากทำงานมีเงินเดือนเท่านี้ ไหนจะเงินคนพิการอีก
ทำไมถึงยังรับความช่วยเหลือจากคนอื่นอย่างไม่หยุดหย่อน
ทำไมถึงชักหน้าไม่ถึงหลัง ยืมเงินเพื่อนๆ เป็นประจำ (แต่ยังดี ที่ยืมแล้วคืน)
ทำไมถึงเรียกร้องความสงสาร ความเห็นใจ และกล้าที่จะขออย่างไม่อายได้อีก
สำหรับเรา ด้วยความเป็นเพื่อน เราก็ขีดเส้นความช่วยเหลือของเราไว้จางๆ
ว่าเราจะช่วย เท่าที่เราช่วยได้โดยไม่เดือดร้อน และสำหรับเรื่องเงิน เราจะไม่ออกอะไรให้อีก
แล้วช่วงหลังๆ เราก็ไม่ค่อยได้เจอ น้อง K อีก รวมถึงไม่ค่อยได้พูดคุยอะไรกัน
นอกจากน้อง K ทักไลน์มา เราก็โต้ตอบ พร้อมกับให้กำลังใจกลับไป
เรารู้แค่ว่าน้อง K มีกลุ่มที่สนิทกลุ่มใหม่แล้ว และย้ายหอใหม่อีกครั้ง
*เพิ่มเติม เพื่อนที่ว่า ไม่ใช่กลุ่มใหม่นะคะ เป็นกลุ่มที่รู้จักน้อง K นานแล้ว*
ให้เหตุผลเดิมๆ ว่าต้องการหนีจากพ่อแม่ที่มาข่มขู่รีดไถเอาเงิน และข้าวของไป
(เราไม่รู้ว่าคนอื่นๆ รู้เรื่องนี้หรือไม่ ว่ามันวนลูป ซ้ำไปซ้ำมา)
จนตอนนี้ วันที่อยู่ๆ เราถูกเพื่อนกลุ่มใหม่น้อง K มารุมว่าเรา มองว่าเราทำร้ายจิตใจน้อง K รุมด่าน้อง K
*เพิ่มเติม เพื่อนที่ว่า ไม่ใช่กลุ่มใหม่นะคะ เป็นกลุ่มที่รู้จักน้อง K นานแล้ว*
เมื่อได้สอบถาม น้อง K บอกว่าเพื่อนเข้าใจผิด (แล้วทำไมไม่บอกให้เพื่อนเข้าใจถูกอ่ะ?)
สำหรับเรา ถ้าเราเข้าใจอะไรผิด เรายินดีขอโทษนะ ไม่ใช่เฉยๆ ไปแบบนี้
น้อง K ปฏิเสธทุกอย่าง ใช้คำว่าเข้าใจผิดอย่างเดียวเลย
น้อง K แคปแชทจากกลุ่มนึง ไปสร้างเรื่องกับอีกกลุ่มนึงที่ไม่รู้จักกันเข้าใจไปคนละเรื่อง
เรียกคะแนนสงสาร?
เรามาย้อนคิดกลับไป จนได้ไปถามไถ่ และพูดคุยกับคนที่เคยสนิทกับน้อง K
ทำให้รู้ว่า น้อง K มีปัญหาเรื่องเงินเสมอ และบางอย่างที่น้อง K เล่ามันไม่จริง
และที่น่าแปลกคือ หลายคนที่เคยสนิทกับน้อง K คือคนที่ได้ยินข่าวมาว่าเค้าไม่ชอบน้อง K
คำพูดยอดฮิตคือ "พี่ตัดสินหนูแบบนี้อยู่แล้ว" "ตัดสินเราจากคำพูดคนอื่นเหรอ" คนถามนี่รู้สึกผิดไปเลย
พอคนเริ่มรู้สึกตัว (เราพูดติดตลกกับเพื่อนว่าโดนป้ายยา) น้อง K ก็จะเปลี่ยนกลุ่มไป
แล้วกลุ่มใหม่ก็จะได้ฟังเรื่องดราม่าของกลุ่มเก่า?
ทั้งหมดนี้ จริงๆ เราไม่ได้คิดว่าน้อง K หลอกลวงต้มตุ๋นอะไรนะคะ
เพราะทุกคน ยินดีให้น้อง K ด้วยความสงสารเองทั้งนั้น
(ถ้าจะหลอกเรื่องครอบครัว เรื่องพ่อแม่ทำร้าย ก็สุดแล้วแต่บาปแต่บุญที่น้องทำค่ะ)
น้อง K เค้าไม่ขอนะคะ เค้าจะมาปรึกษา พร้อมบรรยายความลำบากยากเข็ญของเค้าให้คุณฟัง
เราเอาความรู้สึกและเรื่องที่เราเจอมาถ่ายทอด เผื่อใครได้เจอเหมือนๆ กัน จะได้ระวังตัว ระวังใจ
ความสงสาร ความเห็นใจ บางครั้งบางที มันก็ต้องใช้ให้ถูกคน
ตอนนี้เราเสียดายเหลือเกินค่ะ เสียดายสิ่งที่เราเคยให้ เสียดายความช่วยเหลือ
แต่ไม่ได้เสียใจอะไรเท่าไหร่ เพราะเราหมดความรักความเอ็นดูในตัวน้อง K ไปแล้ว
คงทำให้เราระแวงและกังขาในความน่าสงสารของใครต่อใครไปอีกสักระยะนึง
น้อง K ไม่ใช่ขอทาน แค่คนที่ทำตัวน่าสงสารคนนึง
ปล. หวังว่ากระทู้นี้ จะไม่ทำให้น้อง K ชิ่งเงินที่จะต้องคืนพี่นะคะ
*เพิ่มเติม น้อง K ยืนยันว่าจะคืนนะคะ เพราะงั้นประเด็นไม่คืนเงินอย่าว่าน้องนะคะ*
ขอบคุณที่อ่านจนจบ แม้มันจะย๊าวยาวค่ะ
//เราเข้ามาแก้ไขให้ถูกต้อง จากข้อมูลที่เรามีเพิ่มเติมค่ะ
<< กระทู้เตือนใจ >> เคยให้เงินขอทานแล้วเสียดายกันมั้ยคะ
กลัวว่าเค้าไม่ได้ยากจน ไม่ได้ไม่มีศักยภาพที่จะทำงาน แต่เค้าแค่ขี้เกียจเลยต้อง "ขอ"
อีกอย่าง เราค่อนข้างเชื่อเรื่องขบวนการขโมยเด็ก จับคนมาขอทาน
เราเลยเลือกที่จะ "ให้" ด้วยวิธีอื่นแทน เช่น ให้อาหาร หรือของใช้เล็กๆ น้อยๆ
แต่วันนี้ เราเกิดความรู้สึกเสียดาย คล้ายๆ แบบนั้นขึ้นมา
เลยเกิดเป็นกระทู้นี้ ไม่รู้จะเรียกกระทู้เตือนใจ หรือกระทู้เตือนภัยถึงจะเหมาะสมกว่า
เมื่อปี 2557 เราได้รู้จักน้องคนนึงในห้องสยามนี่แหล่ะค่ะ ณ ตอนนั้นไม่ได้พูดคุยรู้จักกันมาก
จะว่าไป เราจำน้องเค้าไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่น้องเค้าได้มาทักทายเราตอนเจอกันที่อื่นๆ เลยเริ่มคุ้นหน้า
สมมติไว้ว่าชื่อน้อง K แล้วกันนะคะ (น่ารักมุ้งมิ้งเหมือนพระเอกนิยายแจ่มใส)
พอปี 2558 ก็จับพลัดจับผลูมารู้จักกันมากขึ้น ทำให้ได้รับรู้ความเป็นมาของน้องเค้ามากขึ้น
จากคำบอกเล่าของน้อง K ที่เล่าให้เราและเพื่อนๆ คนอื่นฟัง น้อง K น่าสงสารมากค่ะ
เป็นผู้พิการ พ่อแม่ทะเลาะกัน พ่อลวนลาม แม่ไม่เชื่อ แม่รักแต่น้องชาย ถูกทุบตีทำร้ายร่างกายสารพัด
ถูกใส่ร้าย เพื่อนในกลุ่มเดิมไม่ชอบ ตัวเองเคยส่งแฟนเก่าเรียน ฟังแล้วมันยิ่งกว่านิยายอีกค่ะ
*เพิ่มเติม น้อง K บอกว่าไม่ได้ส่งแฟนเก่าเรียนค่ะ แต่จำไม่ได้ และไม่รู้ว่าพูดแบบนั้นทำไม*
จากตรงนั้น ทำให้เราเอ็นดู และสงสารน้อง K และคิดว่าช่วยอะไรได้ ก็จะช่วย
รวมถึงเพื่อนๆ คนอื่นๆ ก็ยื่นมือเข้าช่วยเหลือตลอดเวลาที่ผ่านมา
ในตอนนั้น เมื่อเจอน้อง K จะมีเพื่อนคอยผลัดกันออกเงินค่านั่นค่านี่ให้เสมอ
เมื่อรู้จักกันไม่นานนัก พวกเราก็เห็นว่าน้อง K มีปัญหากับที่บ้านบ่อยมาก
จนสุดท้าย น้อง K ตัดสินใจย้านออกจากบ้านมาอยู่หอ ด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนๆ
ทั้งเงินให้เปล่า เงินให้ยืม ข้าวของเครื่องใช้ ที่เพื่อนๆ ต่างหามาให้
เพื่อต้องการจะหนีจากที่บ้าน หนีจากการข่มขู่ และทำร้ายร่างกาย รวมไปถึงการถูกขโมยเงินจากพ่อกับแม่
แต่ยังจะส่งเงินดูแลที่บ้านเหมือนเดิม
และเราก็เริ่มแปลกใจ ที่พ่อแม่น้อง K มาหาที่หอ แม่มานอนด้วยที่หอ
เพราะว่า ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับการอยู่บ้านนี่นา แล้วจะย้ายออกมาทำไม?
ต่อมา เพื่อนๆ บางคนเริ่มรู้เรื่องรายได้ของน้อง K ซึ่งไม่มากไม่น้อยเลย เมื่อเทียบกับคนทั่วไป
ทำให้เกิดข้อกังขาขึ้นในใจเงียบๆ ว่าถ้าหากทำงานมีเงินเดือนเท่านี้ ไหนจะเงินคนพิการอีก
ทำไมถึงยังรับความช่วยเหลือจากคนอื่นอย่างไม่หยุดหย่อน
ทำไมถึงชักหน้าไม่ถึงหลัง ยืมเงินเพื่อนๆ เป็นประจำ (แต่ยังดี ที่ยืมแล้วคืน)
ทำไมถึงเรียกร้องความสงสาร ความเห็นใจ และกล้าที่จะขออย่างไม่อายได้อีก
สำหรับเรา ด้วยความเป็นเพื่อน เราก็ขีดเส้นความช่วยเหลือของเราไว้จางๆ
ว่าเราจะช่วย เท่าที่เราช่วยได้โดยไม่เดือดร้อน และสำหรับเรื่องเงิน เราจะไม่ออกอะไรให้อีก
แล้วช่วงหลังๆ เราก็ไม่ค่อยได้เจอ น้อง K อีก รวมถึงไม่ค่อยได้พูดคุยอะไรกัน
นอกจากน้อง K ทักไลน์มา เราก็โต้ตอบ พร้อมกับให้กำลังใจกลับไป
เรารู้แค่ว่าน้อง K มีกลุ่มที่สนิทกลุ่มใหม่แล้ว และย้ายหอใหม่อีกครั้ง
*เพิ่มเติม เพื่อนที่ว่า ไม่ใช่กลุ่มใหม่นะคะ เป็นกลุ่มที่รู้จักน้อง K นานแล้ว*
ให้เหตุผลเดิมๆ ว่าต้องการหนีจากพ่อแม่ที่มาข่มขู่รีดไถเอาเงิน และข้าวของไป
(เราไม่รู้ว่าคนอื่นๆ รู้เรื่องนี้หรือไม่ ว่ามันวนลูป ซ้ำไปซ้ำมา)
จนตอนนี้ วันที่อยู่ๆ เราถูกเพื่อนกลุ่มใหม่น้อง K มารุมว่าเรา มองว่าเราทำร้ายจิตใจน้อง K รุมด่าน้อง K
*เพิ่มเติม เพื่อนที่ว่า ไม่ใช่กลุ่มใหม่นะคะ เป็นกลุ่มที่รู้จักน้อง K นานแล้ว*
เมื่อได้สอบถาม น้อง K บอกว่าเพื่อนเข้าใจผิด (แล้วทำไมไม่บอกให้เพื่อนเข้าใจถูกอ่ะ?)
สำหรับเรา ถ้าเราเข้าใจอะไรผิด เรายินดีขอโทษนะ ไม่ใช่เฉยๆ ไปแบบนี้
น้อง K ปฏิเสธทุกอย่าง ใช้คำว่าเข้าใจผิดอย่างเดียวเลย
น้อง K แคปแชทจากกลุ่มนึง ไปสร้างเรื่องกับอีกกลุ่มนึงที่ไม่รู้จักกันเข้าใจไปคนละเรื่อง
เรียกคะแนนสงสาร?
เรามาย้อนคิดกลับไป จนได้ไปถามไถ่ และพูดคุยกับคนที่เคยสนิทกับน้อง K
ทำให้รู้ว่า น้อง K มีปัญหาเรื่องเงินเสมอ และบางอย่างที่น้อง K เล่ามันไม่จริง
และที่น่าแปลกคือ หลายคนที่เคยสนิทกับน้อง K คือคนที่ได้ยินข่าวมาว่าเค้าไม่ชอบน้อง K
คำพูดยอดฮิตคือ "พี่ตัดสินหนูแบบนี้อยู่แล้ว" "ตัดสินเราจากคำพูดคนอื่นเหรอ" คนถามนี่รู้สึกผิดไปเลย
พอคนเริ่มรู้สึกตัว (เราพูดติดตลกกับเพื่อนว่าโดนป้ายยา) น้อง K ก็จะเปลี่ยนกลุ่มไป
แล้วกลุ่มใหม่ก็จะได้ฟังเรื่องดราม่าของกลุ่มเก่า?
ทั้งหมดนี้ จริงๆ เราไม่ได้คิดว่าน้อง K หลอกลวงต้มตุ๋นอะไรนะคะ
เพราะทุกคน ยินดีให้น้อง K ด้วยความสงสารเองทั้งนั้น
(ถ้าจะหลอกเรื่องครอบครัว เรื่องพ่อแม่ทำร้าย ก็สุดแล้วแต่บาปแต่บุญที่น้องทำค่ะ)
น้อง K เค้าไม่ขอนะคะ เค้าจะมาปรึกษา พร้อมบรรยายความลำบากยากเข็ญของเค้าให้คุณฟัง
เราเอาความรู้สึกและเรื่องที่เราเจอมาถ่ายทอด เผื่อใครได้เจอเหมือนๆ กัน จะได้ระวังตัว ระวังใจ
ความสงสาร ความเห็นใจ บางครั้งบางที มันก็ต้องใช้ให้ถูกคน
ตอนนี้เราเสียดายเหลือเกินค่ะ เสียดายสิ่งที่เราเคยให้ เสียดายความช่วยเหลือ
แต่ไม่ได้เสียใจอะไรเท่าไหร่ เพราะเราหมดความรักความเอ็นดูในตัวน้อง K ไปแล้ว
คงทำให้เราระแวงและกังขาในความน่าสงสารของใครต่อใครไปอีกสักระยะนึง
ปล. หวังว่ากระทู้นี้ จะไม่ทำให้น้อง K ชิ่งเงินที่จะต้องคืนพี่นะคะ
*เพิ่มเติม น้อง K ยืนยันว่าจะคืนนะคะ เพราะงั้นประเด็นไม่คืนเงินอย่าว่าน้องนะคะ*
ขอบคุณที่อ่านจนจบ แม้มันจะย๊าวยาวค่ะ
//เราเข้ามาแก้ไขให้ถูกต้อง จากข้อมูลที่เรามีเพิ่มเติมค่ะ