คือเราจะลาออกค่ะเนื่องว่าทำโปรเจคร่วมกับเพื่อน1คนค่ะ เพื่อนเราดีมากนะคะตามงานให้เราตลอดทำงานเค้าทำกีไฟล์กีไฟล์เค้าจะทำส่วนเราคือนำเสนองานค่ะ เเละประเด็นคือเราไม่คุยกันเลยค่ะพักหลังนี้ เค้าไม่คุยกับเราสักคำเดียว เราไปไหนก็จะมีเพื่อนไปด้วยกินข้าวไปร้านค้าก็จะมีเค้าพาไปเพราะเราไม่มีรถเรายุหอคนเดียวเพื่อนเค้ายุกับเเฟนเค้าเราผิดที่เค้าเตือนไม่ปรับปรุงตัวเอง เเต่
เราไม่เคยว่าเค้าไม่ดีหรือเลวอะไรนะคะ เพราะที่ผ่านมาเค้าดีมาก เค้าโพสลงสตอรี่ลงโน๊ต หรือเค้าเอาเราไปพูดกันให้ใครๆฟังอันนี้เราไม่เเน่ใจเเต่เค้าต้องพูดเเน่ๆพักหลังถ้าไม่มีอะไรจะพูดบ้างเเต่นี้เงียบ เราอาจจะพึ่งเค้าเยอะเกินไป เราไม่เหมาะที่จะอยู่กับเพื่อน เราเหมาะที่จะอยู่คนเดียว เราทำให้เค้าไม่สะบายใจที่มีเราอยู่ตรงนี้เราทำให้เค้าเดือดร้อนในหลายๆอย่าง เราอยากออกเพื่อความสะบายใจของเราเเละเค้าค่ะ เพราะที่ผ่านมาเราเราเจออะไรกันมาค่อนข้างเยอะ เราร้องเราทุกข์ด้วยกันมาเยอะค่ะ เราไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอะไรไป เราเลือกทำเพื่อไม่อยากเป็นภาระใครเราอาจเป็นเพื่อนในการทำงานได้ไม่ดีเราอาจเป็นเพื่อนที่ไม่ได้มีอะไรให้เค้าได้มากมายเลยเค้าจริงใจถมาเราจริงใจตอบที่ผ่านมาไม่เคยเฟคเลย เรามีความสุขมากๆ เเต่ด้วยเราเองไม่ชอบด้านนี้ เราให้เค้าจัดการทำคนเดียว เราตัวคนเดียวการเกรงใจของเราก็มี เราคิดน้อยใจเค้าด้วยเเต่ไม่กี่ครั้งเเละก็เวลาไม่สะบายใจกับเพื่อนไม่เรียกร้องอะไรด้วย เราเงียบไม่พูดเเต่ความเงียบของเราทำให้เพื่อนไม่สะบายใจเพราะเราไม่สนใจเรียนมากนัก เพื่อนบอกว่าเราเอาเเต่จะกลับหอกิจกรรมไม่เอาเลย เเต่เราอยากบอกเค้าว่าเรากลับหอเรานอนไม่เคยหลับสนิทเลย มันนอนมีเเต่ความกังวลเต็มไปหมด เราร้องเกิบทุกคืน เราไม่ดีในหลายๆอย่างที่เค้าต้องการ เค้าทิ้งเราไปก็ไม่ผิด เเต่สิ่งที่เค้าต้องเเคร์ที่สุดคือครอบครัวเเละตัวเค้าเอง เราไม่ได้เกี่ยวอะไรเลยถูกเเล้ว เราเองอยากลาออกมาตลอดไม่ได้ผิดที่เค้าเลย เเต่เหมือนเราล็อกอินไอจีสำรองไว้ในเครื่องเค้าตอนนั้นเราโทรสับพังเลยเอาของเค้าก่อน เราส่งคริปเรียลในไอจีสำรองของเราไปเเจ้งเตือนในเครื่องเค้า เเต่เหมือนในเรียลในมันออกไปทางตัดพ้อเเล้ว เเต่ในความเป็นจริงเราอยากบอกว่าเราน้อยใจจริงเราไม่ได้จะเอาลงสตอรี่หรือไม่กล้าลงเลยเก็บไว้ในไอจีเฉยๆก็เราน้อยใจจริงๆมีอะไรไม่พูดกับเรา เเต่พอเราถามเค้าว่าไอจีเรายังมีในเครื่องเค้าหรอจากประโยคนี้เค้าไม่ตอบเราอีกเลย เราทำให้เพื่อนเป็นเเบบนี้กับเรา ที่ผ่านมากขอบคุณมากในหลายๆไม่อยากทำร้ายเพื่อนด้วยซ้ำยินดีกับเค้ามากๆนะถ้าเพื่อนจบกันเเล้วว มันมีหลายไปอย่างค่ะเค้ามีอะไรเค้าเงีบบ เราก็เงียบเเต่เราไม่ลงสตอรี่ว่าพวกเค้าเลย เราเข้าใจว่าถ้าเป็นเราจะรู้สึกต่อข้อความนั่นอย่างไร นอกจากเรื่องเรียนเเล้วไม่ได้มีปัญหาเรื่องอื่นเข้ามาเกี่ยวเรื่องเรียนล้วนๆ เค้าบอกว่าเรามองว่าที่เค้าทิ้งเค้าไม่รอเค้าเลวมากหรอ เค้าไม่ดูเลวเลยย เเต่โอเคร คือเราไม่มีกันอยู่เเล้วใช่มั้ยตอนนี้ เราไม่สามารถทำให้มันดีขึ้นมาได้เเล้ววว เราโดนว่าเยอะค่ะ เราเหมือนเเคร์คำพูดคนอื่นเยอะเกินกลัวไปก่อนไปทำกิจกรรมอะไรก็อยากจะกลับหอเพราะความไม่สะบายใจ คือเราจะลาออกจริงๆเพื่อให้สะบายใจกันมากๆ จะได้ไม่ต้องกังวลกัน เเล้วเราคิดว่าเราจะได้เจอกันในวันที่เค้าจบกัน เราขอบคุณทุกๆอย่างเลย พวกเองไม่ผิดเลยที่ตัดสินใจเเบบนี้ เราตัดสินใจมานานเเล้วคิดมาไตร่ตรองตักตวงมาค่อนข้างจะนานเเล้ว ตั้งเเต่ปิดเทอมว่าจะเอายังไงดี วันนี้มันน่าจะถึงเวลาเเล้ว💖
ลาออกจากมหาลัย
เราไม่เคยว่าเค้าไม่ดีหรือเลวอะไรนะคะ เพราะที่ผ่านมาเค้าดีมาก เค้าโพสลงสตอรี่ลงโน๊ต หรือเค้าเอาเราไปพูดกันให้ใครๆฟังอันนี้เราไม่เเน่ใจเเต่เค้าต้องพูดเเน่ๆพักหลังถ้าไม่มีอะไรจะพูดบ้างเเต่นี้เงียบ เราอาจจะพึ่งเค้าเยอะเกินไป เราไม่เหมาะที่จะอยู่กับเพื่อน เราเหมาะที่จะอยู่คนเดียว เราทำให้เค้าไม่สะบายใจที่มีเราอยู่ตรงนี้เราทำให้เค้าเดือดร้อนในหลายๆอย่าง เราอยากออกเพื่อความสะบายใจของเราเเละเค้าค่ะ เพราะที่ผ่านมาเราเราเจออะไรกันมาค่อนข้างเยอะ เราร้องเราทุกข์ด้วยกันมาเยอะค่ะ เราไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอะไรไป เราเลือกทำเพื่อไม่อยากเป็นภาระใครเราอาจเป็นเพื่อนในการทำงานได้ไม่ดีเราอาจเป็นเพื่อนที่ไม่ได้มีอะไรให้เค้าได้มากมายเลยเค้าจริงใจถมาเราจริงใจตอบที่ผ่านมาไม่เคยเฟคเลย เรามีความสุขมากๆ เเต่ด้วยเราเองไม่ชอบด้านนี้ เราให้เค้าจัดการทำคนเดียว เราตัวคนเดียวการเกรงใจของเราก็มี เราคิดน้อยใจเค้าด้วยเเต่ไม่กี่ครั้งเเละก็เวลาไม่สะบายใจกับเพื่อนไม่เรียกร้องอะไรด้วย เราเงียบไม่พูดเเต่ความเงียบของเราทำให้เพื่อนไม่สะบายใจเพราะเราไม่สนใจเรียนมากนัก เพื่อนบอกว่าเราเอาเเต่จะกลับหอกิจกรรมไม่เอาเลย เเต่เราอยากบอกเค้าว่าเรากลับหอเรานอนไม่เคยหลับสนิทเลย มันนอนมีเเต่ความกังวลเต็มไปหมด เราร้องเกิบทุกคืน เราไม่ดีในหลายๆอย่างที่เค้าต้องการ เค้าทิ้งเราไปก็ไม่ผิด เเต่สิ่งที่เค้าต้องเเคร์ที่สุดคือครอบครัวเเละตัวเค้าเอง เราไม่ได้เกี่ยวอะไรเลยถูกเเล้ว เราเองอยากลาออกมาตลอดไม่ได้ผิดที่เค้าเลย เเต่เหมือนเราล็อกอินไอจีสำรองไว้ในเครื่องเค้าตอนนั้นเราโทรสับพังเลยเอาของเค้าก่อน เราส่งคริปเรียลในไอจีสำรองของเราไปเเจ้งเตือนในเครื่องเค้า เเต่เหมือนในเรียลในมันออกไปทางตัดพ้อเเล้ว เเต่ในความเป็นจริงเราอยากบอกว่าเราน้อยใจจริงเราไม่ได้จะเอาลงสตอรี่หรือไม่กล้าลงเลยเก็บไว้ในไอจีเฉยๆก็เราน้อยใจจริงๆมีอะไรไม่พูดกับเรา เเต่พอเราถามเค้าว่าไอจีเรายังมีในเครื่องเค้าหรอจากประโยคนี้เค้าไม่ตอบเราอีกเลย เราทำให้เพื่อนเป็นเเบบนี้กับเรา ที่ผ่านมากขอบคุณมากในหลายๆไม่อยากทำร้ายเพื่อนด้วยซ้ำยินดีกับเค้ามากๆนะถ้าเพื่อนจบกันเเล้วว มันมีหลายไปอย่างค่ะเค้ามีอะไรเค้าเงีบบ เราก็เงียบเเต่เราไม่ลงสตอรี่ว่าพวกเค้าเลย เราเข้าใจว่าถ้าเป็นเราจะรู้สึกต่อข้อความนั่นอย่างไร นอกจากเรื่องเรียนเเล้วไม่ได้มีปัญหาเรื่องอื่นเข้ามาเกี่ยวเรื่องเรียนล้วนๆ เค้าบอกว่าเรามองว่าที่เค้าทิ้งเค้าไม่รอเค้าเลวมากหรอ เค้าไม่ดูเลวเลยย เเต่โอเคร คือเราไม่มีกันอยู่เเล้วใช่มั้ยตอนนี้ เราไม่สามารถทำให้มันดีขึ้นมาได้เเล้ววว เราโดนว่าเยอะค่ะ เราเหมือนเเคร์คำพูดคนอื่นเยอะเกินกลัวไปก่อนไปทำกิจกรรมอะไรก็อยากจะกลับหอเพราะความไม่สะบายใจ คือเราจะลาออกจริงๆเพื่อให้สะบายใจกันมากๆ จะได้ไม่ต้องกังวลกัน เเล้วเราคิดว่าเราจะได้เจอกันในวันที่เค้าจบกัน เราขอบคุณทุกๆอย่างเลย พวกเองไม่ผิดเลยที่ตัดสินใจเเบบนี้ เราตัดสินใจมานานเเล้วคิดมาไตร่ตรองตักตวงมาค่อนข้างจะนานเเล้ว ตั้งเเต่ปิดเทอมว่าจะเอายังไงดี วันนี้มันน่าจะถึงเวลาเเล้ว💖