ตลอดเวลาทั้งชีวิตของ จขกท. ยิบสิบเอ็ดปี ของเด็กสายสุขภาพ ที่เคยใช้เวลากับทางมหาลัยทางตอนเหนือสุดของประเทศ เคยมีฝัน เคยมีความรักที่ดี เคยมีความสุข-ทุกข์ พอวันนึงเราหาคำตอบจากการเรียนรู้ไม่ได้ เพราะทางหน้าที่ของการเรียนรู้ของผมคือ คือ เราต้องหันมองดูคนที่ลำบากกว่า
จนต้องถึงคราวของช่วงชีวิตที่ต้องใช้คำว่า ออกค้นหา
จึงคิดว่า ทฤฏีของกระจกเงา ซึ่ง ตัวตนของเรา มันทำให้เรารู้สึกกำลังวิ่งตามคนๆนึง แต่เหมือนจะไม่มีมีโอกาสที่จะได้เจอ มันเหมือนขั้วคู่ขนานที่ยากที่จะมาบรรจบ
ส่วนเรื่องของเวลานั่น ผมก็ยังคิดว่ามันเดินๆเรื่อยๆ จนบางทีเราใช้เวลานั้นให้กับความความโง่เขลา ฟูมฟายในความเสียใจนั้น หรือแค่ความเหงา
===================================================================
ผมไม่รู้ความรักมันเกิดขึ้นที่ใด?
ผมไม่รู้เค้าจะรู้รึป่าว? แต่คิดว่า ไม่มีอะไรจะเสีย นอกจากยศ ลาภ ความรู้ที่คิดว่าจะนำพาไปให้โอกาสแก่คนหลายคน ศักดิ์ศรี อนาคต เงินทอง
ถ้าเป็นคนที่อ่านภาษาไทยออกก็คงใช่เค้าคนนั้นแหละ ฮ่าๆ .เป็ดดี
ปล หาพิมพ์แล้วอ่านยาก เข้าใจยาก ผมก็ไม่รู้จะอธิบายไงต่อ ไว้เดี๋ยวจะต่อให้อีก
เรื่องของ กระจกเงา และ เวลา
จนต้องถึงคราวของช่วงชีวิตที่ต้องใช้คำว่า ออกค้นหา
จึงคิดว่า ทฤฏีของกระจกเงา ซึ่ง ตัวตนของเรา มันทำให้เรารู้สึกกำลังวิ่งตามคนๆนึง แต่เหมือนจะไม่มีมีโอกาสที่จะได้เจอ มันเหมือนขั้วคู่ขนานที่ยากที่จะมาบรรจบ
ส่วนเรื่องของเวลานั่น ผมก็ยังคิดว่ามันเดินๆเรื่อยๆ จนบางทีเราใช้เวลานั้นให้กับความความโง่เขลา ฟูมฟายในความเสียใจนั้น หรือแค่ความเหงา
===================================================================
ผมไม่รู้ความรักมันเกิดขึ้นที่ใด?
ผมไม่รู้เค้าจะรู้รึป่าว? แต่คิดว่า ไม่มีอะไรจะเสีย นอกจากยศ ลาภ ความรู้ที่คิดว่าจะนำพาไปให้โอกาสแก่คนหลายคน ศักดิ์ศรี อนาคต เงินทอง
ถ้าเป็นคนที่อ่านภาษาไทยออกก็คงใช่เค้าคนนั้นแหละ ฮ่าๆ .เป็ดดี
ปล หาพิมพ์แล้วอ่านยาก เข้าใจยาก ผมก็ไม่รู้จะอธิบายไงต่อ ไว้เดี๋ยวจะต่อให้อีก