คือเรามีเพื่อนสมัยเรียนอยู่คนนึง เราขอแทนเพื่อนเราว่า เอ นะ ตอนปี1เราค่อนข้างไปไหนมาไหนด้วยกันในมอบ่อย เรียนก็นั่งข้างกันทุกวิชา เดินไปเรียนก็เดินด้วยกัน เล่นหยอกล้อแกล้งกันสองคนบ่อยจนเพื่อนๆล้อว่าเป็นแฟนกันรึป่าว แล้วแบบเอมันก็หน้าตาดีเป็นเดือนคณะ แต่เราเป็นแค่ผญหน้าธรรมดาติดจะไม่สวยห้าวๆทอมๆด้วย ช่วงนั้นเราคุยกันบ่อย ไอ้เราก็เจียมตัวไม่กล้าวุ่นวายกับมันมาก แต่มันก็จะมีโทรหาเราให้เราช่วยงานบ้าง จ้างเราทำการบ้านบ้าง(เรารับจ๊อบ แหะๆ) บางครั้งก็โทรมาดึกๆชวนคุยเล่นนู่นนี่(ช่วงยุค90 พอนึกออกเนาะ)เราก็คุยก็เล่นกับมันมาตลอด จนวันนึงคือเราเดินๆอยู่ในมอ
เอกับกลุ่มเพื่อนมันที่เราเองก็ไม่ค่อยสนิทด้วย(เพื่อนเรามีเพื่อน2กลุ่มค่ะ กลุ่มเรียนคณะเดียวกันที่เรารู้จักกับกลุ่มที่มาจากรรเดียวกันที่เราไม่ค่อยสนิทค่ะ) เดินตามหลังมา เอมันก็แกล้งดึงกระเป๋าเรา เราก็หันไปมอง เพื่อนๆมันก็แซวว่าแบบคนนี้หรอๆไรงี้ ตั้งแต่วันนั้นมาเลยค่ะ เรากลัวมันจะอายเพื่อนที่รู้จักกับเรา ไม่นานต่อมาเราก็ไปบอกมันว่าเราลองห่างๆกันดูไหม เดี๋ยวคนอื่นๆจะเข้าใจผิด เราจำไม่ได้แล้วนะว่าตอนนั้นมันตอบอะไรเรามา แต่เราห่างกันไปจริงๆค่ะ ห่างกันจนคนรอบข้างสงสัย ห่างกันจนอะไรๆก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย
พอช่วงที่ใกล้จะจบปีสี่ เราได้กลับมาคุยมาเล่นกันอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่เหมือนเมื่อก่อน พอดีกับช่วงนั้นไลน์เริ่มเข้ามามีบทบาทมากขึ้นบวกกับอีกไม่กี่วันจะรับปริญญา เราตามหาไลน์ของเอจากเพื่อนๆในคณะจนเจอ เราแอดไปแล้วก็เริ่มทักทาย แต่เอก็ยังไม่รับแอดเรา แรกๆมันไม่ค่อยตอบ ตอบแบบขอไปที เราก็ใช้ลูกตื้อกวนประสาทมันไปเรื่อย จนวันรับปริญญาผ่านมา เราก็ยังได้คุยกันอยู่เป็นเดือนๆ มีด่ากัน งอนกัน ง้อบ้างเล็กน้อย เอเหมือนจะเริ่มคุยกับเรามากขึ้น จากเมื่อก่อนที่ตอบแบบส่งๆก็เริ่มมีทักมาก่อนบ้าง ถามเราว่าอยู่ไหนทำอะไรบ้าง เอจะชอบค้างแชทเราทุกๆคืน เพื่อมาตอบพร้อมกับปลุกเราตอนเช้าทุกวัน เราคุยกันแบบนั้นได้จนเกือบจะปี แต่ความสัมพันธ์ก็ยังไม่ชัดเจนว่าระหว่างเราคืออะไร เพื่อน เพื่อนสนิท คนคุย หรืออะไรกันแน่ จนกระทั่งเราได้เจอผู้คนใหม่ๆที่ทำงาน ก็มีคนเข้ามาคุยบ้าง2-3คน เราก็เลยคิดได้ว่ามันเองก็น่าจะได้เจอคนดีๆบ้างเหมือนกัน ยอมรับนะคะว่าตอนนั้นเห็นแก่ตัวแต่เพราะความอยากให้มันไปเจอคนที่ดีกว่า สวยกว่า น่ารักกว่าเรา มันมีมากกว่า เราเลยตัดสินใจบอกกับเอไปว่าเราเคยชอบเอนะ มันก็ตอบกลับมาว่ารู้แล้ว แต่จริงๆในใจตอนนั้นคืออยากบอกมันมากเลยว่าที่บอกว่าเคยชอบเป็นเพราะตอนนี้มันกลายเป็นรักไปแล้ว แต่เราทำได้แค่พูดกับตัวเองในใจ เพราะเรากลัวความเฉยชาของมันเหลือเกิน มันเป็นคนนิ่งๆเราเองก็เลยไม่รู้ว่ามันจะคิดอะไรอยู่ สุดท้าย เราดันบอกกับมันไปอีกครั้งด้วยประโยคที่แตกต่างแต่ความหมายคงเดิมว่า'เราเลิกคุยกันไหม' มันไม่ยื้อและเราเองก็ไม่ยื้อค่ะ เราเลยหายจากชีวิตของกันและกันไป
หลังจากนั้นปีกว่าๆเราบังเอิญไปเจอเฟสบุ๊คใหม่ของเอ(อันเก่ามันลบไปค่ะ) เราก็แอดไปตามประสาคนเคยรู้จักกัน ผ่านมาหลายเดือนเอก็ยังไม่รับแอดเรา แถมลบแอดไม่ให้เราแอดไปได้อีก ตั้งค่าห้ามฟอลอีกต่างหาก ตอนแรกเราคิดว่ามันคงไม่เห็น สักพักมาเราคิดว่ามันคงไม่อยากรับ เราลองให้เพื่อนที่ทำงานเราที่เอไม่รู้จักแอดไป2-3คน ปรากฎว่าไม่ทันข้ามวันทุกคนโดนเหมือนเราเลยค่ะ ห้ามฟอล ลบแอด ตอนนี้เราเลยคิดได้อย่างเดียวแล้วค่ะว่า เอคงเกลียดเราไปแล้วแน่ๆ เพราะมันรับแอดเพื่อนในเอกทุกคน ยกเว้นเรา
จนตอนนี้เวลาผ่านมาเกือบจะสามปีแล้วค่ะ เอเปิดให้ฟอลแต่ยังคงลบแอดเราเหมือนเดิม และอีก2เดือนข้างหน้าจะมีงานเลี้ยงรวมเพื่อนในคณะที่อยู่เอกเดียวกันซึ่งแน่นอนค่ะว่าเอก็ไป เอที่หายไปจากชีวิตเรา เราทักไลน์ไปก็ไม่เคยอ่านไม่เคยตอบ เอคนนั้นที่เราต้องเจอ คือตอนนี้เราอยากคุยกับเอ อยากกลับไปเป็นเพื่อนกับเอเหมือนเดิม แต่เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเอต้องเกลียดเรามากมายขนาดนั้น จะว่าเป็นเพราะสองครั้งที่เราไปบอกให้ห่างกันมันก็ไม่น่าจะเกลียดกันได้ขนาดนี้ หรือเป็นเพราะว่าที่เราเคยบอกว่าเคยชอบเอคะเอถึงได้เกลียดเรา ถ้าคุณๆเป็นเอ คุณคิดยังไงกับเราคะ แล้วถ้าเรากลับมาอีกครั้งนี้จะยอมคุยกับเราไหม หรือถ้าคุณเป็นเราคุณว่าเราควรทำไงดีให้เอกลับมาเป็นเพื่อนกับเราได้เหมือนเดิมคะ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นล่วงหน้าเลยนะคะ
ถามคุณผู้ชายค่ะ ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้ คุณยังจะให้โอกาสเพื่อนเป็นครั้งที่3ไหมคะ? คุณผญก็ช่วยตอบได้นะคะ
เอกับกลุ่มเพื่อนมันที่เราเองก็ไม่ค่อยสนิทด้วย(เพื่อนเรามีเพื่อน2กลุ่มค่ะ กลุ่มเรียนคณะเดียวกันที่เรารู้จักกับกลุ่มที่มาจากรรเดียวกันที่เราไม่ค่อยสนิทค่ะ) เดินตามหลังมา เอมันก็แกล้งดึงกระเป๋าเรา เราก็หันไปมอง เพื่อนๆมันก็แซวว่าแบบคนนี้หรอๆไรงี้ ตั้งแต่วันนั้นมาเลยค่ะ เรากลัวมันจะอายเพื่อนที่รู้จักกับเรา ไม่นานต่อมาเราก็ไปบอกมันว่าเราลองห่างๆกันดูไหม เดี๋ยวคนอื่นๆจะเข้าใจผิด เราจำไม่ได้แล้วนะว่าตอนนั้นมันตอบอะไรเรามา แต่เราห่างกันไปจริงๆค่ะ ห่างกันจนคนรอบข้างสงสัย ห่างกันจนอะไรๆก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย
พอช่วงที่ใกล้จะจบปีสี่ เราได้กลับมาคุยมาเล่นกันอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่เหมือนเมื่อก่อน พอดีกับช่วงนั้นไลน์เริ่มเข้ามามีบทบาทมากขึ้นบวกกับอีกไม่กี่วันจะรับปริญญา เราตามหาไลน์ของเอจากเพื่อนๆในคณะจนเจอ เราแอดไปแล้วก็เริ่มทักทาย แต่เอก็ยังไม่รับแอดเรา แรกๆมันไม่ค่อยตอบ ตอบแบบขอไปที เราก็ใช้ลูกตื้อกวนประสาทมันไปเรื่อย จนวันรับปริญญาผ่านมา เราก็ยังได้คุยกันอยู่เป็นเดือนๆ มีด่ากัน งอนกัน ง้อบ้างเล็กน้อย เอเหมือนจะเริ่มคุยกับเรามากขึ้น จากเมื่อก่อนที่ตอบแบบส่งๆก็เริ่มมีทักมาก่อนบ้าง ถามเราว่าอยู่ไหนทำอะไรบ้าง เอจะชอบค้างแชทเราทุกๆคืน เพื่อมาตอบพร้อมกับปลุกเราตอนเช้าทุกวัน เราคุยกันแบบนั้นได้จนเกือบจะปี แต่ความสัมพันธ์ก็ยังไม่ชัดเจนว่าระหว่างเราคืออะไร เพื่อน เพื่อนสนิท คนคุย หรืออะไรกันแน่ จนกระทั่งเราได้เจอผู้คนใหม่ๆที่ทำงาน ก็มีคนเข้ามาคุยบ้าง2-3คน เราก็เลยคิดได้ว่ามันเองก็น่าจะได้เจอคนดีๆบ้างเหมือนกัน ยอมรับนะคะว่าตอนนั้นเห็นแก่ตัวแต่เพราะความอยากให้มันไปเจอคนที่ดีกว่า สวยกว่า น่ารักกว่าเรา มันมีมากกว่า เราเลยตัดสินใจบอกกับเอไปว่าเราเคยชอบเอนะ มันก็ตอบกลับมาว่ารู้แล้ว แต่จริงๆในใจตอนนั้นคืออยากบอกมันมากเลยว่าที่บอกว่าเคยชอบเป็นเพราะตอนนี้มันกลายเป็นรักไปแล้ว แต่เราทำได้แค่พูดกับตัวเองในใจ เพราะเรากลัวความเฉยชาของมันเหลือเกิน มันเป็นคนนิ่งๆเราเองก็เลยไม่รู้ว่ามันจะคิดอะไรอยู่ สุดท้าย เราดันบอกกับมันไปอีกครั้งด้วยประโยคที่แตกต่างแต่ความหมายคงเดิมว่า'เราเลิกคุยกันไหม' มันไม่ยื้อและเราเองก็ไม่ยื้อค่ะ เราเลยหายจากชีวิตของกันและกันไป
หลังจากนั้นปีกว่าๆเราบังเอิญไปเจอเฟสบุ๊คใหม่ของเอ(อันเก่ามันลบไปค่ะ) เราก็แอดไปตามประสาคนเคยรู้จักกัน ผ่านมาหลายเดือนเอก็ยังไม่รับแอดเรา แถมลบแอดไม่ให้เราแอดไปได้อีก ตั้งค่าห้ามฟอลอีกต่างหาก ตอนแรกเราคิดว่ามันคงไม่เห็น สักพักมาเราคิดว่ามันคงไม่อยากรับ เราลองให้เพื่อนที่ทำงานเราที่เอไม่รู้จักแอดไป2-3คน ปรากฎว่าไม่ทันข้ามวันทุกคนโดนเหมือนเราเลยค่ะ ห้ามฟอล ลบแอด ตอนนี้เราเลยคิดได้อย่างเดียวแล้วค่ะว่า เอคงเกลียดเราไปแล้วแน่ๆ เพราะมันรับแอดเพื่อนในเอกทุกคน ยกเว้นเรา
จนตอนนี้เวลาผ่านมาเกือบจะสามปีแล้วค่ะ เอเปิดให้ฟอลแต่ยังคงลบแอดเราเหมือนเดิม และอีก2เดือนข้างหน้าจะมีงานเลี้ยงรวมเพื่อนในคณะที่อยู่เอกเดียวกันซึ่งแน่นอนค่ะว่าเอก็ไป เอที่หายไปจากชีวิตเรา เราทักไลน์ไปก็ไม่เคยอ่านไม่เคยตอบ เอคนนั้นที่เราต้องเจอ คือตอนนี้เราอยากคุยกับเอ อยากกลับไปเป็นเพื่อนกับเอเหมือนเดิม แต่เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเอต้องเกลียดเรามากมายขนาดนั้น จะว่าเป็นเพราะสองครั้งที่เราไปบอกให้ห่างกันมันก็ไม่น่าจะเกลียดกันได้ขนาดนี้ หรือเป็นเพราะว่าที่เราเคยบอกว่าเคยชอบเอคะเอถึงได้เกลียดเรา ถ้าคุณๆเป็นเอ คุณคิดยังไงกับเราคะ แล้วถ้าเรากลับมาอีกครั้งนี้จะยอมคุยกับเราไหม หรือถ้าคุณเป็นเราคุณว่าเราควรทำไงดีให้เอกลับมาเป็นเพื่อนกับเราได้เหมือนเดิมคะ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นล่วงหน้าเลยนะคะ