รักคนมีแฟนแล้ว แต่เขาก็รักเรามากเหมือนกัน เราผิดมากมั้ยที่มาทีหลัง

เรารู้แหละว่ามันผิด เราเคยตัดสินใจตัดเขาแล้ว แต่เราก็ทำไม่ได้เพราะเขาก็บอกรักเราทุกวัน ทุกเวลา เขาเป็นห่วงเขาแคร์เรา เราเคยปรึกษาเพื่อนหลายคน ก็มีทั้งเห็นด้วยกับไม่เห็นด้วย เราก็เข้าใจนะเข้าใจทุกอย่าง แต่เราตัดเขาไม่ได้ เราก็ยังบอกรักกันทุกวันเหมือนเดิม เราไม่เคยทะเลาะกัน แต่เราเองที่ต้องเป็นคนทุกข์ใจ เวลาที่เขาบอกรักเราแทนที่เราจะมีความสุขแต่ไม่เลย หรือเราต้องการเขามาเป็นของเราคนเดียว เราเคยถามเขาตรงๆว่าจะให้เรารอไปถึงไหน เขาก็ตอบแค่ว่าฝ่ายนั้นเขาไม่ได้ผิดอะไร มันเลยทำให้เรายิ่งทรมานมากๆ พอเราหายไปเขาก็จะตามเราว่าเราหายไปไหน เราก็ต้องฝืนยิ้มว่าป่าว ไม่เป็นไร เราควรทำยังไง (อีกใจเราก็คิดว่าแค่แฟน อีกใจเราก็รู้สึกผิดกับคำพูดของเขา)