[CR] รีวิวรถเช่าภูเก็ตปังปัง

นั่งอ่านรีวิวในพันทิป มีคนไปภูเก็ตเอารูปมาอวด เห็นแล้วกิเลสก็เกิด ความอยากไปพุ่งเต็มปรอท เมื่อมีกิเลสก็ต้องดับซิ โทรหาเพื่อน แล้วออกเดินทางในเย็นวันนั่นเลย ไปแบบไม่วางแผนอะไรเลย ไม่มีที่นอน ไม่รู้จะไปไหน รู้แค่อยากไป หลอกเพื่อนร่วมชะตากรรมมาได้ 2 ชีวิต หกโมงเย็น เรานัดกันที่ คิวรถมินิบัส แถวหาดใหญ่ใน สอบถามเจ้าหน้าที่ ถ้าขึ้นรถตอนนี้ จะใช้เวลาเท่าไหร่กว่าจะถึงภูเก็ต 6-7 ชั่วโมง โอเคเป็นฤกษ์งามยามดี ดีออกก ตี 1 อ.ห. (โอ้โห) มองหน้ากัน จะไปต่อหรือหยุดไว้แค่นี้ ระบบเสี่ยงทายก็เกิดขึ้น หัวไปก้อยนอนบ้าน ในที่สุดสวรรค์ก็คงอยากให้เราไปต่อ ออกหัวนาจา ซื้อตั๋วขึ้นรถซิ จะรออะไร
พวกเราจัดแจงของเข้าที่เข้าทาง แล้วสุมหัวกัน วางแผนกันบนรถนั่นแหละว่าจะเอาไงดีกับชีวิตต่อจากนี้ เริ่มกันที่ ที่พักจาก การหาโรงแรม เห้ยย แพงหมด ที่ราคถูก ๆ ก็เต็ม (ลืมบอกไป ตอนไปใกล้สิ้นเดือน ทุกอย่างจะต้อง Cheap แต่ต้องดูแพง เรื่องเยอะไปอีก) สุดท้ายก็จบข้อสรุปเรื่องที่พักว่าจะนอนบ้านเพื่อนที่อยู่ในภูเก็ต และให้เพื่อนมารับที่สถานีขนส่งเลย แต่ตอนเที่ยว เพื่อนไม่ว่าง เราก็ต้องหารถเช่ากันต่อไป
ต่อจากที่พัก ก็ต้องหาพาหนะคู่กายของพวกเราทั้ง 3 คน การหารถนั้น ก็ต้องคงคอนเซ็ปต์เดิม ราคาถูกแต่ดูแพง ก็เข้าไปถามอากู๋ กูเกิ้ลเลย รถเช่า ราคาถูก ภูเก็ต (คีย์เวิดดีดี ที่เราคู่ควร) ผุดหลายเว็บหลายเพจให้เราได้เลือกสรรหา ราคาส่วนใหญ่จะใกล้เคียงกัน แต่เราจะเลือกที่ถูกที่สุด และดีที่สุด บริการดีที่สุด และในที่สุดเราก็ได้มา https://www.facebook.com/PandaCarRentPhuket/ รถใหม่ ราคาถูก รีวิวในเพจทางเฟชบุ๊ค เป็นไปในทิศที่ดี ตัดสินใจได้ ก็โทรหา ทางร้านเลย สรุปเช่ารถ 3 วัน ก่อนวางสายพี่เจ้าของร้าน แนะนำดีมาก ๆ แถมบอกอีกว่า ถ้ามีอะไรให้ช่วยเหลือติดต่อทางร้านได้ตลอดเวลาเลยตอนนี้ทุกอย่างลงตัว ที่เที่ยวค่อยคิดตอนไปถึงแล้วกัน ตอนนี้รถมินิบัสออกจากหาดใหญ่มาได้พักใหญ่ รถบัสไซด์กะทัดรัดคันนี้ ค่อยๆแล่นไปตามถนนสายเอเชีย ผ่านพัทลุง ตรัง เข้าสู่กระบี่ ตอนนี้เป็นเวลา 4 ทุ่ม กว่าแล้ว ทุกคนหลับตาพักเอาแรง เพราะอีกประมาณ 2 ชั่วโมงกว่า เราจะถึงจุดหมายปลายทางของเรา เมืองไข่มุกแห่งท้องทะเลอันดามัน
แต่แล้วเหตุไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อเจอรถมินิบัสจอดเสียอยู่ข้างทาง มีผู้โดยสารเต็มคันรถ คนขับมินิบัสคันที่เราโดยสารมาจึงลงไปช่วยแก้ไข เกือบชั่วโมงกว่ารถจะเสร็จ แน่นอนการเดินทางของเราจะล่าช้าไปอีก 1 ชั่วโมง ด้วยความเหนื่อยจากการทำงานช่วงกลางวัน พวกเราจึงหลับกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ ตี 1 เพื่อโทรให้เพื่อนออกมารับตรงสถานีขนส่งตี 1ครึ่ง ถึงแล้วแผ่นดินภูเก็ต อย่างแรกที่เรามองหา คือ รถเพื่อน เพราะโทรหาเพื่อนล่าสุดตอนตี 1 ให้ออกมารับ หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ โทรไปกี่รอบ ๆ ก็ไม่รับสาย หายนะมาเยือนเต็ม ๆ ที่สำคัญแถวนั้น ตอนนี้ไม่มีรถโดยสารประจำทางอยู่เลย เพราะดึกมากแล้ว ตอนนี้คิดได้แค่หนทางเดียว คือ นั่งวินมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปบ้านเพื่อน แถววัดฉลอง ราคาค่าโดยสารก็แพงเฉียดตายเลย คนละ 200 บาท แต่ก็ต้องยอม เพราะหมดหนทางแล้วจริง ๆ แต่ในเรื่องร้าย ๆ พวกเราก็พยายามหาเรื่องราวดี ๆ (ไว้ปลอบใจตัวเอง) ระหว่างคร่อมรถ เราได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศยามค่ำคืนของที่นี่ ฟินเลยย
ถึงบ้านเพื่อนจัดการเคาะประตู ตอนเพื่อนมันลงมาเปิดประตูนะ ในใจนี่อยากด่ามากเลย แต่เห็นความงัวเงียและหน้าตาที่รู้สึกผิดของเพื่อนก็ใจอ่อน ไหน ๆ ก็อาศัยบ้านมันซุกหัวนอน เข้าบ้านอาบน้ำนอน 10 โมงเช้าอันสดใส เห้ยยยยย สายแล้วต่างหาก ทุกคนต่างรีบจัดแจงตัวเอง แล้วให้เพื่อนขับรถไปส่งยังร้านเช่ารถ รถทุกคันในร้านดูใหม่หมดทุกคัน เมื่อเลือกรถได้ เราก็ตกลงเช่ารถเป็นเวลา 3 วัน ซึ่งได้ในราคาพิเศษ วันละ 900 บาท เจ้าของร้านชื่อ พี่กี้ ใจดีมากเลย แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวให้เราด้วย และบอกด้วยว่าควรไปที่ไหน ช่วงไหน ถึงจะได้บรรยากาศดี ๆ
เมื่อได้รถแล้ว ก็คิดสถานที่ที่จะไป (ไม่มีการวางแผนล่วงหน้า) เพื่อนหนึ่งในนั้น เสนอให้ไปหาดป่าตอง พอพูดถึงป่าตอง ภาพของฝรั่งใส่บิกินี่ก็ลอยอยู่เต็มหัวไปหมด ระหว่างทางไป หาดป่าตอง ผ่านหาดกะรน ก็เลยแวะเดินเล่นตรงหาดก่อน ฝรั่งเยอะมาก นอนอาบแดดริมหาดเต็มไปหมด ( ไม่กล้าถ่ายรูปมา) ที่หาดกะรน น้ำทะเลสวยมาก แต่น้ำทะเลที่สวยใสก็แพ้ฝรั่งที่นอนอาบแดดอยู่ จากนั้นเราทั้งสามก็เปลี่ยนใจ จากชื่นชมธรรมชาติ ก็มาส่องฝรั่งแทน เมื่อได้รับอาหารตาจนอิ่มจากการส่องฝรั่ง เอ้ยยย บรรยากาศที่หาดกะรน เราก็เดินทางต่อไปยังหาดป่าตอง ระหว่างทางก็จอดรถ ถ่ายรูปเล่นเป็นระยะ ๆ ซึ่งวันนั้นแดดแรงมาก แต่แดดร้อนเราก็ไม่กลัว เพราะรถแอร์ฉ่ำมาก ฟิล์มอย่างดีกันแสง ช่วยให้รถเย็นเร็วมาก
เมื่อไปถึงหาดป่าตอง ที่นี่ไม่ต่างจากหาดกะรนมากนัก พวกเราก็เดินเล่นไปเรื่อย ๆ ดื่มด่ำฝรั่งอาบแดดไปเรื่อย (อยากจะตั้งชื่อทริปว่า ส่องฝรั่งเหลือเกิน แต่ดูรุนแรงไป) เดินเล่นที่หาดป่าตองจนความสุขทะลุลูกตา เพราะอาหารตาเยอะจริง ๆ ก็ปรึกษากันว่าจะไปไหนต่อ เพื่อน ๆ อยากเข้าวัดทำบุญบ้าง ได้ข้อสรุปว่า จะไปสักการะ พระใหญ่ หรือ พระพุทธมิ่งมงคลเอกนาคคีรี ที่อยู่แถว ๆ ที่พักของเรา ตรงพระใหญ่ มองเห็นเมืองภูเก็ตได้ชัดเจนมาก ๆอารมณ์เหมือนอยู่บนยอดเขาคอหงส์เลย ที่นี่นักท่องเที่ยวเยอะไม่แพ้ที่อื่น ๆ ในภูเก็ต ยิ่งตอนดวงอาทิตย์จะลับขอบฟ้านะ หูยยยยย สวยจริง ๆ
เมื่อทำบุญกันเสร็จ ย่ำค่ำในเมืองภูเก็ตครึกครื้นมาก พวกเราเห็นแล้ว NEED มากที่จะท่องราตรี ก็กลับเข้าที่พัก อาบน้ำแต่งตัวแล้วขับรถไปยัง ซอยบางลา จอดรถตรงหน้าซอยแล้วเดินเข้าซอยแบบชิค ๆ ที่นี่เป็นเสมือนจุดศูนย์รวมของนักท่องราตรี ตลอดเส้นเต็มไปด้วยร้านค้า หน้าผับมีสาว ๆ เต้นอย่างเมามันส์ ที่นี่ไม่หลับใหลในยามค่ำคืน ให้บรรยากาศเหมือนเดินอยู่บนถนนข้าวสาร ถ้าเวอร์หน่อยก็ คาร์นิวัที่บราซิล เดินดูนั่นนี่ไปเรื่อย ๆ จนเจอร้านที่เราสนใจเข้าไปใช้บริการ เราสนุกกับที่นี่มาก คือ กิน ดื่ม เต้น เหมือนหลุดไปอยู่อีกโลกนึงเลย เมื่อทุกคนเต็มที่ (เมา) เราก็ตัดสินใจกลับ และเกี่ยงกันว่า ใครจะขับรถ โอ น้อย ออกซิ สุดท้าย เราก็รอด นั่งข้างหลังคนขับ หลับตั้งแต่ขึ้นรถ แต่ยังไม่ถึงที่พัก เพื่อนก็ขับรถไปแฉลบกับริมฟุตปาท เป็นรอยนิดหน่อย ตอนนั้นทุกคนตกใจมาก ที่ง่วง ๆ ก็ตื่นทันทีลงมาดูรถ และแน่นอน ทำใจค่อยไปจ่ายค่าปรับวันคืนรถแล้วกัน
วันต่อมา หลังจากพักผ่อนเต็มที่ เราก็ขับรถเวียนเล่น ๆ ไปรอบเมืองแถวย่านเมืองเก่า ชมสถาปัตยกรรมแบบชิโน – ยูโรเปี้ยน หยุดแวะกิน โอ้วต้าว (เหมือนหอยทอดบ้านเรา) โลบะ (เครื่องในหมูต้มพะโล้) โอ๋วเอ๋ว (น้ำแข็งใส ที่มีวุ้นทำจากกล้วยน้ำว้า) 3 อย่างนี้ เป็นเหมือนอาหารพื้นเมืองของภูเก็ต เดินชมเมืองเก่า กินของพื้นเมืองกันเสร็จ เราก็มุ่งหน้าสู่แหลมพรหมเทพ ที่ที่เป็นตัวบ่งบอกว่า เรามาถึงภูเก็ตแล้วนะ ขับรถตามกูเกิ้ลแมพไปเรื่อย ๆ จนถึงที่หมาย สวยมากก สวยแบบบรรยายเป็นคำพูดไม่ถูกเลย จุดสุดยอดของการมาแหลมพรหมเทพ คือ ต้องถ่ายรูปกับพระอาทิตย์ตกดิน ช่วงนั้นนักท่องเที่ยวทุกคน ต่างชูกล้องในมือขึ้นมา เพื่อที่จะเก็บภาพ ช่วงนาทีพระอาทิตย์ตกลงกลางทะเล มันสวยมากจริง ๆ รู้สึกคุ้มมาก ที่เราอุตส่าห์ดั้นด้นมากจากหาดใหญ่ ปริ่มมมม
เช้าวันรุ่งขึ้น เวลาจวนเจียนจะเที่ยง วันแห่งความตื่นเต้นยิ่งกว่าตอนที่เพื่อนไม่มารับที่สถานีขนส่ง คือ รอยของรถ ที่เป็นเหมือนบาดแผลเล็ก ๆ ของเรา พอไปถึงร้านเช่ารถ เราก็บอกพี่เจ้าของร้านแต่โดยดีว่ารถเป็นรอย (ในใจก็คิดว่า สารภาพลดโทษกึ่งนึง) ตอนนั้นลุ้นมากว่าจะโดนปรับเท่าไหร่ พี่เจ้าของร้านเดินไปดูรอย แล้วกลับมาบอกกับพวกเราว่า ไม่เป็นไร นิดหน่อย พี่ค่อยไปเคลม จังหวะนั้น อยากวิ่งเข้าไปกอดพี่เจ้าของร้านมาก ใจดีอะไรปานนั้น คิดว่าจะต้องเอา เงินเดือนที่เหลืออยู่น้อยนิดจ่ายค่าปรับซะแล้ว
จบไปได้ด้วยดีกับทริปเร่งด่วนชวนเพื่อนปวดหัว ทริปที่ทำตัวเป็นภาระของทุกคนตั้งแต่เพื่อนยันพี่ร้านเช่ารถ เห้ออออ ไม่อยากกลับไปสู่โลกแห่งความจริงเลย บ๊ายบาย เจอกันใหม่ทริปหน้านะ
เผื่อใครไปภูเก็ตแล้วอยากได้รถเช่าดี ๆ ราคาถูก แนะนำร้านนี้เลย Panda Car Rental ตามเว็บนี้ไปเลย https://www.pandacarrent.com/
หรือโทร สอบถามข้อมูล 099 328 6949 พี่เจ้าของร้านแนะนำดีมาก ๆ เลย