เรื่องมันมีอยู่ว่า เราพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งในกทม. แล้วเผอิญตอนจะเข้าห้องพัก พบเด็กชาวต่างชาติ น่าจะเวียดนาม จีน แต่ใช้ภาษาอังกฤษดีมาก พวกน้องเล็กร้องไห้กันอยู่ พี่คนโตเพิ่งจะ 15 ก็เลยเข้าไปสอบถาม ได้ความว่ามีคนมาแกล้งตีประตู เคาะห้อง แล้วก็กลัว ไม่กล้าเข้าห้อง พ่อแม่ก็ไปช็อปปิ้ง เราเลยลงไปแจ้งที่รีเซ็ปชั่นให้ พอเราขึ้นมาที่ห้องก็พบว่ามีเด็กที่มาจากกรุปเดียวกันแกล้งเคาะ ทั้งวิ่ง กรีดกันเสียงดังมาก
มาจุดนี้เราขึ้นเลยค่ะ เรียกเด็กมาดุเลยว่ามันไม่สนุก มันรบกวนคนอื่น แล้วแจ้งให้หัวหน้าทัวร์ไทยมาคุย แต่ตามเท่าไหร่ก็ไม่มา พอดีกับรีเซปชั่นมาพอดี เราเลยเราให้ฟัง เรารู้สึกเหมือนตัวตลกเลย แต่คนพี่ชายดีนะคะ เขารู้สึกผิดมาก ที่สร้างความเดือดร้อนให้ คือมันก็มีเรื่องมาตั้งแต่เมื่อคืน แต่เป็นกลุ่มอื่น แบบเสียงดังมาก เดิน วิ่ง คุยลั่นเที่ยงคืนตีหนึ่ง พอมาวันนี้เราเลยคุยแจ้งทางโรงแรมเลยว่ามันสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นมาก ทางโรงแรมก็รับปากว่าจะคุยกับหัวหน้าทัวร์ให้
ส่วนตัวเราคือแบบ เซ็ง โกรธ แล้วคิดว่าทำไมต้องยุ่งเรื่องคนอื่นด้วย เหมือนเราบ้าอยู่คนเดียว ขอโทษที่มาระบายแบบนี้นะคะ
แบบนี้คือเราเผือกเรื่องคนอื่นหรือเปล่า
มาจุดนี้เราขึ้นเลยค่ะ เรียกเด็กมาดุเลยว่ามันไม่สนุก มันรบกวนคนอื่น แล้วแจ้งให้หัวหน้าทัวร์ไทยมาคุย แต่ตามเท่าไหร่ก็ไม่มา พอดีกับรีเซปชั่นมาพอดี เราเลยเราให้ฟัง เรารู้สึกเหมือนตัวตลกเลย แต่คนพี่ชายดีนะคะ เขารู้สึกผิดมาก ที่สร้างความเดือดร้อนให้ คือมันก็มีเรื่องมาตั้งแต่เมื่อคืน แต่เป็นกลุ่มอื่น แบบเสียงดังมาก เดิน วิ่ง คุยลั่นเที่ยงคืนตีหนึ่ง พอมาวันนี้เราเลยคุยแจ้งทางโรงแรมเลยว่ามันสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นมาก ทางโรงแรมก็รับปากว่าจะคุยกับหัวหน้าทัวร์ให้
ส่วนตัวเราคือแบบ เซ็ง โกรธ แล้วคิดว่าทำไมต้องยุ่งเรื่องคนอื่นด้วย เหมือนเราบ้าอยู่คนเดียว ขอโทษที่มาระบายแบบนี้นะคะ