พอเรามีน้องชายค่ะ น้องชายเราเพิ่งจะเข้าเรียนชั้นมัธยมมาไม่นาน โดยบุคลิกของน้องชายเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยจะมีปากมีเสียง ใครสั่งอะไรก็ทำ บางทีมีเรื่องอะไรไม่พอใจ หรือทะเลาะกัน พอเราบอกให้พูดให้เคลียร์ อยากแก้ตัวหรืออธิบายอะไรมั้ย น้องก็จะเวียบไม่พูด บอกแค่ไม่อยากพูด หรือบางครั้งถามอะไรก็จะตอบว่าไม่เอา ขี้เกียจพูด อะไรแบบนี้ค่ะ แต่เราก็รับรู้มาว่าตอนอยู่ที่โรงเรียนน้องชายก็ทะลึ่งทะเล้นตามประสาเด็กผุ้ลายทั้วไป เราเลยพยายามจะเป็นเพื่อนให้น้องมากกว่าพี่ค่ะ อยากให้น้องสบายใจที่จะคุยกับเราได้ทุกเรื่อง
ร่ายมายาว เข้าเรื่องเลยดีกว่าค่ะ คือ วันนึงเราถามน้องว่าอยากเป็นอะไร สนใจอาชีพไหน น้องเราชอบประดิษฐ์ ชอบหยิบนู่นนี่นั่นมาต่อมาประดิษฐ์เป็นของต่างๆ เราก็แนะนำว่ารู้จักวิศวกรมั้ย ก็เล่าให้ฟังไปคร่าวๆ เพราะยอมรับเลยว่าพูดถึงประดิษฐ์ก็นึกอาชีพไม่ค่อยออกค่ะ ตอนแรกเจ้าตัวบอกอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ อยากสร้างหุ่นยนต์อะไรแบบนี้ เราเลยอธิบายเกี่ยวกับวิศวะให้ฟัง แล้วครั้งนั้นที่เราถามว่าอยากเป็นอะไร น้องก็ตอบวิศวะค่ะ ยอกว่าสนใจพวกนี้ แต่น้องก็เริ่มทำหน้านิ่งๆ เหมือนคิดมากนิดหน่อยพูดว่า แต่พ่อกับแม่บอกว่าจะให้ไปสอบนายร้อยค่ะ ซึ่งน้องเราแสดงออกมาตลอดว่าไม่ชอบ ไม่อยากเป็นตำรวจหรือทหารอะไรพวกนี้เลย เราเลยบอกน้องไปว่าไม่เป็นไรไม่ชอบไม่อยากเป็นก็ค่อยบอกพ่อกะบแม่ บ้านเราแฟร์ๆกันอยู่แล้ว อยากทำอะไรแค่มีเหตุผลก็โอเคกันตลอด เราเลยแอบๆไปพูดๆเหมือนเล่าเรื่องขำๆกันให้พ่อแม่ฟัง(จะได้ดูไม่เครียดมากค่ะ)ว่าน้องบอกว่าไม่อยากสอบนายร้อย ไม่ชอบไม่อยากเป็นตำรวจอะไรพวกนี้ เราก็ไม่ได้ตามผลอะไร แต่หลังจากนั้นพ่อแม่เราก็เริ่มมีอาการที่สนับสนุนในทางนายร้อยหรือตำรวจมากขึ้นเรื่อยๆค่ะแต่จะเป็นในเชิงเหมือนพุดคุยกันปกติ ไม่ได้กดดันอะไรนะคะ
ตัวอย่างที่พ่อแม่เราทำคือ น้องเราอยู่รร.ประจำ พ่อแม่ก็ส่งไลนืไปหาบอกว่าไหนถ่ายรูปตอนใส่ชุดลูกเสือมาให้หน่อย จะดูมีแววนักเรียนนายร้อยมั้ย น้องไปตัดผมก็บอกว่าไหนดูหน่อยตัดเป็นยังไงบ้าง ก็บอกว่าโอ้โห ดูเหมือนนักเรียนนายร้อยเลยนะเนี่ย อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ คือถ้าเป็นเราเองเราคงไม่ชอบและไม่สบายใจที่ได้ยินอะไรแบบนี้เข้าค่ะ ทั้งๆที่เราเองก็ไม่เคยโดนอะไรแบบนี้จากเขา อยากเรียนอะไรก็ตามที่อยากเลย เพียงแต่ขอให้เป็นคณะที่มันแน่นอนจบมามีงานทำแน่ๆ อาชีพมั่นคง แล้วเราก็เลือกที่จะสอบคณะที่มันตรงตามนั้นด้วยค่ะ ก็คณะยอดนิยมคนไทยแหละค่ะ แค่เราอยากเป็นจริงๆบวกกับพ่อแม่สนับสนุนด้วยค่ะ แต่ขอน้องเนี่ย เราพอจะเข้าใจว่าน้องอาจจะดูยังไม่มีเป้าหมายอะไรมากมาย ดูเรียนไม่ได้เก่งอะไร อยู่กลางๆ ก็จะมีการหาหรือแนะนำอาชีพให้กันได้ แต่น้องเราก็ค่อนข้างแสดงให้เห็นนะคะว่าไม่ชอบอาชีพแนวๆนี้ แต่ก็ยังต้องมาเจอท่าทีแบบนี้
ที่กล่าวมานี่อินโทรหัวข้อกระทู้ค่ะ ฮ่าๆๆๆ เข้าประเด็นหัวข้อกระทู้ค่ะ " จากที่กล่าวมาข้างต้น ทำให้เราสงสัยค่ะว่า ทำไมในความคิดของผู้ปกครองหรือคุณพ่อคุณแม่ถึงอยากให้ลูกผู้ชายไปเรียนหรือไปสอบนักเรียนนายร้อยกันคะ? " ก็อย่างที่บอกไปข้างต้นค่ะว่าน้องก็จะมีอาการแสดงออกมาว่าไม่อยากเป็นอยู่เสมอเวลาพูดเรื่องนี้ เราก็สงสัยค่ะว่าทำไมถึงยังอยากกันขนาดนั้น ทั้งๆที่เพื่อนเราไปเรียนตำรวจ พ่อก็บอกว่ามันลำบากนะ กว่าจะได้เงินเดือนสูงๆ ทำงานได้สบายหน่อย ยศสูงหน่อย มันนานไม่ใช่ว่าจบมาแล้วสตาร์ทสูงเลย ฝึกก็ลำบากต่างๆนานา แต่ทำไมถึงยังอยากให้น้องเราไปเรียนอีก เราเลยงงนิดหน่อย แต่ไม่เข้าใจมากๆค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ใครที่พอจะอธิบายอะไรให้เราได้ก็ช่วยหน่อยนะคะ เราอยากจะเข้าใจทั้งฝั่งพ่อแม่และน้องเราค่ะ และถ้าให้ดีแนะนำแนวทางต่อด้วยก็ดีค่ะ เผื่อวันนึงเราจะต้องเป็นคนกลางในการช่วยพูดคุยให้ทั้งสองฝ่ายค่ะ
ปล.ยาวมากๆเลยยังไงก็ต้องขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
อยากทราบความคิดของผู้ปกครองค่ะ ว่าทำไมถึงนิยมและอยากให้ลูกหลานชายเข้าเรียนนายร้อยคะ
ร่ายมายาว เข้าเรื่องเลยดีกว่าค่ะ คือ วันนึงเราถามน้องว่าอยากเป็นอะไร สนใจอาชีพไหน น้องเราชอบประดิษฐ์ ชอบหยิบนู่นนี่นั่นมาต่อมาประดิษฐ์เป็นของต่างๆ เราก็แนะนำว่ารู้จักวิศวกรมั้ย ก็เล่าให้ฟังไปคร่าวๆ เพราะยอมรับเลยว่าพูดถึงประดิษฐ์ก็นึกอาชีพไม่ค่อยออกค่ะ ตอนแรกเจ้าตัวบอกอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ อยากสร้างหุ่นยนต์อะไรแบบนี้ เราเลยอธิบายเกี่ยวกับวิศวะให้ฟัง แล้วครั้งนั้นที่เราถามว่าอยากเป็นอะไร น้องก็ตอบวิศวะค่ะ ยอกว่าสนใจพวกนี้ แต่น้องก็เริ่มทำหน้านิ่งๆ เหมือนคิดมากนิดหน่อยพูดว่า แต่พ่อกับแม่บอกว่าจะให้ไปสอบนายร้อยค่ะ ซึ่งน้องเราแสดงออกมาตลอดว่าไม่ชอบ ไม่อยากเป็นตำรวจหรือทหารอะไรพวกนี้เลย เราเลยบอกน้องไปว่าไม่เป็นไรไม่ชอบไม่อยากเป็นก็ค่อยบอกพ่อกะบแม่ บ้านเราแฟร์ๆกันอยู่แล้ว อยากทำอะไรแค่มีเหตุผลก็โอเคกันตลอด เราเลยแอบๆไปพูดๆเหมือนเล่าเรื่องขำๆกันให้พ่อแม่ฟัง(จะได้ดูไม่เครียดมากค่ะ)ว่าน้องบอกว่าไม่อยากสอบนายร้อย ไม่ชอบไม่อยากเป็นตำรวจอะไรพวกนี้ เราก็ไม่ได้ตามผลอะไร แต่หลังจากนั้นพ่อแม่เราก็เริ่มมีอาการที่สนับสนุนในทางนายร้อยหรือตำรวจมากขึ้นเรื่อยๆค่ะแต่จะเป็นในเชิงเหมือนพุดคุยกันปกติ ไม่ได้กดดันอะไรนะคะ
ตัวอย่างที่พ่อแม่เราทำคือ น้องเราอยู่รร.ประจำ พ่อแม่ก็ส่งไลนืไปหาบอกว่าไหนถ่ายรูปตอนใส่ชุดลูกเสือมาให้หน่อย จะดูมีแววนักเรียนนายร้อยมั้ย น้องไปตัดผมก็บอกว่าไหนดูหน่อยตัดเป็นยังไงบ้าง ก็บอกว่าโอ้โห ดูเหมือนนักเรียนนายร้อยเลยนะเนี่ย อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ คือถ้าเป็นเราเองเราคงไม่ชอบและไม่สบายใจที่ได้ยินอะไรแบบนี้เข้าค่ะ ทั้งๆที่เราเองก็ไม่เคยโดนอะไรแบบนี้จากเขา อยากเรียนอะไรก็ตามที่อยากเลย เพียงแต่ขอให้เป็นคณะที่มันแน่นอนจบมามีงานทำแน่ๆ อาชีพมั่นคง แล้วเราก็เลือกที่จะสอบคณะที่มันตรงตามนั้นด้วยค่ะ ก็คณะยอดนิยมคนไทยแหละค่ะ แค่เราอยากเป็นจริงๆบวกกับพ่อแม่สนับสนุนด้วยค่ะ แต่ขอน้องเนี่ย เราพอจะเข้าใจว่าน้องอาจจะดูยังไม่มีเป้าหมายอะไรมากมาย ดูเรียนไม่ได้เก่งอะไร อยู่กลางๆ ก็จะมีการหาหรือแนะนำอาชีพให้กันได้ แต่น้องเราก็ค่อนข้างแสดงให้เห็นนะคะว่าไม่ชอบอาชีพแนวๆนี้ แต่ก็ยังต้องมาเจอท่าทีแบบนี้
ที่กล่าวมานี่อินโทรหัวข้อกระทู้ค่ะ ฮ่าๆๆๆ เข้าประเด็นหัวข้อกระทู้ค่ะ " จากที่กล่าวมาข้างต้น ทำให้เราสงสัยค่ะว่า ทำไมในความคิดของผู้ปกครองหรือคุณพ่อคุณแม่ถึงอยากให้ลูกผู้ชายไปเรียนหรือไปสอบนักเรียนนายร้อยกันคะ? " ก็อย่างที่บอกไปข้างต้นค่ะว่าน้องก็จะมีอาการแสดงออกมาว่าไม่อยากเป็นอยู่เสมอเวลาพูดเรื่องนี้ เราก็สงสัยค่ะว่าทำไมถึงยังอยากกันขนาดนั้น ทั้งๆที่เพื่อนเราไปเรียนตำรวจ พ่อก็บอกว่ามันลำบากนะ กว่าจะได้เงินเดือนสูงๆ ทำงานได้สบายหน่อย ยศสูงหน่อย มันนานไม่ใช่ว่าจบมาแล้วสตาร์ทสูงเลย ฝึกก็ลำบากต่างๆนานา แต่ทำไมถึงยังอยากให้น้องเราไปเรียนอีก เราเลยงงนิดหน่อย แต่ไม่เข้าใจมากๆค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ใครที่พอจะอธิบายอะไรให้เราได้ก็ช่วยหน่อยนะคะ เราอยากจะเข้าใจทั้งฝั่งพ่อแม่และน้องเราค่ะ และถ้าให้ดีแนะนำแนวทางต่อด้วยก็ดีค่ะ เผื่อวันนึงเราจะต้องเป็นคนกลางในการช่วยพูดคุยให้ทั้งสองฝ่ายค่ะ
ปล.ยาวมากๆเลยยังไงก็ต้องขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻