สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้ที่ 2 ของชีวิตเราเอง
เราขอแนะนำตัวสักหน่อยนะคะ
เจ้าของกระทู้อายุ 12 ปี มาจากจ.นครปฐม ฐานะและสถานภาพความเป็นอยู่ก็ปกติค่ะ ไม่จนและไม่รวยเกินไป ไม่เคยเข้าบำบัดจิตที่ไหนมาก่อน
เข้าประเด็นเลยนะคะ
ในช่วงประมาณ ป.4-5 เราเป็นคนที่ขาดเรียนบ่อยจนเกือบจะต้องเข้าห้องปกครอง ในตอนนั้นไม่รู้ทำไม มันมีอะไรดลจิต เป็นช่วงที่อยากอยู่บ้านอย่างเดียว กลัวโรงเรียน
ในช่วงปิดเทอมเราไม่ค่อยได้ทำอะไร แต่มีปัญหาครอบครัว ขอไม่เอ่ยว่าเกิดอะไรขึ้นนะคะ ในครั้งนั้นทำให้เราเกลียดตัวเอง ได้แต่คิดว่าทำไมต้องเกิดมาใช้กรรมในชาตินี้ ตอนนี้เราก็เลิกคิดแล้ว กรงกรรมอะไรเรื่องนั้น แต่ตอนนี้ลองหันมาศรัทธาในหลักวิทยาศาสตร์ก่อน ไม่ได้ว่าว่าพุทธงมงายนะคะ แค่ลองนับถือหลักแห่งความเป็นจริงดู
พอถึงช่วงป.6 ก็คือการเปิดเทอมใหญ่ เรารู้สึกว่าเราเปลี่ยนไปมาก เรารู้สึกว่าตัวเองเกลียดครอบครัว
คนที่เข้ามาอ่านก็อย่าเพิ่งด่านะคะ อย่าใจร้อน กรุณาอ่านให้จบ
ครอบครัวที่ว่าคุณคงจะคิดว่าเป็นครอบครัวที่สวยงามใช่ไหม? คุณคงจะคิดว่าอบอุ่น พี่น้องครบครัน แต่ไม่เลย
พวกคุณควรจะรู้ก่อนว่าแม่ของเราโดนรังแกทุกวัน จำไว้นะคะ รังแกทางกายเยอะแค่ไหน ก็ไม่อาจเจ็บโดยการรังแกทางใจ
ถูกค่ะ แม่เราโดนรังแกทางใจ โดนแขวะ ปึงปังใส่ โดนแม่สามีกระฟัดกระเฟียด โดนคนในบ้านว่าด่า
และที่แย่ไปกว่านั้นคือ"พ่อเรามีผู้หญิงคนอื่น"และที่หนักกว่านั้นคือ เขาเอาผู้หญิงคนนั้นเข้ามาอยู่ในบ้านค่ะ
ใช่ เราพูดไม่ผิด แล้วผู้หญิงคนนั้นก็มีลูกแล้วด้วย
ประวัติสำคัญหรอคะ? ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงคนนั้นเคยเป็นนักข่าว เคยโดนจับที่พม่า ติดคุก เพราะอะไร?
บางคนอาจจะจำวันที่ 9 กันยาได้นะคะ ขอบอกแค่ว่ามันเกี่ยวกับการเมือง แค่นี้แหละ
สาเหตุที่พ่อเรามีคนอื่น?
ขอบอกก่อนว่าพ่อเราเป็นรองผู้อำนวยการรพ.ชื่อดังแห่งหนึ่ง( ขอไม่บอกเพราะจะทำให้รพ.เกิดความเสียหายบางส่วน)
เป็นรองผอ. แล้วไง?
คงรู้นะคะว่าผู้หญิงที่นั่นตรึม หน้าตาพ่อเราไม่ได้ดิบดีเกินไป แต่เพราะฐานะหรือเปล่า
ค่ะ ต่อเลย
ที่รร.เรา เพื่อนจะชอบบอกว่าเรารวย
เป็นรองผอ.แล้วรวยตรงไหนเหรอคะ? เราเกลียดคำนี้อ่ะ เราเกลียดฐานะเราอะ เราไม่อยากรวยอีกแล้ว รวยแล้วก็เป็นอย่างนี้ ปัญหาครอบครัว นู่นนี่ ปัญหาขึ้นศาลอย่างโน้นอย่างนี้ ครอบครัวใหญ่ แม่สามีเกลียดแม่เรา อะไรอย่างงี้
แล้วครอบครัวเราทะเลาะกันบ่อย แล้วก็อย่างที่บอกค่ะ ผู้หญิงอีกคนของพ่อ มาอยู่บ้านนี้
แล้วสิ่งร้ายๆก็มาลงที่แม่หมด
ตอนนี้มันทำให้เราเศร้า มันทำให้เราเกลียดทุกคนแม้กระทั่งแม่ น้องชาย แม่สามี พ่อ เกลียดทุกคน
สิ่งเดียวในตอนนี้คือเราอยากไปเรียน ไปอยู่หอ ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ที่บ้าน คนกันเองช่วยเข้าใจกันหน่อยค่ะ หรืออยากหาคำปรึกษาจากใครก็ได้ อยากได้เบอร์สายด่วนสุขภาพจิต เราเบื่อ บางทีก็นึกเกลียดตัวเอง เคยรู้สึกบ้าบ้างไหมคะ มันทรมาณ บางครั้งมันทรมาณจนถึงขั้นพูดไม่ออก เราคิดว่าสภาพแวดล้อมในบ้านเราตอนนี้มันไม่ใช่สำหรับเรา และเราเชื่อว่ามันไม่ใช่สำหรับคนอื่นด้วย
และขอร้อง ท่านผู้ใหญ่ที่น่าเคารพทุกท่าน กรุณาอย่าว่าว่าเราใจแตกหรือในทางที่แย่เพราะเห็นเราเป็นแค่เด็ก ในเมื่อเราให้เกียรติพวกผู้ใหญ่อย่างพวกคุณแล้ว ขอแค่ใช้คำที่สุภาพและเป็นประโยชน์แก่เราเราก็พอใจแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ.
ทำไงดี เรารู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป
เราขอแนะนำตัวสักหน่อยนะคะ
เจ้าของกระทู้อายุ 12 ปี มาจากจ.นครปฐม ฐานะและสถานภาพความเป็นอยู่ก็ปกติค่ะ ไม่จนและไม่รวยเกินไป ไม่เคยเข้าบำบัดจิตที่ไหนมาก่อน
เข้าประเด็นเลยนะคะ
ในช่วงประมาณ ป.4-5 เราเป็นคนที่ขาดเรียนบ่อยจนเกือบจะต้องเข้าห้องปกครอง ในตอนนั้นไม่รู้ทำไม มันมีอะไรดลจิต เป็นช่วงที่อยากอยู่บ้านอย่างเดียว กลัวโรงเรียน
ในช่วงปิดเทอมเราไม่ค่อยได้ทำอะไร แต่มีปัญหาครอบครัว ขอไม่เอ่ยว่าเกิดอะไรขึ้นนะคะ ในครั้งนั้นทำให้เราเกลียดตัวเอง ได้แต่คิดว่าทำไมต้องเกิดมาใช้กรรมในชาตินี้ ตอนนี้เราก็เลิกคิดแล้ว กรงกรรมอะไรเรื่องนั้น แต่ตอนนี้ลองหันมาศรัทธาในหลักวิทยาศาสตร์ก่อน ไม่ได้ว่าว่าพุทธงมงายนะคะ แค่ลองนับถือหลักแห่งความเป็นจริงดู
พอถึงช่วงป.6 ก็คือการเปิดเทอมใหญ่ เรารู้สึกว่าเราเปลี่ยนไปมาก เรารู้สึกว่าตัวเองเกลียดครอบครัว
คนที่เข้ามาอ่านก็อย่าเพิ่งด่านะคะ อย่าใจร้อน กรุณาอ่านให้จบ
ครอบครัวที่ว่าคุณคงจะคิดว่าเป็นครอบครัวที่สวยงามใช่ไหม? คุณคงจะคิดว่าอบอุ่น พี่น้องครบครัน แต่ไม่เลย
พวกคุณควรจะรู้ก่อนว่าแม่ของเราโดนรังแกทุกวัน จำไว้นะคะ รังแกทางกายเยอะแค่ไหน ก็ไม่อาจเจ็บโดยการรังแกทางใจ
ถูกค่ะ แม่เราโดนรังแกทางใจ โดนแขวะ ปึงปังใส่ โดนแม่สามีกระฟัดกระเฟียด โดนคนในบ้านว่าด่า
และที่แย่ไปกว่านั้นคือ"พ่อเรามีผู้หญิงคนอื่น"และที่หนักกว่านั้นคือ เขาเอาผู้หญิงคนนั้นเข้ามาอยู่ในบ้านค่ะ
ใช่ เราพูดไม่ผิด แล้วผู้หญิงคนนั้นก็มีลูกแล้วด้วย
ประวัติสำคัญหรอคะ? ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงคนนั้นเคยเป็นนักข่าว เคยโดนจับที่พม่า ติดคุก เพราะอะไร?
บางคนอาจจะจำวันที่ 9 กันยาได้นะคะ ขอบอกแค่ว่ามันเกี่ยวกับการเมือง แค่นี้แหละ
สาเหตุที่พ่อเรามีคนอื่น?
ขอบอกก่อนว่าพ่อเราเป็นรองผู้อำนวยการรพ.ชื่อดังแห่งหนึ่ง( ขอไม่บอกเพราะจะทำให้รพ.เกิดความเสียหายบางส่วน)
เป็นรองผอ. แล้วไง?
คงรู้นะคะว่าผู้หญิงที่นั่นตรึม หน้าตาพ่อเราไม่ได้ดิบดีเกินไป แต่เพราะฐานะหรือเปล่า
ค่ะ ต่อเลย
ที่รร.เรา เพื่อนจะชอบบอกว่าเรารวย
เป็นรองผอ.แล้วรวยตรงไหนเหรอคะ? เราเกลียดคำนี้อ่ะ เราเกลียดฐานะเราอะ เราไม่อยากรวยอีกแล้ว รวยแล้วก็เป็นอย่างนี้ ปัญหาครอบครัว นู่นนี่ ปัญหาขึ้นศาลอย่างโน้นอย่างนี้ ครอบครัวใหญ่ แม่สามีเกลียดแม่เรา อะไรอย่างงี้
แล้วครอบครัวเราทะเลาะกันบ่อย แล้วก็อย่างที่บอกค่ะ ผู้หญิงอีกคนของพ่อ มาอยู่บ้านนี้
แล้วสิ่งร้ายๆก็มาลงที่แม่หมด
ตอนนี้มันทำให้เราเศร้า มันทำให้เราเกลียดทุกคนแม้กระทั่งแม่ น้องชาย แม่สามี พ่อ เกลียดทุกคน
สิ่งเดียวในตอนนี้คือเราอยากไปเรียน ไปอยู่หอ ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ที่บ้าน คนกันเองช่วยเข้าใจกันหน่อยค่ะ หรืออยากหาคำปรึกษาจากใครก็ได้ อยากได้เบอร์สายด่วนสุขภาพจิต เราเบื่อ บางทีก็นึกเกลียดตัวเอง เคยรู้สึกบ้าบ้างไหมคะ มันทรมาณ บางครั้งมันทรมาณจนถึงขั้นพูดไม่ออก เราคิดว่าสภาพแวดล้อมในบ้านเราตอนนี้มันไม่ใช่สำหรับเรา และเราเชื่อว่ามันไม่ใช่สำหรับคนอื่นด้วย
และขอร้อง ท่านผู้ใหญ่ที่น่าเคารพทุกท่าน กรุณาอย่าว่าว่าเราใจแตกหรือในทางที่แย่เพราะเห็นเราเป็นแค่เด็ก ในเมื่อเราให้เกียรติพวกผู้ใหญ่อย่างพวกคุณแล้ว ขอแค่ใช้คำที่สุภาพและเป็นประโยชน์แก่เราเราก็พอใจแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ.