ไดอาน่า ทำไมเธอมันช่าง...(สปอล์ยแยะนะเออ)

..
.
ดื้อได้ขนาดนี้วะคะ

ที่เกาะตอนเด็ก
แม่: ไดอาน่าแม่ไม่อนุญาตให้เจ้าฝึกรบเด็ดขาด
ไดอาน่า: ฝีก!

ที่เกาะอีกครั้ง
แม่: ดาบเล่มนี้เหมาะสำหรับผู้ที่แข็งแกร่งนี้สุด ซึ่งไม่ใช่ลูกแน่นอน
ไดอาน่า: ย่องมาขโมยตอนโต

แม่: อย่ายุ่งกับมนุษย์
ไดอาน่า: ยุ่ง!

แม่ไม่ให้ไดอาน่าออกนอกเกาะไปช่วยมนุษย์
ไดอาน่า: ไปสตีฟป่ะ ข้าจะพาเจ้าหนีเอง!

ตอนอยู่บนเรือสตีฟพยายามไม่นอนใกล้ไดอาน่า
ไดอาน่าก็พูดโน่นพูดนี่จนเค้ามานอนข้าง ๆ จนได้สิน่า

ตอนสตีฟเอาสมุดไปให้เจ้านาย
สตีฟ: ไดอาน่ารออยู่ที่นี่นะ อย่าเข้าไปข้างใน
ไดอาน่า: เข้าสิ รอไร

ตอนไดอาน่าด่าพวกทหาร
สตีฟ: ไม่เอาน่าไดอาน่า พอเถอะ กลับเถอะ
ไดอาน่า: พวกนายมันขี้ขลาด อ่อนแอ เห็นแก่ตัว บลา บลา บลา

ตอนก่อนเข้าสนามรบครั้งแรก
สตีฟ: อย่าไปนะไดอาน่า มันอันตราย
ไดอาน่า: แม่มเดินดุ่ม ๆ เข้าไปเลย

ตอนสตีฟมาส่งไดอาน่าที่ห้อง แล้วกำลังจะกลับ
ไดอาน่าส่งสายตาแบบว่า..อื้อหือ..ผู้ชายปกติดีที่ไหนมันจะอยากเดินออกไปฟระ

งานเลี้ยง
สตีฟ: อย่าเข้าไปนะไดอาน่า รออยู่ที่นี่นะ
ไดอาน่า: เหน็บดาบไว้ที่หลังแล้วเดินเข้างานอย่างไม่แคร์ใคร แม้คนจะมองอยู่ทั้งงานก็เหอะ

กำลังจะหยิบดาบมาฆ่าตานั่น (ชื่อไรนะ ?)
สตีฟ: อย่านะไดอาน่า ฆ่าเขาไปสงครามมันก็ไม่จบหรอก
ไดอาน่า: ยืนฟังอยู่แป๊บนึงแล้ววิ่งตามออกไปฆ่า...เอิ่ม ฟังเขาบ้างสิเธอ

สตีฟขอร้องให้ไปช่วยหน่อย
ไดอาน่า: ส่ายหน้าแล้วยืนมอง...หึมมม

แอรีสบอกให้ทุ่มรถใส่มารูดิ
ไดอาน่า: ทุ่มใส่แอรีสแม่มเลย

สรุป
คนอื่น: อย่า !
ไดอาน่า: ทำ ?

คนอื่น: ทำ !
ไดอาน่า: ไม่ดีกว่า ?

เอิ่ม หม่ามี้ค่ะ ทำไมหม่ามี้ถึงได้ดื้อตาใสได้น่ารักน่าฟัดขนาดนี้คะเนี่ย หมันเขี้ยวละเกิน
หม่ามี้ถูกเลี้ยงมายังไงให้เป็นสายไฝว้ทุกอย่างบนโลกได้ขนาดนี้คะเนี่ย
แล้วก็...
ที่รักจะสวยประหารขนาดนี้ทุกฉากไม่ได้นะคะ ที่รักต้องเห็นใจมนุษย์หน้าตาธรรมดาคนอื่นบ้าง ให้เค้ามีที่ยืนไรงี้
แล้วก็...
อย่าดึงผู้ชายมาจูบก่อนแบบนี้อีกนะคะ
บรรดาผัว ๆ เมีย ๆ ทั่วโลกเค้าก็หวงเป็นนะ รู้ไหม !