ไม่ขอเรียกว่ารีวิวสถานที่ท่องเที่ยวแต่เรียกว่า
รีวิวมุมมองและประสบการณ์เล็กๆน้อยๆในการท่องเที่ยวแล้วกันนะคะ
-อารมณ์-
อารมณ์ทำอะไรตัวเราได้หลายๆอย่าง และอารมณ์ก็พาเราไปในที่ต่างๆได้เช่นกัน
เหมือนกันเราที่โดนอารมณ์พาไปเที่ยวเมื่อปลายปีที่แล้ว
-ตอนกดมั่นใจ พอใกล้ไปใจแอบเป๋-
เริ่มต้นจากอารมณ์ อ่านหนังสือแล้วเกิดอารมณ์อยากเที่ยว เลยซื้อตั๋วก็ซื้อจากอารมณ์ พอใกล้วันเท่านั้นแหละใจเป๋ๆหวิวๆเลยจ้า ตอนเก็บกระเป๋าก็ขอเอาหนังสือตัวต้นเหตุไปด้วยเลยแล้วกัน ก็มันเดินทางคนเดียวครั้งแรก แถมแพลนที่จะเที่ยวก็แทบจะไม่มี ภาษาอังกฤษก็งูๆปลาๆ ความรู้สึกตอนถึงสุวรรณภูมิคือ “อีบ้าทำอะไรอยู่”
-ถึงแล้วฮ่องกง-
เช็คอากาศแล้วนะก่อนไป มันก็ไม่น่าจะหนาวซะหน่อย แค่ 18-19 องศา คือชิวมาก เปิดดูอีกที 12 องศาพอออกจากตัวสนามบินไปขึ้นบัสเท่านั้นแหละ รู้เลยว่าเป้าหมายวันนี้คืออะไร ซื้อเสื้อกันหนาวไปเลยจ้า ความไม่พร้อมนี้
-รถcitybus-
จุดหมายแรกเราก็จะไปที่พักกันก่อน(ก่อนไปซื้อเสื้อกันหนาวอะนะ) จากสนามบิน มาที่พักเรามาด้วยบัสสาย 22 เราก็จำได้ว่าเออมันผ่านอะไรมาบ้าง เพราะฉะนั้นจากที่พักก็ต้องนั่งย้อนกลับไปได้นะสิ เรามั่นใจ ออกจากที่พักโดยไม่ถามทางพนักงานใดๆ แกร๊มันต้องใช่อะมันอีซี่เว่อร์ๆ คือก็รอบัส 22 มา เอ้อนั่งสบายใจ แต่!!!!ขากลับเค้าไม่เปิดประตูทางลง เค้าเปิดแต่ทางขึ้น ใช่ค่ะเค้าตรงรับคนไปสนามบินที่เดียว ใช่ค่ะเราอยู่บนรถบัส ทำไงล้ะ เดินไปหาคนขับแล้วอ้อนวอน บอกว่าหนูขึ้นผิดหนูไม่รู้เปิดให้หนูลงหน่อยจะลงๆๆ แต่โชคดีที่นางใจดีเปิดให้ อายสุดคนบนรถมองด้วยสายตาอีนี่เป็นอะไร แต่ได้ลงก็โอเคนะ นี่แค่ 2 ชั่วโมงแรกก็ไม่น่ารอดแล้วชีวิตตรู
-ย่านฮิตในฮ่องกง-
เอาเป็นว่าเราขอเรียกย่านต่างๆรวมว่าย่านฮิตเลยแล้วกันนะ เราว่าย่านพวกนี้มันคือจุดที่คนไปก็คงต้องไปแหละ เพราะเราก็ไปมา แต่เอาริงๆมันก็มีเสน่ห์ที่น่าค้นหามากกว่าไปชอปปิ้งนะ พวกตามตรอกซอกซอย หรือซอกตึกเนี่ยมันจะมีความฮ่องกงแอบไว้อยู่ บางทีก็เจออากงอาม่าน่ารักๆ เจอร้านที่ไม่ได้ฮิปสเตอร์ แต่โคตรฮ่องกงอะ เออก็ต้องฮ่องกงสิวะก็อยู่ฮ่องกงนี่นา แต่เอาจริงก็อยากไปใหม่นะเพราะเราอยากรู้ว่าถ้าไปย่านไม่ฮิตจะเจออะไรบ้าง เสียดาย เวลาและเงินน้อยไปหน่อย มัวแต่หลงทาง
-Google map-
เพื่อนคนเดียวที่มี และเพื่อนคนนี้พาหลงตลอด หรือว่าเราเองที่โง่ตอนนี้ก็ยังนั่งเถียงกับตัวเองอยู่ คือต้องบอกก่อนว่ารูปที่ถ่ายมาจำไม่ได้ว่าถ่ายที่ไหนมา เอางี้ ตัวเองยังจำไม่ได้เลยว่าไปไหนมาบ้าง การไปคนเดียวมันก็เหงานะตอนแรกๆ แต่ก็อย่างที่บอกมี google map เพื่อนซี้ไปด้วยเลยอุ่นใจ
-ฮ่องกง-
มาถึงฮ่องกงจะไม่พูดถึงฮ่องกงได้ไง เอาจริงๆขอพูดรวมๆแล้วกันเราจำย่านอะไรสักอย่างในฮ่องกงไม่ได้เลยเว้ย 555555555 รู้แค่โผล่สถานีไหนก็เดินๆๆๆๆๆๆ แล้วเจอสถานีตรงไหนก็ไปต่อ วันแรกเลยเราว่าที่นี่มันเป็นเมืองที่โคตรจะวุ่นวาย วันแรกนี่แบบปวดหัวสุดๆว่าคนมันจะเยอะไปไหน คนเสียงดังแต่ใจดีมาก เรียกว่าใจดีหน้าตาย แต่มันโคตรมีเสน่ห์ เป็นเสน่ห์ที่บอกไม่ถูกและเราก็หลงเสน่ห์ที่นี่ไปตอนไหนไม่รู้เหมือนกัน
-โฮสเทลและมาม่าที่หายไป-
เออลืมบอกไปว่าเราพักที่ The mahjong hostel นะไม่ได้ถ่ายรูปมาง้ะลืม แล้วเรื่องนี้เกิดขึ้นคืนที่ 2 เราอยากกินมาม่ามาก อยากกินอะไร
เผ็ดๆมาก พอกลับมาจากเที่ยวก็ประมาณ 4 ทุ่มก็เลยจัดการเอามาม่าที่เราพกมาจากไทย รสต้มยำกุ้งสุดแซ่บออกมา เพื่อเดินไปเติมน้ำร้อนและว่าจะนั่งกินชมวิวเบาๆ เอ้อคิดได้ดังนั้นเลยถือมาม่าและเดินออกไป พ่าง!!!ออกไปตรงส่วนกลางเจอเค้ากำลังปาร์ตี้กันอยู่แบบปาร์ตี้จริงๆจัง มีบาร์บีคิว เบียร์ เปิดเพลง แดนซ์ แล้วตรูจะไปต้มมาม่า ในใจก็คิดว่าจะกินดีป้ะวะแต่ด้วยเออออกมาแล้วต้องได้กินเว้ย มั่นใจและเดินตรงไป ถึงแล้วที่ต้มน้ำกำลังจะกดลงถ้วย พี่ที่ดูแลโฮสเทลเดินมาจับมือ พร้อมกับยิ้มและพูดว่า โนมาม่า ดูสิปาร์ตี้สนุกจะตาย จะกินมาม่าทำไม มาเร็วมาปาร์ตี้กันพร้อมกับลากมือเราไป นี่ได้แต่คิดในใจว่า ดีออกกูอยากกินอะไรเผ็ดๆไม่ได้อยากปาร์ตี้ และคืนนั้นก็ไม่ได้กินมาม่า แต่ตอนเช้าเดินมาฝากกุญแจพี่เค้าก็เก็บมาม่าไว้ให้และส่งคืนเราความน่ารักของโฮสเทลและคนฮ่องกง มองบน!!แต่อมยิ้ม
-สวนสาธารณะซ่อนแอบ-
จากการที่เราเดินๆเที่ยวไปเรื่อยๆเจอแต่ตึกสูง คนเดินเต็มไปหมด ก็เจอช่องนึงหลังตึก ด้วยความขี้เผือกก็เลยเดินไปดู เจอสวนสาธารณะเกือบแนวตั้งก็ว่าได้ ที่เป็นspaceว่างจากตึกหลายๆตึกที่หันหลังชนกัน มีคอมเพรสเซอร์แอร์หลายพันตัวที่หันให้กับสวนสาธรณะนี้ เรารู้สึกดีกับที่นี่นะนั่งอยู่นานเลยดูว่าใครที่มาใช้พื้นที่ตรงนี้บ้าง เค้าได้ใช้งานกันจริงๆรึเปล่า ซึ่งอากาศของมันก็ไม่ได้รู้สึกว่าแย่เลยด้วย มันสดชื่นและทำให้ฮ่องกงดูมีชีวิตขึ้น
-อ่าวสแตนลีย์และหาดสักหาดก่อนถึงอ่าวแงะจำชื่อไม่ได้และไม่คิดจะค้นหา-
อ่าวนี้คือแพลนเดียวที่เรามี แพลนคือจะไปที่นี่ แต่!!ไม่รู้ว่าจะไปยังไง ดูเที่ยวแบบโง่ๆอีกแล้ว ตอนกลางคืนก่อนออกเดินทางในวันรุ่งขึ้น ก็เลยเสิชหาวิธีนู่นนี่ก็เอ้อ ไปได้ง่ายๆน่า เห้ยแต่มันไปง่ายจริงๆแล้วแถมค่ารถถูกมากอันนี้คือข้อดีเลยอะ น่าจะ60บาทไทยจำได้ประมาณนี้ แถมคนก็ไม่เยอะมากเหมือนในเมือง นั่งชั้นบนแถวหน้าสุด วิวก็ดีสุดบรรยากาศไม่ต้องพูดถึง แต่มันก็จะแอบเหงาหน่อยๆ เออตอนไปมันมีงาน เอ่อเหมือนตลาดartboxของเรา คือเหมือนช่วงนั้นใกล้คริสมาสต์ด้วยมั้ง หรือมันมีตลอดแต่อีนี่ไม่รู้ คือตอนไปก็เอ้ย โชคดีเลย ไม่รู้มาก่อนว่ามี เป็นไงเตรียมพร้อมป้ะล้ะ แต่ถือว่าโชคดีแล้วกัน ของน่ากินเยอะมากกก ตามประสาเด็กอ้วน แต่ไปคนเดียวไงเลยกินได้ไม่กี่อย่าง(หรอออ)
[CR] 'ฮ่องกง' ตาม อารมณ์
รีวิวมุมมองและประสบการณ์เล็กๆน้อยๆในการท่องเที่ยวแล้วกันนะคะ
อารมณ์ทำอะไรตัวเราได้หลายๆอย่าง และอารมณ์ก็พาเราไปในที่ต่างๆได้เช่นกัน
เหมือนกันเราที่โดนอารมณ์พาไปเที่ยวเมื่อปลายปีที่แล้ว
เริ่มต้นจากอารมณ์ อ่านหนังสือแล้วเกิดอารมณ์อยากเที่ยว เลยซื้อตั๋วก็ซื้อจากอารมณ์ พอใกล้วันเท่านั้นแหละใจเป๋ๆหวิวๆเลยจ้า ตอนเก็บกระเป๋าก็ขอเอาหนังสือตัวต้นเหตุไปด้วยเลยแล้วกัน ก็มันเดินทางคนเดียวครั้งแรก แถมแพลนที่จะเที่ยวก็แทบจะไม่มี ภาษาอังกฤษก็งูๆปลาๆ ความรู้สึกตอนถึงสุวรรณภูมิคือ “อีบ้าทำอะไรอยู่”
เช็คอากาศแล้วนะก่อนไป มันก็ไม่น่าจะหนาวซะหน่อย แค่ 18-19 องศา คือชิวมาก เปิดดูอีกที 12 องศาพอออกจากตัวสนามบินไปขึ้นบัสเท่านั้นแหละ รู้เลยว่าเป้าหมายวันนี้คืออะไร ซื้อเสื้อกันหนาวไปเลยจ้า ความไม่พร้อมนี้
จุดหมายแรกเราก็จะไปที่พักกันก่อน(ก่อนไปซื้อเสื้อกันหนาวอะนะ) จากสนามบิน มาที่พักเรามาด้วยบัสสาย 22 เราก็จำได้ว่าเออมันผ่านอะไรมาบ้าง เพราะฉะนั้นจากที่พักก็ต้องนั่งย้อนกลับไปได้นะสิ เรามั่นใจ ออกจากที่พักโดยไม่ถามทางพนักงานใดๆ แกร๊มันต้องใช่อะมันอีซี่เว่อร์ๆ คือก็รอบัส 22 มา เอ้อนั่งสบายใจ แต่!!!!ขากลับเค้าไม่เปิดประตูทางลง เค้าเปิดแต่ทางขึ้น ใช่ค่ะเค้าตรงรับคนไปสนามบินที่เดียว ใช่ค่ะเราอยู่บนรถบัส ทำไงล้ะ เดินไปหาคนขับแล้วอ้อนวอน บอกว่าหนูขึ้นผิดหนูไม่รู้เปิดให้หนูลงหน่อยจะลงๆๆ แต่โชคดีที่นางใจดีเปิดให้ อายสุดคนบนรถมองด้วยสายตาอีนี่เป็นอะไร แต่ได้ลงก็โอเคนะ นี่แค่ 2 ชั่วโมงแรกก็ไม่น่ารอดแล้วชีวิตตรู
เอาเป็นว่าเราขอเรียกย่านต่างๆรวมว่าย่านฮิตเลยแล้วกันนะ เราว่าย่านพวกนี้มันคือจุดที่คนไปก็คงต้องไปแหละ เพราะเราก็ไปมา แต่เอาริงๆมันก็มีเสน่ห์ที่น่าค้นหามากกว่าไปชอปปิ้งนะ พวกตามตรอกซอกซอย หรือซอกตึกเนี่ยมันจะมีความฮ่องกงแอบไว้อยู่ บางทีก็เจออากงอาม่าน่ารักๆ เจอร้านที่ไม่ได้ฮิปสเตอร์ แต่โคตรฮ่องกงอะ เออก็ต้องฮ่องกงสิวะก็อยู่ฮ่องกงนี่นา แต่เอาจริงก็อยากไปใหม่นะเพราะเราอยากรู้ว่าถ้าไปย่านไม่ฮิตจะเจออะไรบ้าง เสียดาย เวลาและเงินน้อยไปหน่อย มัวแต่หลงทาง
เพื่อนคนเดียวที่มี และเพื่อนคนนี้พาหลงตลอด หรือว่าเราเองที่โง่ตอนนี้ก็ยังนั่งเถียงกับตัวเองอยู่ คือต้องบอกก่อนว่ารูปที่ถ่ายมาจำไม่ได้ว่าถ่ายที่ไหนมา เอางี้ ตัวเองยังจำไม่ได้เลยว่าไปไหนมาบ้าง การไปคนเดียวมันก็เหงานะตอนแรกๆ แต่ก็อย่างที่บอกมี google map เพื่อนซี้ไปด้วยเลยอุ่นใจ
มาถึงฮ่องกงจะไม่พูดถึงฮ่องกงได้ไง เอาจริงๆขอพูดรวมๆแล้วกันเราจำย่านอะไรสักอย่างในฮ่องกงไม่ได้เลยเว้ย 555555555 รู้แค่โผล่สถานีไหนก็เดินๆๆๆๆๆๆ แล้วเจอสถานีตรงไหนก็ไปต่อ วันแรกเลยเราว่าที่นี่มันเป็นเมืองที่โคตรจะวุ่นวาย วันแรกนี่แบบปวดหัวสุดๆว่าคนมันจะเยอะไปไหน คนเสียงดังแต่ใจดีมาก เรียกว่าใจดีหน้าตาย แต่มันโคตรมีเสน่ห์ เป็นเสน่ห์ที่บอกไม่ถูกและเราก็หลงเสน่ห์ที่นี่ไปตอนไหนไม่รู้เหมือนกัน
เออลืมบอกไปว่าเราพักที่ The mahjong hostel นะไม่ได้ถ่ายรูปมาง้ะลืม แล้วเรื่องนี้เกิดขึ้นคืนที่ 2 เราอยากกินมาม่ามาก อยากกินอะไร
เผ็ดๆมาก พอกลับมาจากเที่ยวก็ประมาณ 4 ทุ่มก็เลยจัดการเอามาม่าที่เราพกมาจากไทย รสต้มยำกุ้งสุดแซ่บออกมา เพื่อเดินไปเติมน้ำร้อนและว่าจะนั่งกินชมวิวเบาๆ เอ้อคิดได้ดังนั้นเลยถือมาม่าและเดินออกไป พ่าง!!!ออกไปตรงส่วนกลางเจอเค้ากำลังปาร์ตี้กันอยู่แบบปาร์ตี้จริงๆจัง มีบาร์บีคิว เบียร์ เปิดเพลง แดนซ์ แล้วตรูจะไปต้มมาม่า ในใจก็คิดว่าจะกินดีป้ะวะแต่ด้วยเออออกมาแล้วต้องได้กินเว้ย มั่นใจและเดินตรงไป ถึงแล้วที่ต้มน้ำกำลังจะกดลงถ้วย พี่ที่ดูแลโฮสเทลเดินมาจับมือ พร้อมกับยิ้มและพูดว่า โนมาม่า ดูสิปาร์ตี้สนุกจะตาย จะกินมาม่าทำไม มาเร็วมาปาร์ตี้กันพร้อมกับลากมือเราไป นี่ได้แต่คิดในใจว่า ดีออกกูอยากกินอะไรเผ็ดๆไม่ได้อยากปาร์ตี้ และคืนนั้นก็ไม่ได้กินมาม่า แต่ตอนเช้าเดินมาฝากกุญแจพี่เค้าก็เก็บมาม่าไว้ให้และส่งคืนเราความน่ารักของโฮสเทลและคนฮ่องกง มองบน!!แต่อมยิ้ม
จากการที่เราเดินๆเที่ยวไปเรื่อยๆเจอแต่ตึกสูง คนเดินเต็มไปหมด ก็เจอช่องนึงหลังตึก ด้วยความขี้เผือกก็เลยเดินไปดู เจอสวนสาธารณะเกือบแนวตั้งก็ว่าได้ ที่เป็นspaceว่างจากตึกหลายๆตึกที่หันหลังชนกัน มีคอมเพรสเซอร์แอร์หลายพันตัวที่หันให้กับสวนสาธรณะนี้ เรารู้สึกดีกับที่นี่นะนั่งอยู่นานเลยดูว่าใครที่มาใช้พื้นที่ตรงนี้บ้าง เค้าได้ใช้งานกันจริงๆรึเปล่า ซึ่งอากาศของมันก็ไม่ได้รู้สึกว่าแย่เลยด้วย มันสดชื่นและทำให้ฮ่องกงดูมีชีวิตขึ้น
อ่าวนี้คือแพลนเดียวที่เรามี แพลนคือจะไปที่นี่ แต่!!ไม่รู้ว่าจะไปยังไง ดูเที่ยวแบบโง่ๆอีกแล้ว ตอนกลางคืนก่อนออกเดินทางในวันรุ่งขึ้น ก็เลยเสิชหาวิธีนู่นนี่ก็เอ้อ ไปได้ง่ายๆน่า เห้ยแต่มันไปง่ายจริงๆแล้วแถมค่ารถถูกมากอันนี้คือข้อดีเลยอะ น่าจะ60บาทไทยจำได้ประมาณนี้ แถมคนก็ไม่เยอะมากเหมือนในเมือง นั่งชั้นบนแถวหน้าสุด วิวก็ดีสุดบรรยากาศไม่ต้องพูดถึง แต่มันก็จะแอบเหงาหน่อยๆ เออตอนไปมันมีงาน เอ่อเหมือนตลาดartboxของเรา คือเหมือนช่วงนั้นใกล้คริสมาสต์ด้วยมั้ง หรือมันมีตลอดแต่อีนี่ไม่รู้ คือตอนไปก็เอ้ย โชคดีเลย ไม่รู้มาก่อนว่ามี เป็นไงเตรียมพร้อมป้ะล้ะ แต่ถือว่าโชคดีแล้วกัน ของน่ากินเยอะมากกก ตามประสาเด็กอ้วน แต่ไปคนเดียวไงเลยกินได้ไม่กี่อย่าง(หรอออ)