๏ โลกมันแบนแกนมันเอียงนั่งเถียงฟ้า
ส่งเสียงฮาบางครั้งก็นั่งเฉย
คุยกับหมาด่าวุ่นเหมือนคุ้นเคย
บางคราเอ่ยเสียงแผ่วแนวรำพัน
๏ นั่งทำปากบ่นอุบขมุบขมิบ
เสียงกระซิบเหมือนล่วงสู่ห้วงฝัน
เสื้อผ้าขาดรูใหญ่ใหญ่ก็ใส่มัน
เวลาคัน เกาทีเห็นขี้ไคล
๏ หนวดเครายาวครึ้มหน้าเหมือนป่าปรก
ผมก็รกรุงรังคลุมหลังไหล่
กลิ่นสาบร่างโชยว่อนขจรไกล
มิว่าใครเดินเฉียดรังเกียจมอง
๏ สกปรกทั้งตัวแต่หัวว่าง
สิ่งตกค้างเคลื่อนไหวในสมอง
คงสูญสิ้นยากจับประคับประคอง
ตอบสนองเรื่องราวอย่างเท่าทัน
๏ แม้นใครมองชอบกลนั่นคนบ้า
ไม่มีค่าน่าเกลียดคิดเดียดฉันท์
แต่ต่างเกิดร่วมโลกใบเดียวกัน
ความสำคัญฤาต่างระหว่างคน
๏ บนโลกที่ถูกสร้างให้ว่างเปล่า
มองเห็นเขาเพียงเปลือกกระ
กระสน
แต่ในจิตมิหมองมัวตามตัวตน
ขาดเวทมนตร์กลเล่ห์ เสน่ห์อุบาย
๏ ต่างจากคนปรกติจะริเรื่อง
คิดฟุ้งเฟื่องเรื่องจับขยับขยาย
สร้างความฝันชื่นชมแล้วงมงาย
ผูกนิยายฝันเอาแล้วเฝ้ารอ
๏ เป็นปัญหาความคิดชีวิตมนุษย์
ควรรู้หยุดยั้งคิดสักนิดหนอ
ว่างเปล่าแบบคนบ้าสักคราพอ
ฤาบ้าบอจริงแท้ก็แต่ตน
๏ อันคำคนธรรมดาหรือบ้านั้น
มักคิดกันต่างความหมายอยู่หลายหน
อยู่ที่มุมต่างมองสนองคน
และเกิดผลก่ายกองสนองมา
๏ บทสรุปคนบ้าว่ายากเข็ญ
มันซ่อนเร้นส่วนลึกยากศึกษา
เขาอาจมีความสุขทุกเวลา
ภาพเบื้องหน้าให้เราคิดอนิจจัง ๚ะ๛
สรุปว่าบ้า..ก็บ้าว่ะ
ส่งเสียงฮาบางครั้งก็นั่งเฉย
คุยกับหมาด่าวุ่นเหมือนคุ้นเคย
บางคราเอ่ยเสียงแผ่วแนวรำพัน
๏ นั่งทำปากบ่นอุบขมุบขมิบ
เสียงกระซิบเหมือนล่วงสู่ห้วงฝัน
เสื้อผ้าขาดรูใหญ่ใหญ่ก็ใส่มัน
เวลาคัน เกาทีเห็นขี้ไคล
๏ หนวดเครายาวครึ้มหน้าเหมือนป่าปรก
ผมก็รกรุงรังคลุมหลังไหล่
กลิ่นสาบร่างโชยว่อนขจรไกล
มิว่าใครเดินเฉียดรังเกียจมอง
๏ สกปรกทั้งตัวแต่หัวว่าง
สิ่งตกค้างเคลื่อนไหวในสมอง
คงสูญสิ้นยากจับประคับประคอง
ตอบสนองเรื่องราวอย่างเท่าทัน
๏ แม้นใครมองชอบกลนั่นคนบ้า
ไม่มีค่าน่าเกลียดคิดเดียดฉันท์
แต่ต่างเกิดร่วมโลกใบเดียวกัน
ความสำคัญฤาต่างระหว่างคน
๏ บนโลกที่ถูกสร้างให้ว่างเปล่า
มองเห็นเขาเพียงเปลือกกระ
แต่ในจิตมิหมองมัวตามตัวตน
ขาดเวทมนตร์กลเล่ห์ เสน่ห์อุบาย
๏ ต่างจากคนปรกติจะริเรื่อง
คิดฟุ้งเฟื่องเรื่องจับขยับขยาย
สร้างความฝันชื่นชมแล้วงมงาย
ผูกนิยายฝันเอาแล้วเฝ้ารอ
๏ เป็นปัญหาความคิดชีวิตมนุษย์
ควรรู้หยุดยั้งคิดสักนิดหนอ
ว่างเปล่าแบบคนบ้าสักคราพอ
ฤาบ้าบอจริงแท้ก็แต่ตน
๏ อันคำคนธรรมดาหรือบ้านั้น
มักคิดกันต่างความหมายอยู่หลายหน
อยู่ที่มุมต่างมองสนองคน
และเกิดผลก่ายกองสนองมา
๏ บทสรุปคนบ้าว่ายากเข็ญ
มันซ่อนเร้นส่วนลึกยากศึกษา
เขาอาจมีความสุขทุกเวลา
ภาพเบื้องหน้าให้เราคิดอนิจจัง ๚ะ๛