และเชื่อว่ายังมีอีกหลายคำถาม วันนี้แอมจะพาทุกคนไปรู้จักกับคูเวต และมาดูกันว่าชีวิต 3 เดือนในคูเวตของแอมจะเป็นยังไง ไปดูกันเลยยย



ขอเกริ่นก่อนว่า การจะไปประเทศคูเวต ไม่ใช่ว่ามีเงินอย่างเดียวแล้วจะไปได้ สิ่งที่ต้องมีคือวีซ่า ซึ่งถ้าคุณไม่ได้ไปทำงาน ไปโดยวีซ่างาน ก็จะมีความยากเกิดขึ้น อย่างของแอมคือไปวีซ่าเยี่ยม (Visit Visa) ได้ลุงเป็นสปอนเซอร์ มีสิทธิ์อยู่ได้ 3 เดือน



7 ธ.ค. 2559 วันบิน แอมใช้บริการสายการบิน Gulf Air เป็นสายการบินของบาห์เรน ที่ใช้สายการบินนี้เพราะมันถูก ถูกมาก คือไปกลับแอมซื้อได้ในราคา 13,000 บาทเอง (Ecoนะ) แต่ที่เช็กอินตรง Business เพราะคุณนายแม่เป็นเมมเบอร์ค่ะ

นอกจากสิทธิ์ที่ไม่ต้องไปต่อแถวยาวๆรอเช็กอินแล้ว ก็ยังได้บัตร Premium Lane และบัตรเข้าไปกินอาหารในเลาจน์อีกด้วย (บุญปากค่ะ555) แต่เอาจริงๆกินอะไรไม่ค่อยลงนะ เพราะตื่นเต้นมากที่จะได้ขึ้นเครื่องครั้งแรก ปวดท้อง ปวดหัว ใจเต้น แพนิคไปหมด บวกกะว่าแอมเป็นโรคลิ้นหัวใจรั่วตั้งแต่เด็ก เราเลยกลัวนิดๆ ว่ามันจะเป็นอะไรหรือเปล่านะ จะหายใจออกไหมนะ







ออกจากเลาจน์ เตรียมไปรอขึ้นเครื่องที่เกต ตอนนั้นเริ่มมวนท้องละ คงเป็นเพราะตื่นเต้น บวกกับเป็น IBS (ลำไส้แปรปรวน) อยู่แล้ว ดูเป็นหลายโรคเนอะ

ขึ้นเครื่องไป ได้สองที่นั่งติดริมหน้าต่าง แม่นั่งริมหน้าต่าง แอมนั่งริมทางเดิน เตรียมยาดม ยาอม ยาหม่อง ใส่ไว้ในที่เก็บของตรงเบาะหน้าพร้อม เผื่อฉุกเฉินจะได้หยิบทัน




ข้างหน้าก็มีแท็บเล็ตส่วนตัวให้ดู แต่ทั้งหนังทั้งเพลงไม่ค่อยอัพเดต แต่ก็เอาเถอะ ดีกว่าไม่มีไรทำ ดูหนังฟังเพลงคลายเครียดไปค่ะ ตอนเครื่องขึ้น ตื่นเต้นนะ หลับตาเลยอ่ะ หลับไปจนเครื่องขึ้นไปถึงจุดที่โอเค นิ่งละ ถึงค่อยลืมตา เพราะตอนที่เทกออฟก็เสียวๆโหวงๆนิดๆ (ก็คนมันไม่เคยขึ้น แถมไปเสิร์ชหาข้อมูลก่อนบินว่า ขึ้นเครื่องแล้วอาการจะเป็นยังไง ยิ่งมโนไปกันใหญ่)

แต่ความจริงมันไม่น่ากลัว และไม่มีผลกระทบกับโรคลิ้นหัวใจรั่วที่แอมเป็น แต่ในเคสที่เป็นหนักกว่าแอม อันนี้ไม่แน่ใจว่าจะมีผลอะไรหรือเปล่า อาจจะต้องปรึกษาคุณหมอก่อนบินนะแอมว่า

6 ชม.ผ่านไป ถึงสนามบินบาห์เรน มาต่อเครื่องที่นี่ค่ะ มีเวลา 1 ชม.ก็เข้าเลานจ์สิคะ รออะไร




พักแค่ชั่วโมงเดียว กินอะไรเบาๆพอค่ะ ขนมปัง มันฝรั่ง ชาร้อน เค้ก พอกรุบๆ อาหารอื่นๆก็จะมีพวกข้าวหมก และก็อาหารแขกๆอ่ะค่ะ กินเสร็จก็เดินถ่ายรูปสร้างภาพต่อ






สร้างภาพเสร็จก็เตรียมไปขึ้นเครื่อง อากาศที่บาห์เรนดีนะ ไม่หนาวไม่ร้อน กำลังสบายๆ นั่งไปอีก 45 นาทีก็ถึงคูเวตละค่ะ




ก้าวแรกที่ออกจากเครื่อง โอ้โห หนาวสุด คือใส่เสื้อแขนยาวบางๆมาคิดว่าคงไม่หนาวมากหรอกน่ะ ที่ไหนได้ หน้าชาเลย คิดว่าไม่น่าจะเกิน 10 องศาอ่ะ บางคนอาจจะบอกว่าชิลๆ แต่แอมขี้หนาว แล้วเราเจออากาศร้อนจากไทยมา เลยปรับตัวไม่ทัน ก็มันหนาวจริงๆอ่ะ




สนามบินเขาไม่ใหญ่ เล็กๆ น่ารักๆ ตอนไปรอกระเป๋า ก็จะมีพนักงานรอช่วยเข็นอยู่ ถ้าเราขี้เกียจเข็น หรือของเยอะก็เรียกพนักงานมาช่วย คือดีนะ เขาจะเข็นเอากระเป๋าไปเอกซเรย์ (ที่นี่กระเป๋าทุกใบต้องผ่านการเอกซเรย์ก่อนออก ไม่มีข้อยกเว้น ไม่มีการสุ่มตรวจแบบที่ไทย) จากนั้นก็เข็นไปส่งที่รถเลยค่ะ ค่าเข็นก็แล้วแต่เราจะให้ ราคาปกติคือ 500 ฟิล (ประมาณ 60-70 บาท) แต่บางคนเขาก็ให้ 1 KD.(110-120 บาท) ขึ้นอยู่กับน้ำใจและเงินในกระเป๋าเนอะ

เรื่องที่พัก แอมไปพักอยู่กับแม่ย่าน Salmiyah จะอยู่เป็นห้องชุด คล้ายๆคอนโด มี 1 ห้องนอน 1 ห้องนั่งเล่น 1 ห้องครัว 1 ห้องน้ำ แต่ก็ไม่ได้ไฮโซเท่าคอนโดชุดเมืองไทย สำหรับแอมคืออยู่สบายมาก มีแอร์หมด เป็นแอร์เหมือนแอร์ตามห้าง แต่มีปุ่มให้เราปรับอุณหภูมิได้















อะไรที่แพงๆบ้านเราอ่ะ ที่นี่จะถูก แต่อะไรที่บ้านเราถูกที่นี่จะแพง (เพราะเขาต้องนำเข้ามา)