เกริ่นก่อนค่ะว่าเราคบกับแฟนตั้งแต่สมัยมัธยมจนเรียนจบเข้าสู่วัยทำงาน ตอนนี้ก็เข้าปีที่6แล้วค่ะ แต่พักหลังมาๆเริ่มทะเลาะกันหนักขึ้น จนเราเหนื่อยใจมากๆ
ทะเลาะกันทุกครั้งก็เป็นเรื่องเดิมคือเรื่องไม่สนใจ ไม่ใส่ใจกัน อย่างตอนปีหนึ่งเราทำกิจกรรมมอเยอะ จนเราไม่ได้คุยกับเขาเลยทั้งเดือน ละเขาก็บอกว่าที่คบกับเรามา เขาทนเรามาตลอดเพราะคุยกันทุกครั้ง เราก็คุยแต่เรื่องของตัวเอง ไม่เคยถามเขาเลยว่าเขากินอะไรหรือยัง ทำงานเหนื่อยมั้ย ซึ่งตรงนี้เราก็บอกเขาแล้วว่า ให้เขาบอกมาเลยว่าวันนี้ทำอะไร ไม่ต้องให้เราถาม เพราะเราไม่ชอบมาจู้จี้ว่าทำอะไรอยู่ กินข้าวหรือยัง มันน่าเบื่อ อีกอย่างโตๆกันแล้ว เรามองว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก เขาก็บอกว่าเรื่องเล็กน้อยสำหรับคุณอาจเป็นเรื่องใหญ่สำหรับผมก็ได้ คุณก็ไม่เคยสนใจผมเลย
จนเขาทำเย็นชาใส่เรา ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ พูดไม่ดีใส่ เราเลยถามว่าทำไมถึงทำแบบนี้ เขาก็บอกว่ารู้สึกหรือยังละ ว่าเวลาอีกฝ่ายไม่ใส่ใจมันเป็นยังไง ผมผิดหรอถ้าจะทำแบบที่คุณเคยทำกับผมบ้าง เรางงมากเลยค่ะ ว่าเราทำไม่ดีหรือทิ้งเขาให้อยู่โดดเดี่ยวเดียวดายขนาดนั้นเลยหรอ เราไม่เคยนอกใจเขาไปคุยกับคนอื่นเลย มีแต่แค่ไม่สนใจ ซึ่งตอนนี้เราก็พยายามใส่ใจเขาให้มากขึ้น เขาบอกว่า ไม่รักกันแล้วมันไม่ใช่แค่เรื่องนอกใจ แต่การไม่ใส่ใจกัน ไม่สนใจกันมันก็คือไม่รักกันแล้วเหมือนกัน
เราเหนื่อยมาก จนถามเขาว่า ถ้าทนไม่ไหวทำไมไม่บอกเลิกกันไปเลยอ่ะ จะทนอยู่ทำไม เค้าก็ไม่ยอมบอกเลิก ละทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็จะจบด้วยการที่เราถามเขาว่ายังรักกันอยู่ ยังอยากให้เค้าอยู่ในชีวิตตัวเองอยู่มั้ย เขาก็บอกว่ายังรัก ไม่อยากเลิก เราก็ใจชื้น อารมณ์ดี จนดีกันแบบนี้ทุกครั้ง
ล่าสุด เราจับได้ว่าเขาคุยกับเพื่อนผู้หญิงที่ทำงานด้วยกัน (ซึ่งสวยน้อยกว่าเรา 555555 ) ลืมเล่าว่าพอแยกย้ายทำงาน เรากับเขาก็อยู่ไกลกันเราเข้าไปอ่านในแชท เห็นละร้องไห้ จึงแคปหน้าจอให้เขาดูว่าอะไร เขาก็บอกว่าไม่มีอะไร เราเข้าใจผิด ก็เลยงงว่า เพื่อนกันคุยเล่นกันแบบชวนกันขึ้นห้องด้วยหรอ แถมผู้หญิงคนนี้ยังรู้ด้วยว่าเรากับแฟนทะเลาะกันอยู่ เขาบอกว่าคุยกับเราแล้วเครียดเพราะทะเลาะกันบ่อย ไม่รู้ระบายกับใคร ละเขาสนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนี้มาก เลยระบายให้ฟัง คุยแล้วสบายใจ แต่ไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ ละก็ไม่ได้คุยกันแล้ว เราก็เคลียร์กับผู้หญิงแล้วเค้าก็บอกว่าไม่มีอะไรจริงๆ ละก็ขอโทษเราที่ไปคุยเล่นแบบนั้นจนเราไม่สบายใจ แล้วก็บอกว่าจะไม่คุยกับแฟนเราแบบนี้อีก เรื่องผู้หญิงคนนี้เลยจบไป
แต่ประเด็นที่ยังไม่จบคือ สิ่งที่เขาทำ เขาไม่รู้สึกผิด เขาบอกว่า แล้วใครทำก่อนล่ะ เพราะเรานั่นแหละทำให้เขาเป็นแบบนี้ ถ้าเราใส่ใจเขาแต่แรก ทำดีแต่แรก เรื่องแบบนี้ก็คงไม่เกิดหรอก ตอนนั้นน้ำตาไหลเลยค่ะ เขาก็บอกจะร้องไห้ทำไม คุณทำตัวเองทั้งนั้น มันจุกจนบอกไม่ถูก ไม่เข้าใจว่าเราทำไม่ดีมากขนาดนั้นเลยหรอถึงทำให้เขาเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ เขาบอกว่า ผมจะไม่ร้องไห้ให้คุณอีกแล้ว ละต่อให้คุณมาร้องไห้ต่อหน้าผม ผมก็ไม่สนใจ คุณอยากทำอะไรจะเป็นอะไรก็เรื่องของคุณ คุณรู้มั้ยว่าคุณทำให้ผมเป็นคนด้านชา เราเจ็บมากก รู้สึกตัวเองไม่มีค่า ทนไม่ไหวเลยบอดเลิกเขาไปค่ะ เขาก็ไม่ง้อไม่รั้งเราสักนิด
แค่นึกถึงสิ่งที่ทำด้วยกัน น้ำตาก็ไหลแล้วค่ะ คนที่นิสัยดี ไม่เจ้าชู้ ให้เกียรติเราเสมอ ไม่พูดคำหยาบใส่ คนที่ทำให้เราหัวเราะทุกครั้ง คนนั้นๆหายไปแล้วค่ะ เรารักเขามากๆค่ะ แต่ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆคิดว่าต้องปล่อยเขาไป เราเจ็บมาก จนรู้สึกว่าพอแล้ว เพราะคำพูดเขามันชัดเจนอยู่แล้ว ว่าเขาไม่ได้รักเรา
ใจนึงก็คิกว่าเขายังรักเราอยู่ แต่อีกใจนึงก็คิดว่าคนเดิมที่เรารักไม่มีอยู่แล้ว เฮ้อ นี่เป็นสภาวะของคนอกหักใช่มั้ยคะ เป็นฝ่ายบอกเลิกแต่เจ็บเอง 5555555 ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เราควรจะทำยังไงกับสภาพจิตใจตอนนี้ดี
ป.ล.พิมพ์ผิดพิมพ์ถูกบ้าง ต้องขออภัยนะคะ พอดีรีบพิมพ์+พิมพ์เยอะตาลาย 555555
ใครเคยไม่สนใจแฟน จนแฟนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนมั้ยคะ เหนื่อยใจจริงๆค่ะ
ทะเลาะกันทุกครั้งก็เป็นเรื่องเดิมคือเรื่องไม่สนใจ ไม่ใส่ใจกัน อย่างตอนปีหนึ่งเราทำกิจกรรมมอเยอะ จนเราไม่ได้คุยกับเขาเลยทั้งเดือน ละเขาก็บอกว่าที่คบกับเรามา เขาทนเรามาตลอดเพราะคุยกันทุกครั้ง เราก็คุยแต่เรื่องของตัวเอง ไม่เคยถามเขาเลยว่าเขากินอะไรหรือยัง ทำงานเหนื่อยมั้ย ซึ่งตรงนี้เราก็บอกเขาแล้วว่า ให้เขาบอกมาเลยว่าวันนี้ทำอะไร ไม่ต้องให้เราถาม เพราะเราไม่ชอบมาจู้จี้ว่าทำอะไรอยู่ กินข้าวหรือยัง มันน่าเบื่อ อีกอย่างโตๆกันแล้ว เรามองว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก เขาก็บอกว่าเรื่องเล็กน้อยสำหรับคุณอาจเป็นเรื่องใหญ่สำหรับผมก็ได้ คุณก็ไม่เคยสนใจผมเลย
จนเขาทำเย็นชาใส่เรา ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ พูดไม่ดีใส่ เราเลยถามว่าทำไมถึงทำแบบนี้ เขาก็บอกว่ารู้สึกหรือยังละ ว่าเวลาอีกฝ่ายไม่ใส่ใจมันเป็นยังไง ผมผิดหรอถ้าจะทำแบบที่คุณเคยทำกับผมบ้าง เรางงมากเลยค่ะ ว่าเราทำไม่ดีหรือทิ้งเขาให้อยู่โดดเดี่ยวเดียวดายขนาดนั้นเลยหรอ เราไม่เคยนอกใจเขาไปคุยกับคนอื่นเลย มีแต่แค่ไม่สนใจ ซึ่งตอนนี้เราก็พยายามใส่ใจเขาให้มากขึ้น เขาบอกว่า ไม่รักกันแล้วมันไม่ใช่แค่เรื่องนอกใจ แต่การไม่ใส่ใจกัน ไม่สนใจกันมันก็คือไม่รักกันแล้วเหมือนกัน
เราเหนื่อยมาก จนถามเขาว่า ถ้าทนไม่ไหวทำไมไม่บอกเลิกกันไปเลยอ่ะ จะทนอยู่ทำไม เค้าก็ไม่ยอมบอกเลิก ละทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็จะจบด้วยการที่เราถามเขาว่ายังรักกันอยู่ ยังอยากให้เค้าอยู่ในชีวิตตัวเองอยู่มั้ย เขาก็บอกว่ายังรัก ไม่อยากเลิก เราก็ใจชื้น อารมณ์ดี จนดีกันแบบนี้ทุกครั้ง
ล่าสุด เราจับได้ว่าเขาคุยกับเพื่อนผู้หญิงที่ทำงานด้วยกัน (ซึ่งสวยน้อยกว่าเรา 555555 ) ลืมเล่าว่าพอแยกย้ายทำงาน เรากับเขาก็อยู่ไกลกันเราเข้าไปอ่านในแชท เห็นละร้องไห้ จึงแคปหน้าจอให้เขาดูว่าอะไร เขาก็บอกว่าไม่มีอะไร เราเข้าใจผิด ก็เลยงงว่า เพื่อนกันคุยเล่นกันแบบชวนกันขึ้นห้องด้วยหรอ แถมผู้หญิงคนนี้ยังรู้ด้วยว่าเรากับแฟนทะเลาะกันอยู่ เขาบอกว่าคุยกับเราแล้วเครียดเพราะทะเลาะกันบ่อย ไม่รู้ระบายกับใคร ละเขาสนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนี้มาก เลยระบายให้ฟัง คุยแล้วสบายใจ แต่ไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ ละก็ไม่ได้คุยกันแล้ว เราก็เคลียร์กับผู้หญิงแล้วเค้าก็บอกว่าไม่มีอะไรจริงๆ ละก็ขอโทษเราที่ไปคุยเล่นแบบนั้นจนเราไม่สบายใจ แล้วก็บอกว่าจะไม่คุยกับแฟนเราแบบนี้อีก เรื่องผู้หญิงคนนี้เลยจบไป
แต่ประเด็นที่ยังไม่จบคือ สิ่งที่เขาทำ เขาไม่รู้สึกผิด เขาบอกว่า แล้วใครทำก่อนล่ะ เพราะเรานั่นแหละทำให้เขาเป็นแบบนี้ ถ้าเราใส่ใจเขาแต่แรก ทำดีแต่แรก เรื่องแบบนี้ก็คงไม่เกิดหรอก ตอนนั้นน้ำตาไหลเลยค่ะ เขาก็บอกจะร้องไห้ทำไม คุณทำตัวเองทั้งนั้น มันจุกจนบอกไม่ถูก ไม่เข้าใจว่าเราทำไม่ดีมากขนาดนั้นเลยหรอถึงทำให้เขาเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ เขาบอกว่า ผมจะไม่ร้องไห้ให้คุณอีกแล้ว ละต่อให้คุณมาร้องไห้ต่อหน้าผม ผมก็ไม่สนใจ คุณอยากทำอะไรจะเป็นอะไรก็เรื่องของคุณ คุณรู้มั้ยว่าคุณทำให้ผมเป็นคนด้านชา เราเจ็บมากก รู้สึกตัวเองไม่มีค่า ทนไม่ไหวเลยบอดเลิกเขาไปค่ะ เขาก็ไม่ง้อไม่รั้งเราสักนิด
แค่นึกถึงสิ่งที่ทำด้วยกัน น้ำตาก็ไหลแล้วค่ะ คนที่นิสัยดี ไม่เจ้าชู้ ให้เกียรติเราเสมอ ไม่พูดคำหยาบใส่ คนที่ทำให้เราหัวเราะทุกครั้ง คนนั้นๆหายไปแล้วค่ะ เรารักเขามากๆค่ะ แต่ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆคิดว่าต้องปล่อยเขาไป เราเจ็บมาก จนรู้สึกว่าพอแล้ว เพราะคำพูดเขามันชัดเจนอยู่แล้ว ว่าเขาไม่ได้รักเรา
ใจนึงก็คิกว่าเขายังรักเราอยู่ แต่อีกใจนึงก็คิดว่าคนเดิมที่เรารักไม่มีอยู่แล้ว เฮ้อ นี่เป็นสภาวะของคนอกหักใช่มั้ยคะ เป็นฝ่ายบอกเลิกแต่เจ็บเอง 5555555 ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เราควรจะทำยังไงกับสภาพจิตใจตอนนี้ดี
ป.ล.พิมพ์ผิดพิมพ์ถูกบ้าง ต้องขออภัยนะคะ พอดีรีบพิมพ์+พิมพ์เยอะตาลาย 555555