รักครั้งแรกที่พูดไม่ได้

สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนวันนี้เราจะมาแชร์เรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนที่เคยแอบชอบตอนมัธยมมอต้นเริ่มจาก เราชื่อมาย (นามสมมุติ) ช่วงนั้นเราไปสมัครเรียนอยู่ที่ๆนึงเนื่องจากที่ก่อนหน้านั้นเราไปสอบแต่ไม่ติดเลยมาจบอยู่ที่มัธยมฝั่งธนที่หนึ่ง ตอนนั้นตัวเราไปกบเพื่อนคนนึงที่เรียนประถมมาด้วยกัน ลืมบอกค่ะว่าตอนนี้เราเรียนจบจากที่นั้นมาหลายปีแล้ว เข้าเรื่องนะค่ะ ช่วงนั้นเป็นเด็กใหม่ค่ะมอหนึ่งก็ไม่รู้ประสีประสาอะไรดรียนไปจนขึ้นมอสองได้รู้จักกับเพื่อนผู้ชายคนนึงชื่อต้นเปนเพื่อนกลุ่มเดียวกันกับฟิวคือคนที่เราชอบค่ะ แต่ตอนนั้นเรายังไม่ชอบฟิวนะค่ะเรามาคบกับต้นก่อนค่ะเพราะช่วงนั้นต้นจะเป็นฝ่ายที่แซวและเข้าหาเรามากกว่าฟิวคบกันไปกันมาจนไปกันไม่ได้ก็เลิกกันละเราก็เริ่มมาสนิทกับฟิวมากขึ้นค่ะ ฟิวเขาชอบมาแหย่ๆเราจนคิดจริงจังแต่ไม่เคยได้กล้าบอกจนขึ้นมอสามได้เรียนห้องเดียวกับฟิวได้อยู่ใกล้ชิดหันมากขึ้นตอนนั้นเราคิดมาตลอดว่าฟิวคงชอบเราคิดมาเต็มๆเกือบสองปีแต่ก็ไม่เคยได้บอกว่าเรารักเขาแล้วจริงๆ จนเขามีแฟนเป็นพี่มอสี่คนนึงค่ะชื่อฝ้าย เรากับเขานี่ไม่ถูกกันมาตั้งแต่แรกที่เราเข้ามาเรียน ช่วงนั้นเราก็เริ่มสนิทกับฟิวมากขึ้นทุกวันมันยิ่งกว่าเพื่อนกันอีกค่ะ เล่นกันถึงเนื้อถึงตัวหอมแก้มกันด้วยซ้ำ แต่ช่วงนั้นเราไม่มีใครเพราะลึกๆยังหวังว่าคิวจะหันมามองเราบ้างสักครั้ง แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ค่ะตอนนี้เขาสองคนยังคบกันอยู่หลายปีแล้วค่ะ จนมีช่วงนึงฟิวทักเรามาหาเราจนได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง ความรู้สึกครั้งนั้นได้กลับมาจุดเดิมเราได้บอกว่าเราคิดถึงเขามากแค่ไหนว่ารักเขามากแค่ไหน เขาบอกเราว่าเขาได้เลิกกับแฟนเขาแล้วลองมาคบกันมั้ย จนเราได้คบกันค่ะ เพื่อนๆหลายคนเข้ามาแซวไหนโพสสถานะของเราเยอะไปหมดบางคนก็บอกคิดไม่ถึง บางคนก็บอกคิดไว้อยู่แล้ว... เดี๋ยวมาต่อนะค่ะขอไปทำธุระสักครู่