ตลอดชีวิตผมนั้นไม่เคยมีแฟนเลย ด้วยความที่เราขี้อาย และไม่ค่อยเข้าสังคม ทำให้เราไม่คิดถึงเรื่องความรักเลย แต่พออายุย่างเข้าสู้วัยรุ่น ความรู้สึกชอบคนนู่นคนนี้ก็เริ่มมีเข้ามาแต่เราคารมไม่ดีมั่ง เลยจีบแล้วชอบแห้ว แต่คนที่มาชอบเราเราก็ไม่ชอบเขากว่าจะมีแฟนคนเเรกก็ ปาเข้าไปอายุย่าง24 เลย แฟนคนเเรกของผมน่ารักครับ นิสัยดี เป็นลูกคนเดี่ยว เราก็พยายามงัด ทุกวิธีเพื่อจีบเขา เเล้วก็จีบติดด้วยนะ 555 แฟนคนนี้เป็นคนแรก แล้วผมก็คิดว่าจะแต่งกับคนนี้แน่นอน แต่แล้ว????
ผมขออธิบายความรักของเราเป้น2ช่วงนะครับ ช่วงที่มีความสุขที่สุด คือช่วง3-4 ปีแรก 3-4 ปีแล้วแฟนผมนอนหอครับ เราไปเที่ยวไหนต่อไหนได้สบายครับ เรามีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะมาก แต่เราก็ไม่ได้มีไรถึงขั้นลึกซึ่งนะครับ จนแล้วพอเข้าปีที่4 กลางๆ แฟนต้องย้านกลับไปพักที่บ้านครับ เพราะต้องย้ายเข้าไปทำวิสาหกิจที่นึง ทีนี้ ผมก็แพลนว่าผมจะแต่งกลับคนนี้นะครับ ก็พยายามเข้าหา พ่อและแม่ของแฟน แต่ พ่อของแฟนกลับไม่ชอบเราซะงั้น ผมก็เลยลองถามแฟนว่า ทำไมพ่อถึงไม่ชอบเรา ก็ได้ความว่าพ่อเขาหวงลูกสาวแล้วอีกอย่าง เราอาจจะไม่ได้มีฐานะมากพอที่ลูกเขาจะฝากชีวอตไว้ได้ เราเจ็บคำหลังมาก แต่ด้วยความรัก เราก็พยายามพิสูจน์ ว่าเราจะมีฐานะมากขึ้นได้แต่มันก็กับแย่ขึ้นกลัวเดิม เดิมที่ ครอบครัวทำธุรกิจนำอุปกรณ์ จากจีนเข้ามาจำหน่ายเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ แต่ด้วยความที่ มือถือเข้ามา ช่วงsumsung และ iphone ไลสไตล์คนเปลี่ยนไป คนใช้คอมน้อยลง อุปกรณ์ก็แย่ลง หนี้เสียเยอะขึ้น ธุรกิจเลยต้องปิดไป พ่อเขารู้ยิ่งทำให้ผม ห่างจากลูกสาวเขาเข้าไปอีก เราก็พยายามดิ้นรนในทุกๆทาง ลืมเล่าตลอดเวลา 4-5ปี ที่คบกัน พ่อกับเเม่ผมและเขาไม่เคยได้เจอกัน แม่เขาชอบผมมากต่างจาก พ่อเขาที่อาจจะไม่ชอบผมมากเช่นกัน พ่อกับแม่ของผม เห็นว่าคบกันนานมากแล้ว เราอยากให้พ่อแม่เจอกันรู้จักกันบ้าง แต่พ่อแม่ฝ่ายผู้หญิง ก็ไม่เคยตอบรับ มาทานข้าวกันสักครั้ง ทำให้พ่อกับแม่สงสัยว่า พ่อแม่เขาโอเคืกับตัวผม ไหมเพราะผมไม่เคยเล่าให้แม่ละพ่อฟังเลย แต่ด้วย โชคชะตา พ่อกับแม่ผมะแฟนก็ได้เจอกันโดย บังเอิญ วันนั้น แฟนไปเที่ยวกับเพื่อน แล้ว ทานหอยวันรุ่นขึ้น แฟนเลยอ้วก ไม่หยุด โทรมาหาเราเราเลยรีบไปรับไปรพ. ด้วยความที่ ที่ทำงานแฟนไม่ไกลจากบ้านเรามาก เราเลยพาไปรพ ใกล้ และพอพ่อแม่ผมรู้ ก็รีบมาดูอาการแฟนอย่างรวดเร็ว แล้วเวลาล่วงเลยไปอีก2ชม พ่อแม่แฟนก็มาถึงรพ แล้วพ่อแม่ผมและแฟรก็ได้เจอกัน ผมลุ้นมากว่าจะเป็นไง และแล้วก็เป็นอย่างที่คิด โดยพ่อของแฟน พูดดชิงขอบคุณแล้วกึ่งลาโดยที่ยังไม่ค่อยได้คุยอะไรกันเลย พ่อกับแม่ผม ก็เลยโอเค กลับๆเราก็กลับไปพร้อมพ่อแม่ด้วยแล้วพ่อแม่ก็บีบมห้ผมเราในสิ่งที่เขาไม่รู้ทั้งหมด แต่เขาก็ดีนะครับิถึงเขาจะรู้เขาก็ไม่ได้บีบให้ผมเลิก เขาแค่สอนเราว่า "ถ้าคิดจะรักใครเราต้องรักพ่อแม่เขาให้เหมือนพ่อแม่เราด้วยนะ" ผมก็คบต่อครับผมรักของผมมาก ต่อเรื่องธุรกิจนะครับหลังจากธุรกิจปิดตัวไป ผมก็แสวงหาธุรกิจทำครับ แต่ไม่สำเร็จ ด้วยความที่ผมสำอางค์เลยอยากเป็นร้านเครื่องสำอางค์ก็เลยไปดูทำเลเเถวมหาลัยที่ผมแล้วแฟนเคยเลย ก็เปิด ด้วยความเราอ่อนประสบการณ์ ก็ไปไม่รอด เราเลยมาลองขายตามนัด ก็ดีกว่าที่ร้านมาก เลยเซ้งร้าน ทิ้งแล้วขายตามนัด มาเกือบ2ปี แฟนไม่เคยมาช่วยเลยสักครั้งเขาไม่เคยสนใจใยดีในสิ่งที่จะเป็นธุรกิจของเขาในอนาคต ตลอดเวลา ผมถามลองถามพ่อได้ไหมว่าจะเรียกสินทอดเท่าไหร่ เขาจะตอบว่าพี่ต้องพิสูจน์ให้เขาเห็นโดนโยนทุกอย่างมาที่เราโดยไม่มีความคิดจะร่วมกันสู้ฟันฝ่า ทำให้ทำเ ฟลกับเรื่องนี้ ผมขายมา2ปีก็ง้อแฟน ใครๆก็คงอยากจะให้แฟนมาสนใจมาดูแลเรามาเทกแคร์เราปะ เขาก็มาแบบไม่รู้ว่าเต็มใจไหม แต่เขาขายเก่งนะ หลังจากนั้นเราก็ไปส่งเขาที่บ้าน แฟนดันไม่รับโทรศัพท์แม่เขา แล้วเราไปส่งดึกเขาก็ร้องไห้กลัวลูกเขาเป็นไรเราก็กลัวความผิดก็ขอโทดแล้วลากลับ แต่เราคำที่ทำ
ให้ผม คิดเลิกกะแฟนก็มาในสทองทันที คำนี้เป้นคำจากปากพ่อเขาที่บอกลูกเขาว่าเลี้ยงตั้งแต่เด็กจนโตไม่เคยให้ลำบากโตเป็น.....ไปช่วยเขา คำนี้ผมอึ้งมากแล้วคิดในทุกๆอย่างที่ผมกลับแฟนเป็น ไลสไตล์ ต่างกัน
พ่อแม่ไม่เข้ากัน เราชอบืำธุรกิจช่วยลุยแต่เขาไม่ชอบ เรารักเขาแต่เราไม่แน่ใจว่าเขารักเรา เราเลยโทรไปหาเขาบอกเลิกเขาเขาก็เสียใจนะ แล้วก็โทรมาขอคืนดีหลายๆครั้งแต่ผมบอกอย่าเลยกลับไปก็เหมือนเดิม ผมเสียใจมาก เพราะ ผมรักผู้ญ คนนี้มาก แต่แล้วก็ต้องเลิกกันทั้งๆที่ยังรักกันอยู่ ปิดฉากความรัก 6ปี ที่สวยงาม หลังจากเลิกกับเขามา1ปีครึ่ง ผมก็ยังไม่ได้คบใครเลยสักคน เพราะใจนึงก็ยังลืมเขาไม่ได้ครับ
เลิกกันทั้งๆที่ยังรักกันความเจ็บที่เจ็บกว่าหลายเท่า
ผมขออธิบายความรักของเราเป้น2ช่วงนะครับ ช่วงที่มีความสุขที่สุด คือช่วง3-4 ปีแรก 3-4 ปีแล้วแฟนผมนอนหอครับ เราไปเที่ยวไหนต่อไหนได้สบายครับ เรามีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะมาก แต่เราก็ไม่ได้มีไรถึงขั้นลึกซึ่งนะครับ จนแล้วพอเข้าปีที่4 กลางๆ แฟนต้องย้านกลับไปพักที่บ้านครับ เพราะต้องย้ายเข้าไปทำวิสาหกิจที่นึง ทีนี้ ผมก็แพลนว่าผมจะแต่งกลับคนนี้นะครับ ก็พยายามเข้าหา พ่อและแม่ของแฟน แต่ พ่อของแฟนกลับไม่ชอบเราซะงั้น ผมก็เลยลองถามแฟนว่า ทำไมพ่อถึงไม่ชอบเรา ก็ได้ความว่าพ่อเขาหวงลูกสาวแล้วอีกอย่าง เราอาจจะไม่ได้มีฐานะมากพอที่ลูกเขาจะฝากชีวอตไว้ได้ เราเจ็บคำหลังมาก แต่ด้วยความรัก เราก็พยายามพิสูจน์ ว่าเราจะมีฐานะมากขึ้นได้แต่มันก็กับแย่ขึ้นกลัวเดิม เดิมที่ ครอบครัวทำธุรกิจนำอุปกรณ์ จากจีนเข้ามาจำหน่ายเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ แต่ด้วยความที่ มือถือเข้ามา ช่วงsumsung และ iphone ไลสไตล์คนเปลี่ยนไป คนใช้คอมน้อยลง อุปกรณ์ก็แย่ลง หนี้เสียเยอะขึ้น ธุรกิจเลยต้องปิดไป พ่อเขารู้ยิ่งทำให้ผม ห่างจากลูกสาวเขาเข้าไปอีก เราก็พยายามดิ้นรนในทุกๆทาง ลืมเล่าตลอดเวลา 4-5ปี ที่คบกัน พ่อกับเเม่ผมและเขาไม่เคยได้เจอกัน แม่เขาชอบผมมากต่างจาก พ่อเขาที่อาจจะไม่ชอบผมมากเช่นกัน พ่อกับแม่ของผม เห็นว่าคบกันนานมากแล้ว เราอยากให้พ่อแม่เจอกันรู้จักกันบ้าง แต่พ่อแม่ฝ่ายผู้หญิง ก็ไม่เคยตอบรับ มาทานข้าวกันสักครั้ง ทำให้พ่อกับแม่สงสัยว่า พ่อแม่เขาโอเคืกับตัวผม ไหมเพราะผมไม่เคยเล่าให้แม่ละพ่อฟังเลย แต่ด้วย โชคชะตา พ่อกับแม่ผมะแฟนก็ได้เจอกันโดย บังเอิญ วันนั้น แฟนไปเที่ยวกับเพื่อน แล้ว ทานหอยวันรุ่นขึ้น แฟนเลยอ้วก ไม่หยุด โทรมาหาเราเราเลยรีบไปรับไปรพ. ด้วยความที่ ที่ทำงานแฟนไม่ไกลจากบ้านเรามาก เราเลยพาไปรพ ใกล้ และพอพ่อแม่ผมรู้ ก็รีบมาดูอาการแฟนอย่างรวดเร็ว แล้วเวลาล่วงเลยไปอีก2ชม พ่อแม่แฟนก็มาถึงรพ แล้วพ่อแม่ผมและแฟรก็ได้เจอกัน ผมลุ้นมากว่าจะเป็นไง และแล้วก็เป็นอย่างที่คิด โดยพ่อของแฟน พูดดชิงขอบคุณแล้วกึ่งลาโดยที่ยังไม่ค่อยได้คุยอะไรกันเลย พ่อกับแม่ผม ก็เลยโอเค กลับๆเราก็กลับไปพร้อมพ่อแม่ด้วยแล้วพ่อแม่ก็บีบมห้ผมเราในสิ่งที่เขาไม่รู้ทั้งหมด แต่เขาก็ดีนะครับิถึงเขาจะรู้เขาก็ไม่ได้บีบให้ผมเลิก เขาแค่สอนเราว่า "ถ้าคิดจะรักใครเราต้องรักพ่อแม่เขาให้เหมือนพ่อแม่เราด้วยนะ" ผมก็คบต่อครับผมรักของผมมาก ต่อเรื่องธุรกิจนะครับหลังจากธุรกิจปิดตัวไป ผมก็แสวงหาธุรกิจทำครับ แต่ไม่สำเร็จ ด้วยความที่ผมสำอางค์เลยอยากเป็นร้านเครื่องสำอางค์ก็เลยไปดูทำเลเเถวมหาลัยที่ผมแล้วแฟนเคยเลย ก็เปิด ด้วยความเราอ่อนประสบการณ์ ก็ไปไม่รอด เราเลยมาลองขายตามนัด ก็ดีกว่าที่ร้านมาก เลยเซ้งร้าน ทิ้งแล้วขายตามนัด มาเกือบ2ปี แฟนไม่เคยมาช่วยเลยสักครั้งเขาไม่เคยสนใจใยดีในสิ่งที่จะเป็นธุรกิจของเขาในอนาคต ตลอดเวลา ผมถามลองถามพ่อได้ไหมว่าจะเรียกสินทอดเท่าไหร่ เขาจะตอบว่าพี่ต้องพิสูจน์ให้เขาเห็นโดนโยนทุกอย่างมาที่เราโดยไม่มีความคิดจะร่วมกันสู้ฟันฝ่า ทำให้ทำเ ฟลกับเรื่องนี้ ผมขายมา2ปีก็ง้อแฟน ใครๆก็คงอยากจะให้แฟนมาสนใจมาดูแลเรามาเทกแคร์เราปะ เขาก็มาแบบไม่รู้ว่าเต็มใจไหม แต่เขาขายเก่งนะ หลังจากนั้นเราก็ไปส่งเขาที่บ้าน แฟนดันไม่รับโทรศัพท์แม่เขา แล้วเราไปส่งดึกเขาก็ร้องไห้กลัวลูกเขาเป็นไรเราก็กลัวความผิดก็ขอโทดแล้วลากลับ แต่เราคำที่ทำ
ให้ผม คิดเลิกกะแฟนก็มาในสทองทันที คำนี้เป้นคำจากปากพ่อเขาที่บอกลูกเขาว่าเลี้ยงตั้งแต่เด็กจนโตไม่เคยให้ลำบากโตเป็น.....ไปช่วยเขา คำนี้ผมอึ้งมากแล้วคิดในทุกๆอย่างที่ผมกลับแฟนเป็น ไลสไตล์ ต่างกัน
พ่อแม่ไม่เข้ากัน เราชอบืำธุรกิจช่วยลุยแต่เขาไม่ชอบ เรารักเขาแต่เราไม่แน่ใจว่าเขารักเรา เราเลยโทรไปหาเขาบอกเลิกเขาเขาก็เสียใจนะ แล้วก็โทรมาขอคืนดีหลายๆครั้งแต่ผมบอกอย่าเลยกลับไปก็เหมือนเดิม ผมเสียใจมาก เพราะ ผมรักผู้ญ คนนี้มาก แต่แล้วก็ต้องเลิกกันทั้งๆที่ยังรักกันอยู่ ปิดฉากความรัก 6ปี ที่สวยงาม หลังจากเลิกกับเขามา1ปีครึ่ง ผมก็ยังไม่ได้คบใครเลยสักคน เพราะใจนึงก็ยังลืมเขาไม่ได้ครับ