เส้นทางที่ฉันเรียกมันว่าความทรงจำ...

ฉันกำลังเดินทางไปบนเส้นทางที่เรียกว่าความทรงจำ
ด้วยความหวังว่าฉันจะเจอกับหัวใจของฉันที่หายไป

ถนนเส้นนี้ยังคงหลงเหลือไว้ซึ่งร่องรอย

สถาปัตยกรรมเก่าๆพังทลายไปตามกาลเวลา
สถาปัตยกรรมใหม่ๆถูกสร้างขึ้นมาแทนที่
ไม่ต่างกับความทรงจำเก่าๆที่ถูกลบเลือนไป
แทนที่ด้วยความทรงจำใหม่ๆที่เกิดขึ้นมา

เส้นทางนี้เปรียบเสมือนเส้นทางต้องห้าม
เพราะไม่มีผู้ใดล่วงรู้
ปลายทางนั้นจะนำพาเราไปสู่ที่แห่งใด
ความทุกข์หรือสุขกันแน่ที่รอเราอยู่

ฉันเดินมาจนสุดทาง
แล้วฉันก็พบกับเธอ
เธอที่ฉันไม่รู้ว่าคือสุขหรือทุกข์

เธอเห็นหัวใจของฉันบ้างไหม
หัวใจของฉันอยู่ที่เธอหรือเปล่า?