เป็น รปภ. สาวเมิน

วันนี้จะมาเล่าเรื่องราวความรัก (รึเปล่าวะ) ก่อนอื่นเลยขอบอกก่อนว่าเขียนเล่าเรื่องไม่เก่งนะครับผิดพลาดประกาีใดขออภัยไว้ก่อนเลยครับ เข้าเรื่องนะครับ ตัวผมนั้นทำงานเป็น รปภ. อยู่ที่บริษัทเอกชนบริษัทนึงละกันครับ เงินเดือน35,000บาท ได้ภาษา 4 ภาษาครับ ไทย อังกฤษ จีน รัสเซีย. และมีรายได้เสริมจากการเป็น agency คอนโดหรูแห่งนึง รายรับประมาณ 10,000-20,000 บาทต่อเดือนครับ ผมอายุ 21 ปีครับ คนที่ผมไปชอบเขานั้นอายุ 19 (ทำงานแล้วเป็นเซอวิสร้านอาหารเล็กๆ) เรื่องมันมีอยู่ว่าผมได้คุยกับน้องเขาผ่านการแนะนำจากรุ่นน้องของผมอีกทีครับ เราคุยกันมาสองเดือน แบบเป็นห่วงเป็นใยไปไหนทำอะไรอยู่ไหนกินข้าวหรือยัง (ซึ่งตอนนั้นเธอยังไม่รู้อาชีพของผม) ตอนนั้นรู้สึกดีมากครับ หลังๆเราเริ้มเจอกันบ่อยครับประมาณอาทิตย์ละสองถึงสามวันครับ ผมจะทานข้าวที่ร้านอาหารที่น้องเขาทำงานอยู่ (แพงสาดด) ครั้งนึงที่ทานจะทานอาหารตามสั่งแล้วก็น้ำ 1 แก้ว แล้วไปนั่งดูน้องทำงานเพลินๆ พอน้องว่างจากลูกค้าก็จะมานั่งเล่นด้วยครับ เราเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อยๆครับ แล้วมาถึงจุดแตกหัก วันนึงผมได้ใส่เครื่องแบบ รปภ เต็มยศ. ไปนั่งทานอาหารแบบเดิม ตามปกติครับ แต่คราวนี้น้องจะเมินผมมากๆ (อายหรอ T-T)  ว่างจากลูกค้าก็ไปนั่งหลังร้าน ปกติจะมานั่งคุยกับผมครับ จุดแตกหักคือเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ จากที่คุยกันดีๆ ก็เฉยชาใส่กันแบบดื้อๆไปเลย (งงมากกก) ผมพยายามตามคุย ชวนคุย ทักไป ถามคำตอบคำ รับรู้ได้เลยครับว่าเปลี่ยนไปมาก ผมก็โอเคครับเข้าใจว่าน้องยังเด็กคงอายเพื่อนที่มีแฟนเป็น รปภ. ตอนนี้ผมก็ถอยห่างจากน้องเขาแล้วครับไม่ได้ทักไปเขาก็ไม่ทักมาหายจากกันไปเหมือนไม่เคยคุยกันมาก่อน ผมเสียใจนะครับแต่ก็ไม่รู้ต้องทำยังไง รักเขาไปแล้วด้วย

ปล. ตอนคุยกันสถานะความสัมพันธ์อะไรก็ไม่มีนะครับ