สวัสดีค่ะตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะเราอยากลองมาแบ่งปันประสบการณ์ของเราเพราะเราไม่อยากให้ใครมารู้สึกเสียดายเหมือนเราที่เป็นอยู่ตอนนี้
เราเป็นคนอีโก้สูงมากๆค่ะช่วงนั้นเราคุยกับผช.คนหนึ่ง เค้าน่ารักมาก นิสัยดี ตอนนั้นมันดีมากๆเลยค่ะแต่ด้วยความที่เราอีโก้สูง+อินโทรเวิร์ด ก็เลยดูเหมือนเค้าจะเป็นฝ่ายพยายามซะมากกว่าถ้าเค้าไม่ทักมาเราก็จะไม่ทักไป ถ้าเดินสวนกันเค้าไม่ทักเราก็จะเดินผ่านไปเฉยๆค่ะ ถามว่าเราอยากคุยมั้ย เราอยากคุยมากๆค่ะ เราชอบรอแชทเค้าแต่เพราะอีโก้สูงไม่อยากทัก วันๆก็ทำเป็นไม่สนใจเค้าพอถึงบ้านก็ไปเพ้อลงโคสเฟรน นั่งเพ้อถึงเค้าอยู่คนเดียว555
ผ่านมา1เดือนก็ยังเป็นเค้าที่เป็นฝ่ายทักหาเราก่อนตลอด เค้าชวนเราไปโน่นไปนี่แต่เราปฏิเสธทุกครั้งค่ะด้วยความที่เราเป็นเด็กติดบ้าน แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าช่วงนั้นเป็นช่วงที่เรามีความสุขที่สุดในรอบ3ปีเลยค่ะเราสบายใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเค้าเป็นทั้ง เพื่อน ทั้งพี่ ที่ปรึกษาในคนเดียวกันเราคุยกันเยอะมากในแต่ละวันแบ่งปันเรื่องราวของกันและกันคอยซัพพอร์ตแล้วก็คอยให้กำลังใจ
คสพ.เรากับเค้าเหมือนคอยดึงกันและกันให้ไม่นอกลู่นอกทางค่ะเราเป็นคนตื่นสายไปเรียนไม่ทันบ้างแต่พอคุยกับเค้า เราก็กลายเป็นคนนอนไวเลยค่ะเพราะเค้านอนไม่ดึก พอเห็นข้อความบอกฝันดีจากเค้าเราก็ง่วงทันทีเลยค่ะ 3ทุ่มเราก็หลับแล้ว ส่วนเค้าติดบุหรี่ค่ะไม่ค่อยกินข้าวเราเลยชวนเค้ากินข้าวเค้าก็กินข้าวบ่อยขึ้นจากเมื่อก่อนกับสูบบุหรี่น้อยลงด้วยเพราะเค้าบอกอยากเลิกบุหรี่เพื่อเรา พูดมาถึงตรงนี้คงนึกไม่ออกใช่มั้ยคะความสัมพันธ์นี้จบลงได้ยังไง
หลังจากนั้นไม่กี่วันเค้าประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิตค่ะ เราร้องไห้หนักมากมันหลายความรู้สึกมากๆตอนนั้นทั้งสับสน เสียใจ มันไวจนเราไม่ทันตั้งตัวช่วงแรกๆเราทำใจไม่ได้เลยชอบคิดว่าเดี๋ยวเค้าฟื้นขึ้นมา ไม่รู้ทำไมทั้งๆที่ร่างของเค้าก็ไม่เหลือแล้วด้วยซ้ำ ผ่านมา5เดือนเราก็ยังภาวนาให้เป็นแบบนั้นนะคะเพราะเราอยากให้เค้ากลับมาในชีวิตเราอีกครั้งค่ะ
พอผ่านมาครึ่งปีเราก็มานั่งเสียดายทุกอย่างเลยค่ะ เสียดายที่เราไม่เคยบอกเค้าว่าเราภูมิใจในตัวเค้าแค่ไหน ไม่ได้บอกว่าเราชอบเค้ามากแค่ไหน เสียดายที่ไม่ทักไปหาเค้าก่อนบ้าง เราเอาแต่โทษตัวเองทำไมไม่พยายามมากกว่านี้ ทำไมเราไม่ทิ้งอีโก้ ทำไมเราไม่ยอมไปไหนกับเค้าบ้างเลย มีแต่คำถามว่าทำไม ทำไม เต็มไปหมด เราเสียดายทุกๆอย่างเลยเราน่าจะชัดเจนกว่านี้เราน่าจะไม่มีอีโก้ ทุกวันนี้เราได้แต่นึกถึงความทรงจำดีๆตอนนั้น ยังเสียใจทุกครั้งที่นึกถึงแต่เราเชื่อว่าอีกสักปี2ปีเราคงแกร่งขึ้นแน่ๆ
สุดท้ายเราฝากถึงคนอีโก้สูงทั้งหลายนะคะ ลองลดอีโก้ลงบ้าง อยากทำอะไรก็ทำเลย ไม่มีใครรู้อนาคตเลย พรุ่งนี้เราอาจจะเสียใครไปก็ได้ อยากให้ทุกคนเต็มที่กับทุกวันจะได้ไม่มานั่งเสียดายเหมือนเราแบบนี้ สุดท้ายนี้ขอให้ทุกคนใช้ชีวิตให้มีความสุขนะคะ แล้วก็ ขอบคุณที่รับฟังเราด้วยค่ะ🤍
แชร์ประสบการณ์รัก ของคนอีโก้สูง
เราเป็นคนอีโก้สูงมากๆค่ะช่วงนั้นเราคุยกับผช.คนหนึ่ง เค้าน่ารักมาก นิสัยดี ตอนนั้นมันดีมากๆเลยค่ะแต่ด้วยความที่เราอีโก้สูง+อินโทรเวิร์ด ก็เลยดูเหมือนเค้าจะเป็นฝ่ายพยายามซะมากกว่าถ้าเค้าไม่ทักมาเราก็จะไม่ทักไป ถ้าเดินสวนกันเค้าไม่ทักเราก็จะเดินผ่านไปเฉยๆค่ะ ถามว่าเราอยากคุยมั้ย เราอยากคุยมากๆค่ะ เราชอบรอแชทเค้าแต่เพราะอีโก้สูงไม่อยากทัก วันๆก็ทำเป็นไม่สนใจเค้าพอถึงบ้านก็ไปเพ้อลงโคสเฟรน นั่งเพ้อถึงเค้าอยู่คนเดียว555
ผ่านมา1เดือนก็ยังเป็นเค้าที่เป็นฝ่ายทักหาเราก่อนตลอด เค้าชวนเราไปโน่นไปนี่แต่เราปฏิเสธทุกครั้งค่ะด้วยความที่เราเป็นเด็กติดบ้าน แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าช่วงนั้นเป็นช่วงที่เรามีความสุขที่สุดในรอบ3ปีเลยค่ะเราสบายใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเค้าเป็นทั้ง เพื่อน ทั้งพี่ ที่ปรึกษาในคนเดียวกันเราคุยกันเยอะมากในแต่ละวันแบ่งปันเรื่องราวของกันและกันคอยซัพพอร์ตแล้วก็คอยให้กำลังใจ
คสพ.เรากับเค้าเหมือนคอยดึงกันและกันให้ไม่นอกลู่นอกทางค่ะเราเป็นคนตื่นสายไปเรียนไม่ทันบ้างแต่พอคุยกับเค้า เราก็กลายเป็นคนนอนไวเลยค่ะเพราะเค้านอนไม่ดึก พอเห็นข้อความบอกฝันดีจากเค้าเราก็ง่วงทันทีเลยค่ะ 3ทุ่มเราก็หลับแล้ว ส่วนเค้าติดบุหรี่ค่ะไม่ค่อยกินข้าวเราเลยชวนเค้ากินข้าวเค้าก็กินข้าวบ่อยขึ้นจากเมื่อก่อนกับสูบบุหรี่น้อยลงด้วยเพราะเค้าบอกอยากเลิกบุหรี่เพื่อเรา พูดมาถึงตรงนี้คงนึกไม่ออกใช่มั้ยคะความสัมพันธ์นี้จบลงได้ยังไง
หลังจากนั้นไม่กี่วันเค้าประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิตค่ะ เราร้องไห้หนักมากมันหลายความรู้สึกมากๆตอนนั้นทั้งสับสน เสียใจ มันไวจนเราไม่ทันตั้งตัวช่วงแรกๆเราทำใจไม่ได้เลยชอบคิดว่าเดี๋ยวเค้าฟื้นขึ้นมา ไม่รู้ทำไมทั้งๆที่ร่างของเค้าก็ไม่เหลือแล้วด้วยซ้ำ ผ่านมา5เดือนเราก็ยังภาวนาให้เป็นแบบนั้นนะคะเพราะเราอยากให้เค้ากลับมาในชีวิตเราอีกครั้งค่ะ
พอผ่านมาครึ่งปีเราก็มานั่งเสียดายทุกอย่างเลยค่ะ เสียดายที่เราไม่เคยบอกเค้าว่าเราภูมิใจในตัวเค้าแค่ไหน ไม่ได้บอกว่าเราชอบเค้ามากแค่ไหน เสียดายที่ไม่ทักไปหาเค้าก่อนบ้าง เราเอาแต่โทษตัวเองทำไมไม่พยายามมากกว่านี้ ทำไมเราไม่ทิ้งอีโก้ ทำไมเราไม่ยอมไปไหนกับเค้าบ้างเลย มีแต่คำถามว่าทำไม ทำไม เต็มไปหมด เราเสียดายทุกๆอย่างเลยเราน่าจะชัดเจนกว่านี้เราน่าจะไม่มีอีโก้ ทุกวันนี้เราได้แต่นึกถึงความทรงจำดีๆตอนนั้น ยังเสียใจทุกครั้งที่นึกถึงแต่เราเชื่อว่าอีกสักปี2ปีเราคงแกร่งขึ้นแน่ๆ
สุดท้ายเราฝากถึงคนอีโก้สูงทั้งหลายนะคะ ลองลดอีโก้ลงบ้าง อยากทำอะไรก็ทำเลย ไม่มีใครรู้อนาคตเลย พรุ่งนี้เราอาจจะเสียใครไปก็ได้ อยากให้ทุกคนเต็มที่กับทุกวันจะได้ไม่มานั่งเสียดายเหมือนเราแบบนี้ สุดท้ายนี้ขอให้ทุกคนใช้ชีวิตให้มีความสุขนะคะ แล้วก็ ขอบคุณที่รับฟังเราด้วยค่ะ🤍