สวัสดีค้า นี่เป็นกระทู้แรกของเรา อยากแบ่งปันประสบการณ์ความรักของคนที่อยู่กับคนที่จากไปให้เพื่อนๆ ได้อ่านกันค่ะ
จึงรีบสมัครพันทิปมาเพื่อประการชะนี้
ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ
เรื่องนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ โปรดใช้จักรยานในการอ่าน (ขอปล่อยมุกนิดนึง)
คือเรื่องที่จะเล่าต่อจากนี้มันผ่านมานานพอสมควรแล้วคะ เราขอแทนแฟนเราว่า A นะคะ
เมื่อ 6 ปีก่อน...
เรามีแฟนคนแรกชื่อ A เราสองคนคบกันมาได้ประมาณ 3 ปี เราต่างคนต่างเป็นแฟนคนแรกของกันและกัน ความรักก็ดูไปได้ดี ตอนนั้นเราเด็ก จึงมีนิสัยเด็กๆ
ก็เหมือนผู้หญิงทั่วไป แฟนเราเป็นคนดีมาก จะค่อนข้างตามใจทุกอย่าง อะไรที่ทำให้ได้ หาให้ได้เค้าจะทำหมด เราสองคนครอบครัวค่อนข้างไม่ค่อยมีเงิน
จึงทำให้เวลาอยากมีอยากได้อะไรค่อนข้างลำบาก เวลาซื้ออะไรให้กันก็เลยดูมีความหมายไปหมด ส่วนใหญ่เราไม่ค่อยซื้อของให้กัน แต่เค้าจะแสดงความรักโดยการทำนู่น ทำนี่ให้เราสะมากกว่า เช่น ก่อนไปโรงเรียน เค้าจะมารีดผ้าไว้ให้ ทำกับข้าวให้ ซักผ้า ตากผ้า คอยรับ-ส่ง เวลาเลิกเรียน
ปล. ไม่ใช่เราไม่ทำเองเลยนะ แต่เค้าชอบทำให้เรามากกว่า เราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันนอนด้วยกันแบบนั้นนะคะ อย่าเข้าใจผิด
บางครั้งการที่เราเจอคนดีมากๆ สม่ำเสมอมากๆ มันก็ทำให้เราเบื่อ.....จริงไหมค่ะคุณผู้หญิงทั้งหลาย
ทุกคนต้องเคยเป็นแบบเราแหละ มันน่าเบื่อไปหมด รู้ว่าเค้ารักเรา ไม่เคยนอกใจ แต่ทำไงได้อ่า มันเบื่อ จึงทำให้เราเริ่มมีกิ๊ก เรื่อยๆ มีตลอด
แต่ก็แค่คุยนะคะ แค่ให้พอกระชุ่มกระชวย ไม่มีไรเกินเลย เค้าก็รับรู้ตลอด ร้องไห้ให้เราหลายต่อหลายครั้ง เราก็เหมือนจะสำนึก แต่ก็แค่เหมือนอะคะ555
ผ่านมานานแล้ว พอเราคิดทีไรเราก็ยังรู้สึกเสียใจตลอดกับสื่งที่ทำลงไป เข้าเรื่องต่อ55
อย่างที่บอกเราสองคนไม่ค่อยมีเงิน แต่ฐานะเราจะดีกว่าเค้านิดนึง แค่นิดเดียวนะคะ คือเราจะมีเงินซื้อโทรศัพท์ใช้ แต่เค้านี่ไม่มี
จะคุยกับเราทีนี่ต้องโทรตู้ค่ะ แต่เชื่อไหมแปลกมากๆๆ เวลาเราอยู่ที่ไหน ทำอะไรเค้าจะรู้หมด โดยที่ไม่ได้ โทรหากัน เช่นเวลาเราหนีไปเที่ยว เราไม่ได้บอกนะว่าเราไปไหน แต่เค้าสามารถมาดักรับเราได้เสมอ เหมือนมีญาณ5555555 ท้าวความนิดนึงคือแฟนเราไม่เที่ยว ไม่เจ้าชู้ ไม่ดูดบุหรี่ ไม่กินเหล้า ไม่ติดเกมส์
แต่มีเล่นบ้าง แต่เราชอบเที่ยว ก็จะหนีเที่ยวอยู่บ่อยๆ แต่บ่อยแค่ไหนมันก็ตามมารับได้อยู่ดี เก่งไหมละ
คือทุกเย็นหลังเลิกเรียนเราอยู่ต่างจังหวัด กลับบ้านก็จะแว๊นมอไซต์ปกติ เค้าจะเป็นคนมารับเราตลอด วันไหนที่รถมอไซต์เสีย เค้าก็จะนั่งรถโดยสารมารับที่หน้าโรงเรียนแล้วนั่งกลับด้วยกัน แต่เค้าจะไม่เป็นคนสอนเราขี่มอไซต์ ให้เหตุผลว่า ขนาดขี่ไม่ได้ยังเที่ยวขนาดนี้ แล้วถ้าขี่ได้จะตามหามันเจอไหม5555
เราก็พยายามตื้อแต่มันไม่สอน เราก็เลยไม่ง้อและ กูนั่งรถโดยสารไปก็ได้วะ ตอนนั้นความพยายามสูงมากในการเที่ยว (เราไม่ได้เที่ยวแบบเด็กไม่ดีนะคะ แค่ไปห้างนั่งเมาส์มอยกับเพื่อนไรแบบนี้ มีไปกลางคืนบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะไปบ้านเพื่อน ไม่ใช่ ผับบาร์)
จนมาวันนึงแฟนเราก็มารับเราไปเรียนปกติ แต่วันนี้แปลกกว่าทุกวัน เพราะว่ามันบอกให้เราขี่มอไซต์เดี๋ยวมันจะซ้อน มันจะสอนเราขี่เอง
เห้ยยย
แบบโคตรดีใจตอนนั้น กูจะได้เที่ยวแล้วโว้ยยยยย สมองคิดแค่นั้นอะ โดยที่ไม่รู้เลยว่านั้นแหละเป็นสัญญาณเตือนบางอย่าง...........
เดี๋ยวมาต่อให้ถ้ามีคนอยากอ่าน ทำงานก่อนนะคะ
เมื่อฉันมองเห็นความรักในวันที่สายไป กับผู้ชายที่รักฉันสุดใจแม้ในวันที่เค้าไม่อยู่แล้ว
จึงรีบสมัครพันทิปมาเพื่อประการชะนี้
ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ
เรื่องนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ โปรดใช้จักรยานในการอ่าน (ขอปล่อยมุกนิดนึง)
คือเรื่องที่จะเล่าต่อจากนี้มันผ่านมานานพอสมควรแล้วคะ เราขอแทนแฟนเราว่า A นะคะ
เมื่อ 6 ปีก่อน...
เรามีแฟนคนแรกชื่อ A เราสองคนคบกันมาได้ประมาณ 3 ปี เราต่างคนต่างเป็นแฟนคนแรกของกันและกัน ความรักก็ดูไปได้ดี ตอนนั้นเราเด็ก จึงมีนิสัยเด็กๆ
ก็เหมือนผู้หญิงทั่วไป แฟนเราเป็นคนดีมาก จะค่อนข้างตามใจทุกอย่าง อะไรที่ทำให้ได้ หาให้ได้เค้าจะทำหมด เราสองคนครอบครัวค่อนข้างไม่ค่อยมีเงิน
จึงทำให้เวลาอยากมีอยากได้อะไรค่อนข้างลำบาก เวลาซื้ออะไรให้กันก็เลยดูมีความหมายไปหมด ส่วนใหญ่เราไม่ค่อยซื้อของให้กัน แต่เค้าจะแสดงความรักโดยการทำนู่น ทำนี่ให้เราสะมากกว่า เช่น ก่อนไปโรงเรียน เค้าจะมารีดผ้าไว้ให้ ทำกับข้าวให้ ซักผ้า ตากผ้า คอยรับ-ส่ง เวลาเลิกเรียน
ปล. ไม่ใช่เราไม่ทำเองเลยนะ แต่เค้าชอบทำให้เรามากกว่า เราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันนอนด้วยกันแบบนั้นนะคะ อย่าเข้าใจผิด
บางครั้งการที่เราเจอคนดีมากๆ สม่ำเสมอมากๆ มันก็ทำให้เราเบื่อ.....จริงไหมค่ะคุณผู้หญิงทั้งหลาย
ทุกคนต้องเคยเป็นแบบเราแหละ มันน่าเบื่อไปหมด รู้ว่าเค้ารักเรา ไม่เคยนอกใจ แต่ทำไงได้อ่า มันเบื่อ จึงทำให้เราเริ่มมีกิ๊ก เรื่อยๆ มีตลอด
แต่ก็แค่คุยนะคะ แค่ให้พอกระชุ่มกระชวย ไม่มีไรเกินเลย เค้าก็รับรู้ตลอด ร้องไห้ให้เราหลายต่อหลายครั้ง เราก็เหมือนจะสำนึก แต่ก็แค่เหมือนอะคะ555
ผ่านมานานแล้ว พอเราคิดทีไรเราก็ยังรู้สึกเสียใจตลอดกับสื่งที่ทำลงไป เข้าเรื่องต่อ55
อย่างที่บอกเราสองคนไม่ค่อยมีเงิน แต่ฐานะเราจะดีกว่าเค้านิดนึง แค่นิดเดียวนะคะ คือเราจะมีเงินซื้อโทรศัพท์ใช้ แต่เค้านี่ไม่มี
จะคุยกับเราทีนี่ต้องโทรตู้ค่ะ แต่เชื่อไหมแปลกมากๆๆ เวลาเราอยู่ที่ไหน ทำอะไรเค้าจะรู้หมด โดยที่ไม่ได้ โทรหากัน เช่นเวลาเราหนีไปเที่ยว เราไม่ได้บอกนะว่าเราไปไหน แต่เค้าสามารถมาดักรับเราได้เสมอ เหมือนมีญาณ5555555 ท้าวความนิดนึงคือแฟนเราไม่เที่ยว ไม่เจ้าชู้ ไม่ดูดบุหรี่ ไม่กินเหล้า ไม่ติดเกมส์
แต่มีเล่นบ้าง แต่เราชอบเที่ยว ก็จะหนีเที่ยวอยู่บ่อยๆ แต่บ่อยแค่ไหนมันก็ตามมารับได้อยู่ดี เก่งไหมละ
คือทุกเย็นหลังเลิกเรียนเราอยู่ต่างจังหวัด กลับบ้านก็จะแว๊นมอไซต์ปกติ เค้าจะเป็นคนมารับเราตลอด วันไหนที่รถมอไซต์เสีย เค้าก็จะนั่งรถโดยสารมารับที่หน้าโรงเรียนแล้วนั่งกลับด้วยกัน แต่เค้าจะไม่เป็นคนสอนเราขี่มอไซต์ ให้เหตุผลว่า ขนาดขี่ไม่ได้ยังเที่ยวขนาดนี้ แล้วถ้าขี่ได้จะตามหามันเจอไหม5555
เราก็พยายามตื้อแต่มันไม่สอน เราก็เลยไม่ง้อและ กูนั่งรถโดยสารไปก็ได้วะ ตอนนั้นความพยายามสูงมากในการเที่ยว (เราไม่ได้เที่ยวแบบเด็กไม่ดีนะคะ แค่ไปห้างนั่งเมาส์มอยกับเพื่อนไรแบบนี้ มีไปกลางคืนบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะไปบ้านเพื่อน ไม่ใช่ ผับบาร์)
จนมาวันนึงแฟนเราก็มารับเราไปเรียนปกติ แต่วันนี้แปลกกว่าทุกวัน เพราะว่ามันบอกให้เราขี่มอไซต์เดี๋ยวมันจะซ้อน มันจะสอนเราขี่เอง
เห้ยยย
เดี๋ยวมาต่อให้ถ้ามีคนอยากอ่าน ทำงานก่อนนะคะ