หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
กลอนเจ็ด toshare
กระทู้คำถาม
แต่งกลอน
บทกวี
กลอนไทย
...มอง เมฆขาว พราวฟ้า น่าคิด
นึก ประดิษฐ์ แต่งภาพ อาบฝัน
ลึก ล้ำเรื่อง เรืองค่า คุณอนันต์
กว้าง แบ่งปัน เมฆฝน ฝากดิน
...มอง ธรรมชาติ ดาษเห็น หลายหลาก
นึก หนามขวาก ดอกไม้ ให้ถวิล
ลึก ตื้นค้น ขบให้ กระจ่างจินต์
กว้าง กล้าบิน เบิกฟ้า สากล
แก้ไขข้อความเมื่อ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
มอง นึก ลึก กว้าง..แคบ ใกล้ ใฝ่ สอบ toshare
มอง นึก ลึก กว้าง..แคบ ใกล้ ใฝ่ สอบ กลอนกระทู้ (แบบ ๓ ๒ ๒) @ มองธรรมชาติ ดาษเห็น หลายหลาก นึกหนามขวาก ดอกไม้ ให้ถวิล ลึกตื้นค้น ขบให้ กระจ่างจินต์ กว้างกล้าบิน เบิกฟ้า สากล @ แคบแนบจิต ติดตาม ความเห
สมาชิกหมายเลข 6522132
บทกวีแห่งถนนอับแสง
1. รอยแยกแห่งรุ่งอรุณโอ้ ฟ้าที่แย้มออกในยามเช้า — ไม่ใช่ด้วยความปลื้มปิติแต่ด้วยเสียงคร่ำครวญ ที่สั่นสะท้านเหนือขอบฟ้าดวงตะวันดิ้นรนจากพันธนาการแห่งเมฆทมิฬประหนึ่งนักโทษผลักฝาเหล็กด
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
เสียงที่หลงทางในหมอก
บทที่ 1 : เสียงลมหายใจของภูผาหมอกขาวลอยอ้อยอิ่ง ราวกับลมหายใจของภูเขาที่ไม่เคยสิ้นสุดทุกสายหมอก โอบล้อมซ่อนความลับที่ไม่มีใครรู้เงียบงันปกคลุม เหมือนหัวใจที่หยุดเต้นไปชั่วขณะแต่ความเงียบนั้น กลับดังกว
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
วิมานหนาม...
วิมานหนาม เห็นโปสเตอร์หนังที่เป็นรูปทุเรียน การตั้งชื่อคือ contrast มาก วิมานก็คือบ้านใช่ไหม คือสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ ทำให้มวลมนุษย์มีความสุขกายสบายใจนี่นะ พอใส่คำว่าหนามเข้ามา บ้านหลังนี้ มีหอกหนามแท
Topyutt
ชวนมาโพสเพลงที่ชอบฟังกันครับ
พิษรัก-bowkylion ost.พิษรัก https://www.youtube.com/watch?v=gMk8FeC5nhE
สมาชิกหมายเลข 1261517
“มหากาพย์แห่งความว่างเปล่า — บทโศกนาฏกรรม”
บทนำ : เงาเหนือจักรวาลท้องฟ้าผืนเดิม กลับกลายเป็นแผ่นกระจกแตกแสงสะท้อน เป็นเศษเสี้ยวที่คมกว่าดาบเมฆไม่เพียงบดบัง — มันรู้จักการฆ่าค่อย ๆ ถมความหวังด้วยฝ้าเข้มและในฝ้า นามฉันกลายเป็นเสียงที่ถูกเพ
ขี้เมี่ยง ชาแนล
หมดดินสิ้นตะวัน
คำว่ารัก ว่าแคร์ แม้แผ่วเบา รู้หรือเปล่า ในใจฉัน มันดังก้อง ยิ่งได้ฟัง เท่าไร ใจยิ่งพอง เพราะเสียงของ เธอมี ค่าอนันต์ ท้องทะเล กว้างใหญ่ สุดสายตา กว้างน้อยกว่า ความรัก จากใจฉัน แม้หมดฟ้า หมดดิน สิ้นต
สมาชิกหมายเลข 1261517
...* * เห็นหัวใจฉันไหม * * ...
นั่นสีฟ้างดงามท่ามปุยเมฆ รวมขาวเฉกก่องเก็จเพชรเรืองฉาย ฟ้าพาดขาวสวยเด่นเห็นพราวพราย เมฆสยายคลายรูปวูบจิตตาม เห็นหัวใจฉันไหมในเมฆขาว รวมฟ้าพราวขาวฟ้าพาไหวหวาม ลมบนพรูพลิ้วพัดระบัดลาม เปลี่ยนรูปยามลมต้
คุณแม่ใจดี
๐ .. เธอเห็น เ่ช่นฉันมั๊ย? .. ๐
.. เมฆขาว พราวผ่อง ละล่องพริ้ม คลื่นปริ่ม ลิ้มเลาะ เซาะหาดใส ขาว~คราม น้ำ~คลื่น ระรื่นใจ ทรายฉ่ำ น้ำไล้ ซุกไซ้ชอน .. ลมแผ่ว แว่วเสียง คลอเคียงข้าง ฟ้ากว้าง กางโอบ ซบเมฆอ้อน ฝากฟ้า คราแจ่ม แย้มเว้
เกสรผกา
หนึ่งตะวัน...
หนึ่งตะวันอันกระจ่างที่กลางฟ้า ส่องแสงจ้าฉายฉานผ่านผืนโลก ไร้เงาเมฆเข้มครึ้มดุจฟ้าโศก ไร้ลมโบกปลิวกระจายให้กายเย็น แสงสว่างส่องจากฟ้าท้ามนุษย์ บทพิสูจน์จากสวรรค์อันแสนเข็ญ ไร่ร้างแล้งด้วยลุ่มร้อนให้ล
NaraNart
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บทกวี
กลอนไทย
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
กลอนเจ็ด toshare
นึก ประดิษฐ์ แต่งภาพ อาบฝัน
ลึก ล้ำเรื่อง เรืองค่า คุณอนันต์
กว้าง แบ่งปัน เมฆฝน ฝากดิน
...มอง ธรรมชาติ ดาษเห็น หลายหลาก
นึก หนามขวาก ดอกไม้ ให้ถวิล
ลึก ตื้นค้น ขบให้ กระจ่างจินต์
กว้าง กล้าบิน เบิกฟ้า สากล