วืถีชีวิต

เรื่องเล่า ห ลั ง เกษียณ

วิถีชีวิต

......ไม่ไช่เรื่องบังเอิญ
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น....ล้วนมี เ ห ตุ ปั จ จั ย

จะว่าไปแล้ว  ใครเรียนมาอย่างไร ทำงานอย่างไร มีชีวิตอย่างไร
ก็มักคุ้นชินและอยาก  ให้ลูก หลานเป็นเช่นกัน

เ พื่ อ น คนหนึ่ง มีน้าสาวเรียนศิ ล ป ะ
ลูกพี่ลูกน้องของเขา ลูกน้าอีกคนก็ตามไปเรียนศิลปะด้วย

เขาอาศัยอยู่ในบ้านที่มีงานศิลปะ ป ร ะ ดั บ อยู่ตรงนี้ ตรงนั้น
ระหว่างที่เรียนชั้นประถม ก็ได้เข้าแข่งขันวาดภาพหลายครั้ง
จบ มั ธ ย ม ต้ น ตกลงว่า เขาเข้า เ รี ย น ศิ ล ป ะ เพราะชอบและถนัด

ระหว่างเรียนศิลปะ ก็ได้ชอบพอกันกับเพื่อน ก็เลยได้คู่ครองที่เรียนศิลปะด้วยกัน
อธิบายเหตุผลนี้ไม่ยาก  คนเรียนสายเดียวกันย่อมมีแนวโน้มที่จะเข้าใจกัน
โชคดี? หรือ โชคร้าย? ที่ไม่มีลูกเพราะถ้ามี คงต้องเรียนศิลปะตามพ่อ-แม่ไป
............................................................................................................
อ ย่ า ง  น้องสุดท้องของเขาที่ตามเขาไปเรียนศิลปะ แล้วได้คู่ครองที่เรียนด้วยกัน
มีลูก ๒ คน ซึ่งก็จบการศึกษาด้านศิลปะ ทั้งคู่