การทร่เราคุยกับแบบไม่มีสถานะเป็น7-8เดือนทำให้เขาการเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันกับคำถามเดิมๆที่เคยถามกันทุกวันแต่เมื่อเรามีหลายๆอย่างไม่ตรงกันเช่นเขาชอบแมวเราไม่ชอบเขาอยากเรียนทหารเราห้ามไม่ให้เรียนและวันหนึ่งเมื่อเราคุยกันน้อยลงสุดท้ายเขาก็ไปคบใครอีกคนทั้งๆที่ไม่เคบอกกับเราว่าตลอดเวลาที่เราคุยกันมันแปลว่าอะไรจนวันสุดท้ายดีใจนะที่เขาและพาแฟนเขามาเขียนเสื้อให้ในวันจบพร้อมกับติดสติ๊กเกอร์ว่ารักแล้วรอหน่อยความรู้สึกโครตค้างเลยว้ะ#เพื่อนห้องเดียวกันทั้งหมด
เจ็บที่ยังรู้สึก