ฉัน ขอ มี ความ สุข บ้าง ได้ไหม ?

ตามหัวข้อเลยครับ
   ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบตั้งคำถามตลอดการมีชีวิตที่อยู่ๆมา ตอนนี้ 22 ปีแล้วครับ เป็นหนักศึกษาปี2 ที่กำลังจจบ อีกไม่มีกี่วันแล้ว เย้ๆๆๆๆ เข้าเรื่องกันเลย คือ อยากให้เพื่อนๆ มาแชร์ความรู้สึกแย่ๆ ที่คิดว่าแย่กว่าผมหน่อย อย่างน้อยมันอาจจะทำให้ผมดีขึ้น เพราะมีคนที่หนักกว่าแล้วยังผ่านมาได้
   ผมรู้สึกว่าตัวเองช่วงนี้ไม่มีความสุขเลยครับ ชอบเอาตัวเองไปผูกกับอะไรแล้วก็ คิดมาก (ทั้งนี้ไม่เกี่ยวกับการเรียนครับการเรียนปกติ เกรดก็ยังดีๆอยู่ ) ชีวิตดู จืดๆ เซ็งๆ ถึงเซ็งมาก เหมือนปัญหามันเยอะอ่ะครับ ทั้งคนใกล้ตัวเปลี่ยนไปเป็นคนละคน คนที่เรารักก็ดูจางๆมองเห็นแต่สัมผัสไม่ได้ แต่บางทีก็รู้สกได้แต่มองไม่เห็นส่ะงั้น ผมก็รู้ว่าต้องปล่อยวาง เลิกคิดมาก ช่างบ้าง ทิ้งๆไปเหอะเรื่องแย่ๆ แล้วเดินหน้าต่อ คิดได้ครับ แต่ทำไม่ได้เลย เป็นแบบนี้มาพักใหญ่ๆแล้ว ผมเป็นโรคซึมเศร้าไหมครับ? หรือ มันเป็นช่วงหนึงของวัยรุ่นที่ต้องผ่านกันทุกคน เฮ้อ..... ขอบคุณครับที่อ่านมาถึงตรงนี้ เป็นคนฟังที่ดีมากเลยครับ 5555
  มีคนเคยบอกผมว่า ถ้าอยากมีความสุขกับชีวิตก็อย่าตั้งคำถามครับ เพราะเมื่อไหร่ ที่รู้คำตอบ จะมีคำถามตามมากับคำตอบเสมอ เช่น ทำไมฝนถึงตก ก็กบมันร้อง แล้ว ทำไมกบถึงร้อง ก็ท้องมันอืด แล้วทำไม ท้องกบถึงอืด ก็ข้าวไม่สุกบราๆๆๆๆฯ วนมาจนถึงฝนตกเหมือนเดิม *** ขอHOW TO วิธีออกจากจุดนี้หรือ ถ้าออกไม่ได้ ขอเป็นวิธีอยู่ตรงนี้ให้มีความสุขหน่อยครับ ***