เปษณนาทฉันท์ ๑๖ toshare

@ ตะล็อกต๊อกแต๊ก จะมาทำไม จะมอบกายใจ มุรับใช้ชน ประจงกานท์เลิศ ประเจิดเกิดผล ประโยชน์จงดล "ระทม"พ้นพาล @ ตะล็อกต๊อกแต๊ก จะเริ่มเมื่อใด แหละเริ่มที่ไหน จะช่วยขับขาน ริเริ

ประจงประเจิดประดิษฐ์คำ มโนกระทำสถานกาล ระลึกพระคุณนิรันดร์ขาน มุมั่นจะหาญเผด็จ"กู" จะรักจะเกื้อสกลชน พระธรรมลุผลประจักษ์สู่ "ระทม"ประสบประโยชน์รู้ ลุสันติผู้สงบครัน

@ ประจงประเจิด ประดิษฐ์คำ มโนกระทำ สถานกาล ระลึกพระคุณ นิรันดร์ขาน มุมั่นจะสาน พระเมตตา

@ ใกล้วาร เทศกาล มหาพรต   คริสต์ชน ถืออด อาหาร ลดละ โลภหลง โกรธพาล เจือจาน ผองผู้ ทุกข์ระทม @ สี่สิบ วันวาร "ขอโทษ" ประ

ตะล็อกต๊อกแต๊ก จะมาทำไม จะมอบกายใจ มุรับใช้ชน ประจงกานท์เลิศ ประเจิดเกิดผล ประโยชน์จงดล "ระทม"พ้นพาล ...ตะล็อกต๊อกแต๊ก จะเริ่มเมื่อใด แหละเริ่มที่ไหน จะช่วยขับขาน ริเริ่มทันที ณ ที่ดวงมาน ผ

แม้มีเกณฑ์ นิยม กันอยู่ แต่ หากไม่คิด ริเริ่ม/ปรับเปลี่ยน/ดัดแปลง ผู้ฅนก็อาจนิยม แต่งร้อยกรอง กันน้อยลง โคลงคลุมฉันท์ โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี @ ใส่ใจพร้อมถี่ถ้วน...คำนึง ภัยเภทเหตุคลายลด...เลี่ยงได

: เบญจางคอักษร ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา....ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง....สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ....ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้....เมื่อสิ้นเสร็จงาน

*** เบญจางคอักษร *** กาพย์พรหมคีติ (มีเสียงขับอันไพเราะ) บทละ ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์  วรรคหลัง ๖ พยางค์ ส่งสัมผัส บทท้ายวรรค ๘ รับสัมผัส บทท้ายวรรค ๒ @ กานท์กาพย์แบบเก่าก่อน อุระร้อนจารขับขา

02. มธุวา มญฺญตี พาโล       ยาว ปาปํ น ปจฺจติ       ยทา จ ปจฺจติ ปาปํ         อถ ทุกฺขํ นิคจฺฉติ คน