เเอบชอบข้างเดียวหรือเราใจตรงกัน??

สวัสดีค่ะ จขกท.จะมาเล่าเรื่องของจขกท.เเละก็มีคำถามด้วยค่ะ ขออนุญาตเเทนตัวเองว่าเราเเล้วกันนะคะ เราเเอบชอบรุ่นน้องคนนึงค่ะประมาณปีนึงได้ ตอนนี้เราก็เพิ่งเรียนจบจากร.ร.นั้นมาค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะคือว่าใน1ปีนั้นเนี่ยเราเเอบมองเค้ามาตลอดค่ะเเต่ไม่อยากไปบอกชอบเพราะคิดว่ารักในวัยเรียนมันไร้สาระ มันเป็นเเค่อารมณ์เเบบวัยรุ่นเฉยๆเเละอยากตั้งใจเรียนมากกว่าอะค่ะ เเล้วทุกวันเราก็เเค่เเอบมองเค้าจากที่ไกลๆให้ใจชื้นนิดๆก็พอเเล้ว เเต่ที่เเปลกคือเรารู้สึกว่าเหมือนเค้าก็มองเราเหมือนกัน ที่เราคิดเเบบนั้นก็เพราะว่าบางทีเราจะเเอบมองเค้าก็เหมือนมองเราอยู่เหมือนกันเเล้วก็หันหน้าหนี ตอนเเรกเราก็คิดว่าบังเอิญมากกว่าหรือไม่เราก็มองมากเกินไปจนทำให้เค้ารู้สึกตัวเเต่ว่ามันก็เหมือนเค้ามองเราอยู่เหมือนกัน เเล้วมันก็เป็นเเบบนี้จนครบปีที่เราจบค่ะเเล้วก็ไม่เจอกันอีก เเต่ว่าเราสอบได้ทุนไปเรียนต่างประเทศ ก็เลยต้องมาขอเอกสารกับทางร.ร.บ่อยๆจนกระทั่งเปิดเทอม เราก็เห็นเค้าจากที่ไกลๆอีกเเล้วค่ะ5555555 เราก็เเอบมองเค้าเนียนๆอะไรเเบบนี้อยู่ดีๆเค้าก็หันมาเเล้วเราก็มองหน้ากันค่ะเเบบนานมากๆเเต่เราก็หันหน้าหนีค่ะ555555 ตอนเเรกเราคิดว่าเราไม่ได้ชอบเค้าเเล้วในช่วงปิดเทอมเเต่พอมาเจอหน้ากันใจสั่นเเปลกๆ5555 เราเเอบคิดนิดๆนะคะว่าเค้ารู้ว่าเราชอบเค้าค่ะเพราะเพื่อนเราชอบเเกล้งให้เราผ่านโต๊ะเค้าที่โรงอาหารบ่อยๆ555555 เเต่เค้าไม่เคยเเสดงท่าทีว่าชอบเรานะคะนอกจากที่เราคิดไปเอง(รึป่าว5555) เราอยากรู้ว่าถ้าเค้ามองเราจริงเค้าเรียกว่าอาการเเบบนี้ว่าอะไรคะ? อาจจะฟังดูบ้าๆนะคะเเต่เราอยากรู้อะค่ะ55555 หรือใครที่มีโมเม้นท์เดียวกับเรามาเเชร์กันได้นะคะ
ป.ล. เรามั่นใจว่าเค้าไม่ได้ชอบเรานะคะ เพราะเราไม่สวยเเบบขาวๆเเบบที่วัยรุ่นผชเค้าชอบกัน
ป.ล.2ขอโทษด้วยค่ะที่พิมพ์งงๆ
ป.ล.3เราไม่ได้เเก่เเดดนะคะจริงๆเเล้วเราอยากจะมีเเฟนตอนอายุ 25 ค่ะ