ถามคุณแม่คุณพ่อครับ ทำไมพ่อแม่บางคนถึงรู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระเมื่อจำเป็นต้องใช้เงินลูก

ผมเป็นเด็กเพิ่งจบครับ อายุ 23 กำลังเริ่มทำงานลงหลักปักฐานใหม่ หาเงินได้ก็พอใช้ตัวเองคนเดียวไม่ลำบาก อาจจะยังไม่มีมากพอถึงขั้นส่งให้พ่อแม่ใช้เป็นประจำ แต่ก็มีเก็บใช้ยามฉุกเฉินบ้าง ครอบครัวผมออกแนวหาเช้ากินค่ำ มนุษย์เงินเดือน ไม่ได้รวย มีหนี้สินบ้าง

เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อครึ่งปีที่แล้ว แม่มีความจำเป็นต้องใช้เงิน 10,000 บาท แม่ก็ได้โทรมาหาผมเพื่อขอ "ยืม" ถามแบบรู้สึกผิดมากว่าผมมีมั้ยลำบากมั้ย ตอนนั้นผมก็บอกไปว่ามีเก็บอยู่ เอาไปเลยไม่ต้องคืนนะ

ล่าสุดเมื่อไม่กี่วันก่อนแม่ก็มีความจำเป็นต้องใช้อีก 4,000 บาท คราวนี้แม่บอกผมด้วยสีหน้าที่รู้สึกผิดมากๆ น้ำเสียงลำบากใจสุดๆ ผมรู้สึกได้ว่าแม่กำลังคิดว่าตัวเองเป็นภาระที่ต้องหยิบยืมเงินลูก ผมพอมีเงินเก็บอยู่ไม่ได้เดือดร้อนต้องใช้อะไร ผมก็ให้แม่แล้วบอกว่าเอาไปเลย แม่ก็ย้ำว่าจะคืนๆ ผมก็บอกไม่ต้องคืน ทำไมถึงคิดเล็กคิดน้อย

แม่บอกว่า "ไม่อยากให้ลูกคิดว่าแม่เบียดเบียน"

ผมอึ้งเลยอ่ะ ผมงงว่าทำไมแม่คิดแบบนี้ แม่เลี้ยงผมกว่าจะทำงานดูแลตัวเองได้ก็ 20 กว่าปีเสียเงินเสียงแรงไปเท่าไหร่ พอผมอยู่ในวัยที่ช่วยแม่ได้บ้าง ทำไมแม่ถึงคิดว่าตัวเองกำลังเบียดเบียนลูก

คุณพ่อคุณแม่ทั้งหลายพอจะช่วยอธิบายหน่อยได้มั้ยครับว่าทำไม แล้วผมจะทำยังไงดีไม่ให้แม่คิดแบบนี้ ผมกลัวว่าถ้าแม่เดือดร้อนขึ้นมาอีกจะไม่บอกผมแล้วไปหยิบยืมคนอื่น ซึ่งในฐานะลูกผมจะต้องรู้สึกแย่มากๆ

ถ้าพิมพ์งง วกวนไปมาขออภัยด้วยนะครับ