เรื่องมีอยุ่ว่า ผมเป็นเด็กที่เกิดมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์แม่ก็ไม่เคยเจอทางพ่อก็เลี้ยงผมมาตอนผมโตเเล้ว ตอนเด็กผมก็อยู่กับป้าแต่พอโตขึ้นมารุ้ว่าคนนี้คือพ่อ พ่อก็เลยขอมาเลี้ยงต่อ ท่านส่งเสียผมจนจบปริญญา เมื่อผมเรียนกำลังจะจบปริญญาผมได้ไปบนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของมหาลัยผมคือพ่อขุนรามคำแหงมหาราชว่าจะบวชถ้าผมจบเทอมนี้ เเล้วผมก็จบตามที่ต้องการ ผมเลยบอกพ่อว่าจะขอบวชตามที่ได้บนบานท่านไว้ เเละจะบวชทดเเทนพระคุณที่พ่อได้ส่งเสียมา เเต่เเล้วกลับได้ยินคำของพ่อว่า 'ไปหางานทำเถอะบวชมันไม่จำเป็นต้องบวช'' ผมเลยต้องจำเป็นมาหางานทำก่อนเนื่องจากไม่มีงบที่จะบวชเลยและไม่มีเงินติดตัวเเล้วเนื่องจากพ่อจะไม่ส่งเสียผมเเล้ว ผมทำงานก็ทำงานได้ดีมาตลอดมีเเต่คนชมว่าผมทำงานเก่ง เเต่ผมรุ้สึกอย่างไรไม่รุ้มันมีอะไรๆติดๆขัดๆไปหมดทุกอย่าง ทำอะไรก็ไม่ขึ้นสักอย่าง ผมมาขายมะม่วงน้ำปลาหวานเป็นอาชีพเสริมก็ขายไม่ได้เลย มีหมอดูทักหลายคนว่าถ้าไม่บวชเเละไม่ขอขมากรรมต่อพ่อชีวิตนี้ผมจะไม่เจริญทำอะไรจะติดขัดไปหมดทุกอย่าง ผ่านมาวันนั้นที่ผมเรียนจบจนวันนี้ผ่านไป 3 ปีเเล้ว ผมยังไม่ได้บวชเลยซึ่งผมคิดว่ามันไม่ไหวเเล้วผมจะบวชให้มันจบๆกันไปเพื่อความสบายใจในทุกๆเรื่อง ผมเลยได้เจอวัดแห่งนึงซึ่งมีการบวชหมุ่ทุกเดือน ผมเลยตั้งใจว่าจะบวชสักทีโดยจะทำการลางานเป็นระยะเวลา 1 เดือนตามข้อกำหนดของวัด ผมยอมไม่ได้เงินเดือนจากบริษัท เมื่อผมปรึกษาทางญาติเเล้วพ่อท่านก็ไม่สนใจรุ้สึกเฉยๆกับการบวชทดเเทนพระคุณครั้งนี้ ผมเลยขอเเค่ท่านมาไม่ต้องวันบวชก็ได้ไม่ต้องตัดผมโกนผมอะไรทั้งนั้น ขอเเค่มาตอนผมเป็นพระเเล้วมาฟังธรรมทำบุญที่วัดก็ยังดี เเต่ท่านก็เเค่เฉยๆ อย่างนี้เเล้วผมอยากได้รับคำแนะนำจากทุกท่านที่รู้จริงหรือไม่อย่างไรก็ได้ ท่านคิดว่าสิ่งที่ผมทำนี้มันจะตัดกรรมที่ผมอาจจะเคยทำกับพ่อมาอาจจะชาติปางไหนก็ได้เเล้วจะทำให้ชีวิตผมดีขึ้นไหมถึงเเม้ว่าผู้มีพระคุณอย่างพ่อของผมท่านจะไม่มาในงานบวชของผมในครั้งนี้ ขอความเห็นจากทุกท่านด้วยครับ ขอบพระคุณคุณทุกความเห็นนะครับ