🌟💫✨ถุงมือกวี ตอน " ถุงมือสมัครเล่น " ✨💫🌟

<<< ชาวนาสอนลูก >>>

ก่อนตะวัน ผันขึ้น สู่ผืนฟ้า
ต้องลืมตา พาจอบ ออกจากบ้าน
ถึงผืนนา ฟ้าสาง จึ่งทำการ
ขุดดินดาน รานคันนา ให้เป็นรู

กิจจาทำ ซ้ำกาล ทุกวันวี่
ในห้วงนี้ นั้นน้ำ ปริ่มข้าวสู
ต้องเปิดทาง รางระบาย ออกบ่อยดู
อัฐหายกรู หากดูต้น จมน้ำตาย

เป็นนักนา พาลำบน จนอยู่ร่ำ
แต่ต้องทำ จำน้อย ด้อยความหมาย
ส่งบุตรเรียน เพียรศึกษา หวังปลดคลาย
เพียงไม่กลาย หายหวัง ดังเราเป็น

อันชาวนา นั้นดี อยู่ลูกเอ๋ย
แต่อย่าเลย เผยยาก เจ้านั้นเห็น
แลกี่ครั้ง ดังใจ ไม่ลำเค็ญ
อยากอยู่เย็น อยู่สุข นั้นไม่มี

เป็นไปเถิด เป็นอื่น กลืนไม่ขม
ผองชนชม ชอบใด อย่าหลีกหนี
สู้ให้ได้ อย่างใจ เจ้ารักดี
กวีนี้ เพียงเจ้า เคล้าจิตเอย

...ถุงมือสมัครเล่น...



ปล.ตั้งกระทู้แทนคุณ Susisiri นะคะ เพราะการจำกัดจำนวนการตั้งกระทู้ต่อวันของสมาชิกพันทิปค่ะ
ผู้ตั้งกระทู้แทน จะไม่ทราบชื่อเจ้าของบทประพันธ์ของถุงมือกวี อย่างแน่นอน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่