สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่ตั้ง ประสบปัญหาแบบนี้ครั้งแรกในชีวิต ทำอะไรไม่ถูก เครียด กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยมาตั้งกระทู้ระบายความในใจ
เราเป็นนักศึกษาคณะวิทย์คอมค่ะ เรียนอยู่ที่กรุงเทพ มีน้องชายหนึ่งคนอยู่ ม.2 ปิดเทอมฤดูร้อนกลับมาที่บ้านมาช่วยคุณแม่กับพ่อเลี้ยงทำงาน
ที่บ้านเป็นอู่รับเหมาก่อสร้างเหล็กและสแตนเลส มีลูกน้องหลายคน แต่ส่วนใหญ่ก็มาทำงานล้าง ไม่มาทำงานบ้าง บางคนก็หนีหายไป บางคนก็ขอไปทำงานอื่น
เมื่อวันที่ 7 พฤษฤาคม 2560 พ่อกับแม่เราออกไปทำงานปกติ เวลาประมาณเจ็ดโมงเช้า (ตอนนั้นเรายังไม่ตื่น) ประมาณเที่ยงเศษน้องชายกลับมาที่บ้าน
หลังจากไปทำกิจกรรมที่ รร. เราเลยบอกว่าไปช่วยแม่กับพ่อเลี้ยงทำงานที่บ้านลูกค้า ซึ่งห่างจากบ้านค่อนข้างมาก เวลาที่เรากับน้องออกจากบ้านประมาณบ่ายสอง
ระหว่างนั้นคือไม่มีใครอยู่บ้าน ที่ข้างบ้านเป็นร้านเสริมสวย แต่เขาท้องเลยไปอยู่กับพ่อและแม่ของเขา ส่วนบ้านอีกหลังเป็นตายายแก่ๆ แกไม่อยู่ค่ะ ไปทำสวน
หลังเลิกงานประมาณหกโมงเย็น เรากลับบ้านและแวะซื้อกลับข้าวที่ตลาดนัดตรงกลางทาง และกลับมาถึงบ้านเวลาประมาณเกือบทุ่ม พอจอดรถ แม่ก็เดินออกมาจากบ้าน
แล้วบอกว่า "หนู บ้านเราโดนงัด โน้ตบุ้กหนูกับของในบ้านถูกขโมยหมดเลย" ตอนนั้นรู้อ่อนแรงมาก ล้มทั้งยืนเลย แบบว่า งานทุกงานอยู่ในคอม พอลุกขึ้นได้ เราก็รีบวิ่งเข้าไปในห้อง
ปรากฏว่าหลังบ้านถูกงัด ประตูห้องเราถูกงัด โน้ตบุ๊กและ อุปกรณ์คอมพิวเตอร์หายหมด กระเป๋าใส่โน้ตบุ๊คและกระเป๋านักเรียนหายของมีค่าหายหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ
เราเดินออกมาที่หน้าบ้าน แม่เรายืนดูของที่หน้าบ้านอยู่แล้วบอกเราว่า "เครื่องมือหาย สว่านสองตัว หินเจีย เครื่องขัดสแตนเลส" น้องชายบอกว่า "โทรศัพท์กับลำโพงหาย"
พ่อเลี้ยงเลยพาเราไปแจ้งความที่โรงพัก เราไปแจ้งข้อมูลกับทางตำรวจจบครบแล้ว นั่งรอร้อยเวรอยู่ประมาณยี่สิบนาที ร้อยเวรก็มาแล้งบอกให้ตำรวจคนที่คุยกับเราออกพื้นที่แทน
เรากลับมาที่บ้าน มีตำรวจแก่ๆ คนนึงมาที่บ้าน แม่เราบอกว่า ไปคุยกับบ้านข้างหลังมา เขาบอกว่า "ได้ยินเสียงประมาณบ่านสาม แต่นึกว่าเป็นเสียงช่าง(พ่อเลี้ยงเรา)ทำงาน"
พอบอกข้อมูลตำรวจเสร็จ ตำรวจก็สันนิษฐานว่าอาจจะเป็นลูกน้องเก่าหรือเพื่อนน้องชายที่เป็นคนต่างด้าวก็ได้ เราเลยบอกให้น้องชายพาพ่อเลี้ยงไปพาเพื่อนคนนั้น
ทั้งคู่กลับมาและบอกว่าทุกอย่างปกติดี เลยมุ่งประเด็นไปที่ลูกน้องเก่า ตำรวจบอกว่าต้องรอให้มันเอาของออกมา(ขาย)ก่อน ถ้าเราบุกตอนนี้มันจะอมของไว้ แล้วเราจะยิ่งหาของยาก
เราก็เชื่อตำรวจค่ะ ก็รออยู่ ตอนนี้นอนไม่หลับ คิดถึงโน้ตบุ๊ก มันเป็นเพื่อนตายของเรา เราเก็บเงินซื้อเอง เปลี่ยนจอ แรม ใหม่ด้วยตัวเอง ใช้เรียนมาหลายปี และใช้ทำงานหลายอย่าง
ตอนนี้มีโปรเจ็คเตรียมพรีเซนต์อยู่ในนั้น สำหรับนักศึกษาคนนึงมันเป็นเหมือนอนาคต เป็นเหมือนชีวิต จริงๆ เราก๊อปไว้ แต่ฮาร์ดดิสก์กับแฟรชไดร์ฟก็โดนขโมย ตอนนี้ไม่เหลืออะไรเลย
ตรงหน้าบ้านเราเป็นป้อมตำรวจ เวลาที่บริเวณบ่ายใกล้เคียงได้ยินเป็นเวลาบ่ายสาม เราลงกลอนแบบกลอนบ้านไม้เอาไว้ทุกประตู โจรงัดทุกประตู และยังรู้ตรอกซอกซอยดี
เดี๋ยวนี้โลกอยู่ยากขึ้นนะคะ
บ้านเก่าๆ โทรมๆ โดนยกเค้า กลางวันแสกๆ หน้าบ้านมีป้อมตำรวจ
เราเป็นนักศึกษาคณะวิทย์คอมค่ะ เรียนอยู่ที่กรุงเทพ มีน้องชายหนึ่งคนอยู่ ม.2 ปิดเทอมฤดูร้อนกลับมาที่บ้านมาช่วยคุณแม่กับพ่อเลี้ยงทำงาน
ที่บ้านเป็นอู่รับเหมาก่อสร้างเหล็กและสแตนเลส มีลูกน้องหลายคน แต่ส่วนใหญ่ก็มาทำงานล้าง ไม่มาทำงานบ้าง บางคนก็หนีหายไป บางคนก็ขอไปทำงานอื่น
เมื่อวันที่ 7 พฤษฤาคม 2560 พ่อกับแม่เราออกไปทำงานปกติ เวลาประมาณเจ็ดโมงเช้า (ตอนนั้นเรายังไม่ตื่น) ประมาณเที่ยงเศษน้องชายกลับมาที่บ้าน
หลังจากไปทำกิจกรรมที่ รร. เราเลยบอกว่าไปช่วยแม่กับพ่อเลี้ยงทำงานที่บ้านลูกค้า ซึ่งห่างจากบ้านค่อนข้างมาก เวลาที่เรากับน้องออกจากบ้านประมาณบ่ายสอง
ระหว่างนั้นคือไม่มีใครอยู่บ้าน ที่ข้างบ้านเป็นร้านเสริมสวย แต่เขาท้องเลยไปอยู่กับพ่อและแม่ของเขา ส่วนบ้านอีกหลังเป็นตายายแก่ๆ แกไม่อยู่ค่ะ ไปทำสวน
หลังเลิกงานประมาณหกโมงเย็น เรากลับบ้านและแวะซื้อกลับข้าวที่ตลาดนัดตรงกลางทาง และกลับมาถึงบ้านเวลาประมาณเกือบทุ่ม พอจอดรถ แม่ก็เดินออกมาจากบ้าน
แล้วบอกว่า "หนู บ้านเราโดนงัด โน้ตบุ้กหนูกับของในบ้านถูกขโมยหมดเลย" ตอนนั้นรู้อ่อนแรงมาก ล้มทั้งยืนเลย แบบว่า งานทุกงานอยู่ในคอม พอลุกขึ้นได้ เราก็รีบวิ่งเข้าไปในห้อง
ปรากฏว่าหลังบ้านถูกงัด ประตูห้องเราถูกงัด โน้ตบุ๊กและ อุปกรณ์คอมพิวเตอร์หายหมด กระเป๋าใส่โน้ตบุ๊คและกระเป๋านักเรียนหายของมีค่าหายหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ
เราเดินออกมาที่หน้าบ้าน แม่เรายืนดูของที่หน้าบ้านอยู่แล้วบอกเราว่า "เครื่องมือหาย สว่านสองตัว หินเจีย เครื่องขัดสแตนเลส" น้องชายบอกว่า "โทรศัพท์กับลำโพงหาย"
พ่อเลี้ยงเลยพาเราไปแจ้งความที่โรงพัก เราไปแจ้งข้อมูลกับทางตำรวจจบครบแล้ว นั่งรอร้อยเวรอยู่ประมาณยี่สิบนาที ร้อยเวรก็มาแล้งบอกให้ตำรวจคนที่คุยกับเราออกพื้นที่แทน
เรากลับมาที่บ้าน มีตำรวจแก่ๆ คนนึงมาที่บ้าน แม่เราบอกว่า ไปคุยกับบ้านข้างหลังมา เขาบอกว่า "ได้ยินเสียงประมาณบ่านสาม แต่นึกว่าเป็นเสียงช่าง(พ่อเลี้ยงเรา)ทำงาน"
พอบอกข้อมูลตำรวจเสร็จ ตำรวจก็สันนิษฐานว่าอาจจะเป็นลูกน้องเก่าหรือเพื่อนน้องชายที่เป็นคนต่างด้าวก็ได้ เราเลยบอกให้น้องชายพาพ่อเลี้ยงไปพาเพื่อนคนนั้น
ทั้งคู่กลับมาและบอกว่าทุกอย่างปกติดี เลยมุ่งประเด็นไปที่ลูกน้องเก่า ตำรวจบอกว่าต้องรอให้มันเอาของออกมา(ขาย)ก่อน ถ้าเราบุกตอนนี้มันจะอมของไว้ แล้วเราจะยิ่งหาของยาก
เราก็เชื่อตำรวจค่ะ ก็รออยู่ ตอนนี้นอนไม่หลับ คิดถึงโน้ตบุ๊ก มันเป็นเพื่อนตายของเรา เราเก็บเงินซื้อเอง เปลี่ยนจอ แรม ใหม่ด้วยตัวเอง ใช้เรียนมาหลายปี และใช้ทำงานหลายอย่าง
ตอนนี้มีโปรเจ็คเตรียมพรีเซนต์อยู่ในนั้น สำหรับนักศึกษาคนนึงมันเป็นเหมือนอนาคต เป็นเหมือนชีวิต จริงๆ เราก๊อปไว้ แต่ฮาร์ดดิสก์กับแฟรชไดร์ฟก็โดนขโมย ตอนนี้ไม่เหลืออะไรเลย
ตรงหน้าบ้านเราเป็นป้อมตำรวจ เวลาที่บริเวณบ่ายใกล้เคียงได้ยินเป็นเวลาบ่ายสาม เราลงกลอนแบบกลอนบ้านไม้เอาไว้ทุกประตู โจรงัดทุกประตู และยังรู้ตรอกซอกซอยดี
เดี๋ยวนี้โลกอยู่ยากขึ้นนะคะ