พอช่วยคนนี่ต้องช่วยตลอดเลยใช่ไหม เกรงใจไม่เป็นรึไง?

ใครเคยบ้าง พอมีคนขอให้ช่วย เรารับปากว่าจะช่วย ช่วยทุกอย่างทำอย่างกะทาส
กลับกลายว่าใช้จนเกินไป ไม่มีความเกรงใจด้วย เรียกซะจะขี้ก้ต้องอั้น
เราจะไปทำอะไร ธุระ งาน หาครอบครัวเราบ้างกลับกลายต้องเลื่อนทุกอย่างออกไป
ได้อะไรตอบแทนก็ไม่มี ไม่ได้หวัง แต่ขอให้มีความเกรงใจกันบ้าง ? บอกลูกหลานทำกันไม่เป็นกันเลย
ทำไม่เป็นรึขี้เกียจก็ไม่รู้ โตแล่วไม่หัดจะทำเป็นไหม เรื่องเย.. ต้องสอนไหม ? ไม่เข้าใจ
พอพูดตรงๆ ก็ไม่พอใจ ต้องแคร์ไหม ?

เพื่อนๆคนไหนเคยเจอแบบนี้บ้างแชร์ประสบดารณ์เล่าสู่กันฟังบ้าง !!