'เกลียดผลไม้'ตั้งแต่จำความได้

**คำว่าจำความได้ของเราคือตั้งแต่ขึ้นประถมคะแบบจำได้แม่นๆเลยเนอะ**
สวัสดีคะ ขอแทนตัวจขกท.ว่า"เรา"นะคะ
เราเริ่มไม่กินผลไม้เลยมาตั้งแต่ขึ้นประถม(ตามที่ป้าบอกมา)ใช้คำว่าเกลียดกับผลไม้ได้เลยคะโดยเฉพาะทุเรียนขนุนนี่มีเราต้องไม่มีพวกนี้เลยทีเดียว แต่ก็ใช่ว่าจะหลบพ้นซะเมื่อไหร่ผลไม้ที่เรา ถูกบังคับให้กินบ่อยที่สุดคือกล้วยคะ ส่วนตัวเราเป็นคนที่ไม่ชอบการถูกบังคับเลยไม่ว่าจะเรื่องไหนก็ตาม ส่วนใหญ่การบังคับของแม่เราที่จะให้กินกล้วยจะใช้วิธีตะคอกใส่แบบ "ชื่อเรา)มากินกล้วย!!" เราก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมต้องตะคอกเราก็เลยทำหน้าเบะกลับด้วยความไม่พอใจ (เราไม่ใช่เด็กหัวดื้อที่จะไม่ฟังใครนะคะแต่แค่ไม่ชอบในพฤติกรรมบางอย่างของผู้ใหญ่ที่คิดว่าไม่ควรทำ แต่ก็ดื้อเรื่องอื่นนิดๆนะคิคิ) ล่าสุดเลยคะเราก็กำลังนั่งกินMilocubeที่ทำเองอย่างเอร็ดอร่อย แม่เราก็เดินมาบอกให้กินกล้วยเราก็ปฐิเสธไปละแม่เราก็พูดว่า"นี่ให้กินกล้วยนะไม่ได้บังคับให้กินขนม ไร้ สา ระ" ยอมรับว่าฟังละจุกเลยคะไม่คิดว่าจะได้ยินคำเหน็บแนมที่แรงจากแม่แบบนี้บางครั้งก็คิดนะว่าแม่รักเราบ้างมั้ยก็อยากให้รู้เหมือนกันว่าเสียใจเลือกได้ก็ไม่อยากเกิดมา เราเป็นคนชอบทำขนมมากพยายามทุกวิธีให้ได้ไปฝึกเรียนทำขนมที่บ้านอา แต่ก็ไม่สำเร็จ...ก็เลยพยายามหาสูตรขนมที่ทำง่ายที่ไม้ต้องใช้อุปกรณ์ไรเลยละแม่จะมาว่าเราแบบนี้ได้ไงอะคือตัวเองเป็นคนไม่ให้ไปเองปะ(แอบร้องไห้ในใจ)นี่ก็หาที่ทำง่ายสุดแล้วเห้อ

รู้สึกว่าออกทะเลไปไกลละะไหนตั้งกระทู้ไม่กินผลไม้ไงกลายเป็นกระทู้บ่นดราม่าครอบครัวเฉย5555 จุดประสงค์จริงๆก็คืออยากระบายสิ่งที่เก็บไว้ในใจจริงๆละคะ ไม่ได้ต้องการคนปลอบหรือซ้ำเติมต้องการแค่ระบายสิ่งที่อึดอัด ด่าได้แต่อย่าเยอะเดี๋ยวเค้าจะช้ำใจตายเนอะ55555

ขอบคุณที่รับฟังเรื่องไร้สาระของเราคะ