อัธยาศัยดี มีใจ หรือ เราคิดไปเอง...

กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมในพันทิป เข้าเรื่องเลยละกัน นิสัยของผมคือชอบหาร้านกาแฟใหม่ๆนั่งอยู่เสมอ ถ้าร้านไหนอร่อยก็จะไปอีก เมื่ออาทิตย์ที่แล้วได้หาร้านกาแฟ ก็เจอร้านหนึ่ง อยู่ไม่ไกล และทางไปรถไม่ติด ก็เลยไปกับเพื่อนกับน้องกันสามคน พอไปถึงร้าน ร้านก็เล็กๆไม่ใหญ่ เล็กๆบรรยากาศดี ดูอบอุ่น ก็เลยเดินเข้าไปในร้านไปเดินไปหน้าเค้าเตอร์ ก็ได้ยินเสียงของผู้หญิงถามว่า สวัสดีคะรับอะไรดีคะ พอเงยหน้าขึ้น ก็ถึงกับสตั้นกับรอยยิ้มของผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่น่ารักคนหนึ่ง รอยยิ้มนั้นมันทำให้ผมอึ้งไปพักหนึ่ง จนลืมเมนูที่จะสั่ง พอตั้งสติได้ ผมก็สั่งเมนูร้อนไปแก้วหนึ่ง แล้วผมก็มานั่งที่โต๊ะ ก็มานั่งคิดว่าเราเป็นอะไร รู้สึกชอบเค้าเหรอ หรือ ว่าแค่อารมณ์ชั่ววูบ ก็นั่งคิดไปพักหนึ่ง กาแฟก็มาเสริฟ มาพร้อมกับบาริสตี้ตัวเล็กๆ กับรอยยิ้มที่น่ารัก ทำให้ผมไม่กล้ามองหน้าเธอตรงๆได้แต่แอบมอง(อยู่ดีๆก็เขิน) พอเธอวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะผมก็ได้พูดว่าขอบคุณครับด้วยน้ำเสียงที่เขินๆ แล้วเธอก็เดินกลับไป ผมก็มองตาม ในทันใดนั้นเธอก็หันกลับมาแล้วก็ยิ้ม มันทำให้ผมทำอะไรไม่ถูกเลย เพราะไม่ค่อยรู้สึกแบบนี้ ขณะนั่งในร้าน ก็เห็นเธอออกไปเล่นกับสุนัขตัวใหญ่ที่อยู่หน้าร้าน ผมก็แอบมองมันเป็นภาพที่ดูแล้วน่ารักมาก พอถึงตอนกลับก็เดินไปคิดเงินที่เค้าเตอร์ เธอถามคำแรกเลยว่า กาแฟอร่อยมั้ย โอเครรึป่าว ผมก็ยิ้มกรุ้มกริ่ม แล้วตอบไปว่า อร่อยมากเลยครับ หลังจากกลับมาจากร้านกาแฟ แล้วถึงบ้านคืนนั้นผมนอนไม่หลับเลยคืนนั้น แล้วมาอีกวันผมก็ไปอีก เวลาเดิมเห็นเธอเล่นกีต้าร์อยู่หน้าร้าน มันเป็นภาพที่น่ารักมาก ขอบอกเลยว่าผมแพ้ผู้หญิงเล่นกีต้าร์ ซึ่งผมก็เป็นมือกีต้าร์เหมือนกัน (เพราะเคยคิดว่าสักวันจะมีใครมาเล่นกีต้าร์ร้องเพลงข้างกันมันคงมีความสุขมาก) แล้วผมก็สั่งเมนูเดิม พอทานหมดก็สั่งอีกสองเมนู รวมกันสามแก้ว น้ำตาลขึ้นจนปวดหัวเลย พอตอนไปคิดตัง เขาก็ถามเหมือนเดิมว่าอร่อยรึป่าว หวานมากไปมั้ย ผมก็พยายามคุยให้น้อยๆไว้ เพราะจะได้ดูไม่วุ่นวายมากเกินไป หลังจากกลับมาบ้านคืนนั้นผมก็ได้หาเฟสบุ๊คเธอทั้งคืน จนเจอแต่ก็ไม่กล้าแอดไปหลายวัน จนวันหนึ่งก็กล้าแอดไป แต่ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว เธอก็ยังไม่รับแอด ใจเราก็แป้วๆอยู่ แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรมันก็แค่โซเชียล(ก็หวังว่าสักวันเธอจะรับ) ก็ได้แต่แอบดูความเคลื่อนไหวใน IG ของเธออย่างเดียว ผมได้ไปกินกาแฟที่ร้านติดต่อกันสามวัน แล้วก็ห่างไปสองวัน แล้วไปติดกันอีกสองวัน แล้วก็คิดว่าช่วงนี้ยังไม่ไปดีกว่าเว้นระยะห่าง เพราะกลัวเธอจะอึดอัด จะดูวุ่นวายไปรึเปล่า ผมก็ยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรที่จะได้พัฒนาความสัมพันธ์ และจะได้รู้จักเธอมากขึ้น ให้ก้าวหน้ามากกว่านี้ หรือจะหยุดอยู่แค่นี้หรือป่าว....ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ

ปล.เรื่องอาจจะยาวไปนิดหนึ่งเพราะเป็นกระทู้แรกของผม อาจจะใช้คำเปลืองไป ต้องขอโทษด้วยนะครับ ถ้าใครอ่านจบหรือไม่จบก็ขอบคุณครับ จะเก็บคำติชมไปพัฒนาเพื่อเขียนกระทู้ต่อไป  เกือบลืมบอกไปว่า...พี่เจ้าของร้านกาแฟคือรุ่นพี่ที่เรียนจบคณะเดียวกับผม แต่ผมก็พึ่งจะได้รุ้จัก และนั่งคุยกับพี่เขาอยู่นิดนึง