ถ้าเราทำให้น้องที่ทำงานที่เคยไว้ใจเราแบบพี่ชาย ต้องเสียใจควรทำยังไงดีครับ

ผมกับน้องทำงานที่เดียวกัน สอนงานกันมา เวลาผ่านไปหลายเดือนผม สนิทกับน้องมากขึ้น เล่นแหย่กันมากขึ้น  กลายเป็นผมที่หวั่นไหวเอง ผมก้ไม่กล้าเล่นกับน้องคนไหนเท่าคนนี้ จากที่ไม่คิดอะไร จนผมเริ่มรู้สึกว่า มันไม่ใช่แระ  เรารู้สึกมากเกินพี่น้อง ก็พยายามถอยตัวเองออกมา แต่ก็ห้ามใจไม่ได้  ทั้งที่รู้ว่าน้องไม่คิดอะไร แล้วก็รู้ว่าถ้าบอกอะไรไป  ทุกอย่างจบแน่ๆ  แต่ผมก็ทนไม่ไหวมันสับสนมากๆ  รู้สึกผิดก็รู้สึก  ไปปรึกษาเพื่อนสนิทน้องเค้า  เค้าก็บอกว่าน้องเข้าใจยากนะ ไม่ค่อยเผยความรู้สึกอะไร ไม่เล่าอะไร  พี่ตัดใจเถอะ มันไม่คิดอะไรหรอก น้องเค้าโลกส่วนตัวสูงมาก  ผมก็พยายามทำใจ  แต่มันก็ไม่ได้  จนวันนึงทำงานด้วยกัน ตอนเลิกงานผมเลยขอเดินไปด้วย ใจนึงจะบอกว่ารู้สึกอะไรก็กลัวสิ่งที่จะเกิด  เลยได้แต่ขอโทษน้องไปกับสิ่งที่เคยทำให้ไม่สบายใจ และที่รู้สึกกับน้องแบบนั้น(แต่ผมก็ถามได้แค่ เคยทำอะไรให้ไม่สบายใจมั้ย ที่เคยแกล้งแหย่ มันเกินไปบ้างมั้ย ขอโทษนะ) น้องเข้าใจความหมายผิด คิดว่าที่เหวี่ยงใส่ตอนทำงานทำให้ผมไม่สบายใจ น้องบอกว่าน้องเป็นประจำเดือน ไม่ได้เป็นอะไรนะ  แต่สถานะการณ์มันกลับแย่ลงหลังจากนั้น น้องไม่คุยกับผม เดินหนีผมตลอด คงไปคุยกับเพื่อนเค้า เพื่อนเค้าคงบอกว่าผมชอบมั้ง  เพื่อนเค้ามาเล่าให้ฟังว่า พี่ก็ให้เวลามันหน่อย เพื่อนหนูมันเป็นแบบนี้ มันไม่ได้คิดอะไร มันแค่ต้องการคนที่คุยได้ทุกเรื่อง เป็นแบบพี่ ที่ปรึกษาได้ทุกเรื่อง   ผมก็มานึกเสียใจว่าทำอะไรลงไป  แค่ความเห็นแก่ตัวในความรู้สึกผม  ทำให้น้องต้องเสียใจที่ไปคิดอะไรมากกับน้องแบบนั้น  จนถึงวันนี้ 1เดือนแล้ว  น้องได้แค่หวัดดีพี่ตอนเจอ ผมไม่กล้าคุยเล่นอะไร ทั้งที่อยากให้เหมือนเดิม แล้วก็หวัดดีพี่ ตอนกลับบ้าน  เราแทบไม่ได้คุยอะไรกันเลย  ผมเครียดนะเสียใจด้วย  แต่ทำอะไรไม่ได้เลย  ยิ่งทุกคนในแผนกรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมยิ่งไม่กล้าทำตัวแบบเดิม กลัวน้องโดนแซวแล้วเครียดอีก ผมไม่อยากให้น้องมาเครียดเพราะคนอย่างผมเลย ช่วงแรกๆที่น้องไม่คุยด้วย มารู้ทีหลังว่า ไปปรึกษาพี่ที่เป็นหัวหน้าอีกคนว่าจะไม่คุยกับผม เค้าก็ปรามมาว่าต้องคุยนะ ทำงานด้วยกัน  จนได้ยินว่าน้องจะลาออกด้วยซ้ำ  ผมได้ยินมา ใจผมเจ็บมากเลยนะ   ทำไมถึงไม่คุยกัน ผมจะได้อธิบายทั้งหมด เหมือนตอนเราสนิทกัน    ......แล้วผมควรทำยังไงดีครับ