ต้องขออภัยก่อนเลย ถ้าตั้งกระทู้ซ้ำกับของใคร ....
...เราเพิ่งเลิกกับแฟนค่ะ .... ได้ประมาน 2 อาทิตย์ แล้ว ... โดยเขาให้เหตุผลว่า... เขารู้สึกไม่เหมือนเดิมแล้ว เพราะ เราไปทำลายความรู้สึกเขามากเกินไป จนเขาไม่สามารถกลับไปรักเราได้เหมือนเดิมอีก
...เรากับแฟนคบกันมา 3 ปีค่ะ ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายเจอกันแล้ว แต่ยังไม่ได้พูดเรื่องแต่งกันนะคะ ... ซึ่งเขาเป็นแฟนคนแรกค่ะ ที่เราพาไปหาพ่อกับแม่ เข้าเรื่องเลยนะคะ.....เราก็เหมือนคู่รักทุกคู่ค่ะ ...ธรรมดา เวลาคนคบกัน ก็จะมีทะเลาะกันบ้าง ต่างฝ่าย ต่างร้อน มันก็จะมีคำพูดบางคำที่ทำร้ายจิตใจกันอยู่แล้ว ..แต่พอเราปรับความเข้าใจกันแล้ว ขอโทษกันแล้ว ตกลงกันว่าเรามาเริ่มต้นใหม่กันนะ อะไรที่มันพลาดไป ไม่เข้าใจกัน ก็ปรับความเข้าใจกันใหม่... คือมันก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่ทะเลาะกันอะ ... แต่ .. เขาเริ่มมองเราในด้านลบค่ะ เช่น ... เวลาเราโทรไปหาเขา แล้วเขารับโทรศัพท์ช้า(เราใช้ iphone ค่ะ มันจะไม่แจ้งรอสาย)เราจะถามเขาว่า ติดสายอยู่รึเปล่า? คุยงานอยู่มั้ย? ถ้าคุยค้างอยู่เราจะวางสายก่อน ให้เขาไปคุยงานให้เสร็จก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยคุยกัน ... เขาก็ตอบกลับมาว่า ทำไมต้องคิดว่าเขาคุยกับคนอื่นตลอด !??! ... คือ เราก็ไม่ได้หมายความแบบนั้นอะ เพราะงานของเราทั้งสอง ต้องติดต่อสื่อสารกับลูกค้าบ่อย เราก็กลัวจะไปรบกวนเวลาคุยเขา เลยถามก่อน ... แล้วก็เคลียร์กันไป จบไป 1 เรื่อง .... ต่อมา(ขอ18+นิดนึ่ง) มีอยู่ครั้งหนึ่งค่ะ กะลังมีอะไรกันอยู่...เราเห็นสีหน้าเขาเป็นกังวลมาก เหมือนคิดอะไรอยู่ แล้วเขาก็หยุดทำค่ะ ... เราก็ถามเขาดีๆนะว่า เป็นอะไร ? เครียดเรื่องอะไรรึเปล่า ? คิดถึงใคร หรือคิดถึงเรื่องลูกค้าคนไหนอยู่รึเปล่า ?(เพราะปกติเขาเป็นคนบ้างานค่ะ ชอบคิดมากเรื่องลูกค้า) เขาก็ตะคอกเรากลับเลยค่ะ บอกว่า เห็นเขาเป็นคน เชี่ย ขนาดนั้นเลยเหรอ ? ที่เวลามีอะไรกับแฟน แล้วนึกถึงคนอื่น ?!!? ... เรา ก็อึ้งไปแปปนึ่งค่ะ แล้วทวนคำถามใหม่ว่าเราถามว่าอะไร ... ไม่ได้ถามว่า คิดถึงใครอยู่เหรอ ... เขาก็เหมือนฟังนะ ละก็เงียบ...ละก็เคลียร์กันค่ะ เราอาจใช้คำพูดที่ผิดไปเราก็ขอโทษเขา ..ปรับความเข้าใจกันใหม่ค่ะ .. แต่หลังจากนั้น เขาไม่ยอมมีอะไรกับเราอีกเลยนะคะ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะเราไม่ซีเรียสเรื่องนี้อยู่แล้ว ... แต่พอมาหลังๆเริ่มหนัก ถึงขั้นแสดงออกให้เรารู้เลยว่า เขาไม่ต้องการจะมีอะไรกับเรา เขาพยายามเลี่ยง ซึ่งถามว่าอยู่ด้วยกันบ่อยมั้ย .. ไม่บ่อยค่ะ เจอกันเดือนละ 4-5 ครั้งนี่แหละ เพราะตอนนี้ทำงานกันคนละที่ค่ะ ... พอเราเริ่มจับสังเกตุได้ เราก็เงียบนะ ไม่ได้ว่าอะไร ... รอดูไปเรื่อยๆ ... แต่มันก็มีประเด็นมาอีกละ คือ หลังๆ เขาเริ่มหงุดหงิดใส่เราบ่อย คำถามที่เราเคยถามเขามาตลอด เขาก็กลับหงุดหงิดใส่ ไอ่เราก็แปลกใจนะ ... แต่ก็ยังไม่ถาม อ่ออ บอกก่อนค่ะ เราเป็นคนที่ให้อิสระกับแฟนเรามากพอสมควรนะคะ เวลาทำงาน เราไม่เคยโทร หรือไลน์ไปกวนเขา ถ้าเขาว่าง เขาจะถามเราเองว่าว่างมั้ย คุยได้รึเปล่า ถ้าว่างตรงกันถึงจะคุยค่ะ ส่วนมาก ในแต่ละวัน จะไลน์หากันเป็นช่วงๆมากกว่าค่ะ ว่า กะลังจะไปไหน หรือทำอะไรอยู่ ได้คุยกันแบบจริงจังอีกทีคือ ก่อนนอนค่ะ .. เวลาเขาไปเที่ยว ไปดื่ม ไม่ว่าจะกับเพื่อน หรือลูกค้า เราจะถามเยอะๆแค่ครั้งเดียว ว่าไปกับใคร ? ที่ไหน? กี่โมง? กลับดึกมั้ย? ถามแค่นี้ค่ะ พอเขาถึงที่หมายแล้ว เขาก็จะไลน์บอกเรา เราก็จะไม่กวนเขาค่ะ เพราะเข้าใจว่า เป็นเวลาส่วนตัว หรือบางครั้งต้องดูแลลุกค้า ... จะไลน์ถามเป็นช่วงๆค่ะเว้นระยะ2 ชั่วดมงก็ถามว่าเมารึยัง เพราะด้วยความเป้นห่วง ไลน์อีกที ก็ตอนจะนอนอะค่ะ แต่หลังๆ เวลาเราถาม เขาจะไม่ค่อยตอบค่ะ ถ่ายรูปมาให้เลย ละก็บอกว่า มีแค่นี้แหละ ... มีครั้งหนึ่งทะเลาะกันหนักมาก เพราะมีลูกค้าของเขารายหนึ่งที่ค่อนข้างเจ้าสำราญอะนะ ... ชวนเขาไปทานข้าว ละจะไปดื่มกันต่อ ซึ่งเราก็บอกเขาไปว่า สมมุตินะ ว่าลูกค้า พาไปร้านที่มีเด็กนั่งดริ้ง ให้เขาวางตัวให้ดีนะ(เพราะเราเข้าใจนะ เวลาผู้ชายอยุ่ด้วยกันแล้วเที่ยวแบบนี้เป็นยังไง) ....เราก็แค่บอกอะ แต่ เขาโกรธมากค่ะ ... หาว่าเรา คิดว่าเขาเป็นคนแบบไหนกัน ที่จะไปเที่ยวในที่แบบนั้น ..ซึ่งเรารู้ค่ะ เขาไม่ใช่คนแบบนั้น แต่นี่ไปกับลูกค้า แล้วเราก็บอกแต่แรกแล้วว่า สมมุติ ถ้าลุกค้าพาไป คือถ้าไม่พาไป ก็จบไง ก็แล้วไป ... แต่เขาไม่จบสิ โกรธใหญ่เลย โทรไป แคนเซิล นัดลุกค้าเลย ซึ่งเรา ก้ งง ว่า แคนเซิลทำไม ?? เราเองก็ไม่ได้ห้ามอะไรเลย ... แค่บอก หรือ ถ้าคนไหน เห็นว่าเราใช้คำพูดผิดหรือ ไม่ควรบอกแบบนี้กับแฟน ก็บอกเราเลยนะคะ ... เราก็ไม่รู้จริงๆ ว่าทำไมเขาถึงโกรธขนาดนั้น ... เราเลยยอมเขาอะ ว่าถ้าเราพูดอะไรผิดไปเราขอโทษนะ แต่เจตนาของเรา เราก็บอกเขาไปหมดแล้วว่ามันไม่ใช่แบบที่เขาคิด...เขาไม่ฟังค่ะ เริ่มขุดเรื่องเก่าๆ ขึ้นมาพูด ... เริ่มใช้คำรุนแรงกับเรา(ซึ่งแรงมากถึงพ่อแม่เราเลยอะ)เราอึ้งค่ะ ร้องไห้ เเล้วบอกเขาว่าคุยดีๆก็ได้ ทำไมถึงต้องใช้คำพูดที่แรงขนาดนี้ เราไม่เคยว่าเขาแรงขนาดนี้เลย เราเสียความรู้สึกนะ ... เขาก็เริ่มขุดอีกค่ะ เอาเรื่องเก่าๆขึ้นมาพูดว่า ทีตอนทะเลาะกัน ครั้งนั้นล่ะ เรายังทำให้เขาเสียความรุ้สึกเลย ... ละก็ขุดอีกๆๆๆ เอามาว่าเรา บลาๆๆๆๆ ซึ่งตอนนั้นเราไปไม่ถูกเลยนะ(ปกติเขาก็เป็นคนชอบขุดเรื่องเก่ามาพูดอยุ่แล้วนะ ตอนที่ทะเลาะกัน แต่ครั้งนี้รุนแรงเกินไป) ว่าเราจนเรายอมอะ เราเหนื่อยที่จะพูดแล้ว ... เลยบอกเขาไปว่า ตกลงนี่ ไม่พอใจเรื่องอะไร ? เรื่องตั้งแต่ครั้งโน้นนนนนนน ๆๆ หรือเรื่องวันนี้ เอาซักเรื่อง .... ไหนบอกว่าเคลียร์แล้วจบแล้วมาเริ่มกันใหม่แล้ว ทำไมยังขุดเอามาพูดอีก ... เขาก็ตอบมาว่า ก้ทำไมอะ เป้นคนจำอะ ใครทำไรไว้ให้ก็จะจำ แต่ถามว่ายังโกรธมั้ย ไม่โกรธแล้ว..แต่จำ เขาผิดเหรอที่เป็นคนแบบนี้ ..... เราอึ้งอีกละ พูดไม่ออก ไม่เข้าใจอะ ทีตอนเขาทำเราเสียความรู้สึกมาตั้งกี่ครั้งแล้ว เรายังไม่เก็บมาคิดเลยอะ สำหรับเรา จบคือ จบ ขอโทษแล้ว เคลียร์แล้วคือ จบ ปรับความเข้าใจกันใหม่ แล้วนี่ .... อะไร ??? เออ เราเลย บอกเขาไปว่างั้นห่างกันซักพักมั้ย ? เผื่ออะไรจะดีขึ้น ให้เขาไปทบทวนตัวเองว่า เขาเป็นอะไร ? ตอนนี้เขาต้องการอะไรจากเรา? .... ซึ่งเขาไม่ยอมค่ะ ไม่ยอมห่าง ทำไมต้องห่าง ทำไมไม่คุยกัน (ในใจคือ ก็คุยอยุ่เนี่ย แต่เขาอะไม่ฟังเรา ไม่เข้าใจเราเลย ) ซักพัก เขาก็นิ่งไปค่ะ เหมือนจะเย็นลงอะ ละก็ขอโทษ เราเองก็ขอโทษเหมือนกันนะ เพราะเราก็ไม่รู้ว่า เราไปพูดอะไรให้เขาไม่พอใจรึเปล่า ..... ก็เคลียร์กันเหมือนเดิมค่ะ เหมือนจะดีขึ้น .... ไม่!!เวลาผ่านไปไม่นานจากที่ทะเลาะกัน เขาก็แสดงออกเหมือนเดิม คือ ขี้หงุดหงิด ถามไรหน่อยก็มีน้ำเสียงหงุดหงิดใส่นิดนึ่ง ... ละก็เลี่ยงการจะมีอะไรกัน ... ไอ่เราก็เก็บมานานค่ะ เลยถามออกไปตรงๆเลยว่า เป็นอะไร ?? ทำไมเดี่ยวนี้ถามอะไรแล้วชอบหงุดหงิดใส่ ละที่แสดงออกมาให้เห็นชัดเลยอะ ว่าไม่อยากมีอะไรกันแล้ว คือเรารู้สึกไปเอง รึเปล่า ...เขาก็บอกตรงๆค่ะว่า เขาไม่อยากมีอะไรกับเราแล้วจริงๆ ไม่ต้องการจะมีอะไรด้วยเลย เพราะครั้งนั้น ที่เราถามเขาตอนมีอะไรกัน ว่าคิดอะไรอยู่อะ ... ครั้งนั้นแหละ เขาบอก เขาฝั่งใจกับคำพูดเรา...ตกลงนี่คือ ที่เราอธิบายไปครั้งนั้นนี่ ไม่ได้ฟังเราเลยใช่มั้ย ?......แล้วเราก็ถามว่ายังรักเราอยู่มั้ย?เรายังใช่สำหรับเขาอยู่รึเปล่า .... เขาก็ตอบกลับมาค่ะว่า ขอเวลาไปทบทวนตัวเองก่อนนะ ...ซึ่งแค่นี้เราก็รู้คำตอบละค่ะว่า คืออะไร ...เขาบอกพรุ่งนี้เขาเลิกงานแล้วค่อยคุยกัน ... เราก็ตกลงตามนั้นค่ะ เช้ามาเราก็ไปทำงานปกติ พอถึงเวลาเลิกงานแล้ว เราก็โทรคุยกับเขาค่ะ ... ว่าตกลง คำตอบว่าไง(เราก็ร้อนใจไงเลยรีบถาม) เขาก็บอกว่าอย่ามาคาดคั้นกับเขา เขาขอเวลาทบทวนตัวเองก่อน เราเลยบอกว่างั้นขอมาเจอเราหน่อยได้มั้ย? ตอนแรกเขาไม่ยอมมาค่ะ บอกว่ายังไม่อยากเจอ แต่พอเราพูดว่า ถ้ามันจะเกิดอะไรขึ้น ... ถ้าเราต้องได้เลิกกันวันนี้ ก็คิดซะว่า วันนี้เป็นวันสุดท้าย ที่เราจะได้เจอกัน...เขาถึงยอมมาค่ะ ..เขามาหาเราที่โรงแรม เพราะเราพักที่นั่น...ตามคาดเลย มาบอกเลิกจริงๆด้วย เขาบอกว่า เราทำให้เขาเสียความรู้สึกมามากค่ะ เขาเลยกลับไปรุ้สึกเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว.....เราร้องไห้หนักมากค่ะ เราถามว่าเราผิดตรงไหน เราไม่ดีตรงไหน เขาก็บอกว่า ไม่ใช่ไม่ดี แต่เขาจำ .... เป็นคนจำฝั่งใจ เราเลยขอโทษเขา ถามว่าอยากให้เราปรับอะไรตรงไหนอีก เขาก็บอกว่าไม่ต้องปรับแล้ว(คือก่อนหน้านี้อะ เราปรับกันมาเยอะมาก จนเราเองก็บอกเขาว่า ถ้าเราผิด หรือไม่ชอบตรงไหนให้บอกเราเลยนะ เราจะได้ไม่ทำ แต่ถ้าจะให้เราปรับเรื่องอะไรอีก ก็บอกได้ แต่ถ้ามากเกินไป เรากลัวว่ามันอาจไม่ใช่ตัวเราแล้ว) ซึ่งเขาก็คงคิดว่า เราไม่อยากปรับอะไรเพื่อเขาแล้วล่ะมั้ง...ซึ่งเราก็ผิดแหละที่พูดแบบนั้นเราก็ขอโทษเขาไป (ทำได้ดีที่สุดแค่นี้จริงๆ) สรุปคือยังไงเขาก้จะไปอะ เราก็พูด ก้อธิบายทุกอย่างให้เขาฟังเเล้ว แต่ไม่มีผลอะไร เราเลยปล่อยเขาไปค่ะ ..... บอกเลิกเสร็จ เขาก็ไปเลย ไม่ติดต่อมา ไม่อะไรมาทั้งสิ้น แรกๆเรารู้สึกชาๆค่ะ คิดอะไรไม่ออก พอผ่านไปซักอาทิตย์เริ่มทรมาน โทรหาเขา ขอให้เขาคิดใหม่ ถามใจตัวเองดีๆ อีกครั้ง เขาก็ยืนยันคำเดิมค่ะ แต่เขาก็พูดกับเราดีนะ ... หลังจากนั้น ผ่านมาอีก4-5วันเราโทรไปอีกค่ะ เขาคุยกับเราดีมากค่ะ ละก็บอกว่า ให้ได้แค่พี่ชายจริงๆ ตอนนี้เขาคิดกับเราได้แค่น้องสาว...เขาบอกยังคิดถึงเราอยุ่นะ แต่มีให้ได้แค่ความรู้สึกดีๆเท่านั้น ถ้ามีอะไรให้เขาช่วยเหลือ โทรมาได้ เขารับสายได้ตลอด แต่ถ้าเป็นเรื่องให้กลับไปคบกัน มันไม่ได้จริงๆ...เรานี่เหมือนตายอยู่ตรงนั้นเลยค่ะ ...อะไร ??ทำไมเขาตัดเราได้ง่ายขนาดนั้น...แถม ยังบอกเราอีกว่า ตัดใจจากพี่ให้ได้นะ ละก็เข้มแข็งได้แล้ว...เรานี่เหมือนตายไปแล้วจริงๆค่ะ ไม่ไหว เลยบอกเขาว่า ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะโทรไปหาเขาแล้ว ....จากนี้เราต้องตัดใจจริงๆ (แต่เอาจริงๆนะทำใจไม่ได้อะ) พอวางสายไปคือ เหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่างอะ คือตั้งแต่เลิกกัน เราฝันถึงเขาทุกคืน ละก็สะดุ้งตื่นมาเพราะร้องไห้ โถ....นึกว่าจะมีแค่ในหนังนะอาการแบบนี้ มาเจอเข้าจริงๆกับตัวเองนี่ บอกเลย ทรมานมาก กว่าจะหลับได้ก็ว่ายากแล้ว นี่ยังฝันร้ายละตื่น ตี 4ตี5 อีก .... ตอนนี้เราแย่มากค่ะ ถามว่าทำงานได้มั้ย ทำได้ค่ะ ตื่นมา ไปคุยงานกับลุกค้า คือยังใช้ชีวิตเหมือนเดิม แต่ไม่ปกติอะ ตอนทำงานก็สมาธิอยุ่กับงานค่ะ แต่พอเลิกงานเท่านั้นแหละ ทำอะไรไม่ถุก คิดอะไรไม่ออกเลย คิดถึงเขามาก แต่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ร้องไห้ โทรคุยกับแม่ คือ พยายามจะไม่ร้องไห้เลย เพราะไม่อยากให้ท่านเป็นห่วง ตอนนี้ความรุ้สึกดิ่งลงเหวมากค่ะ ยังดีที่แยกเรื่องงานกับเรื่องนี้ออก ไม่งั้นชีวิตดิ่งลงกว่าเดิมแน่ๆ ตอนนี้ยังรอเขาค่ะ...ก็ไม่รู้จะรอทำไมนะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่ก็บอกตัวเองค่ะว่า เขาไม่ได้รักเราแล้ว เราต้องตัดใจให้ได้ เพียงแต่ตอนนี้ มันยังทำไม่ได้แค่นั้นเองค่ะ
........เราอยากจะถาม เพื่อนๆพี่ๆ ค่ะว่า เราทำอะไรผิดมากมั้ยคะ? ถึงต้องเลิกกันแบบนี้ ? ถ้าเราผิด ก็ว่าเราได้เลยนะคะ จะด่าจะแนะนำอะไรก็ได้ค่ะ เราพร้อมรับฟังความเห็นจากทุกคนค่ะ แล้วเราต้องทำยังไงต่อดีคะ ?? ดูเป็นคำถามที่โง่มาก แต่ตอนนี้คิดอะไรไม่ออกจริงๆค่ะ
....พิมมาซะยาว...ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและมาให้ข้อคิดนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ
แล้วคนอื่นล่ะค่ะ โดนบอกเลิกด้วยสาเหตุอะไรกันบ้าง?? มาแชร์กันได้นะคะ
ปี 2560 นี้ ... คนที่โดนบอกเลิก โดนเพราะเหตุผลอะไรกันบ้างคะ ?
...เราเพิ่งเลิกกับแฟนค่ะ .... ได้ประมาน 2 อาทิตย์ แล้ว ... โดยเขาให้เหตุผลว่า... เขารู้สึกไม่เหมือนเดิมแล้ว เพราะ เราไปทำลายความรู้สึกเขามากเกินไป จนเขาไม่สามารถกลับไปรักเราได้เหมือนเดิมอีก
...เรากับแฟนคบกันมา 3 ปีค่ะ ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายเจอกันแล้ว แต่ยังไม่ได้พูดเรื่องแต่งกันนะคะ ... ซึ่งเขาเป็นแฟนคนแรกค่ะ ที่เราพาไปหาพ่อกับแม่ เข้าเรื่องเลยนะคะ.....เราก็เหมือนคู่รักทุกคู่ค่ะ ...ธรรมดา เวลาคนคบกัน ก็จะมีทะเลาะกันบ้าง ต่างฝ่าย ต่างร้อน มันก็จะมีคำพูดบางคำที่ทำร้ายจิตใจกันอยู่แล้ว ..แต่พอเราปรับความเข้าใจกันแล้ว ขอโทษกันแล้ว ตกลงกันว่าเรามาเริ่มต้นใหม่กันนะ อะไรที่มันพลาดไป ไม่เข้าใจกัน ก็ปรับความเข้าใจกันใหม่... คือมันก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่ทะเลาะกันอะ ... แต่ .. เขาเริ่มมองเราในด้านลบค่ะ เช่น ... เวลาเราโทรไปหาเขา แล้วเขารับโทรศัพท์ช้า(เราใช้ iphone ค่ะ มันจะไม่แจ้งรอสาย)เราจะถามเขาว่า ติดสายอยู่รึเปล่า? คุยงานอยู่มั้ย? ถ้าคุยค้างอยู่เราจะวางสายก่อน ให้เขาไปคุยงานให้เสร็จก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยคุยกัน ... เขาก็ตอบกลับมาว่า ทำไมต้องคิดว่าเขาคุยกับคนอื่นตลอด !??! ... คือ เราก็ไม่ได้หมายความแบบนั้นอะ เพราะงานของเราทั้งสอง ต้องติดต่อสื่อสารกับลูกค้าบ่อย เราก็กลัวจะไปรบกวนเวลาคุยเขา เลยถามก่อน ... แล้วก็เคลียร์กันไป จบไป 1 เรื่อง .... ต่อมา(ขอ18+นิดนึ่ง) มีอยู่ครั้งหนึ่งค่ะ กะลังมีอะไรกันอยู่...เราเห็นสีหน้าเขาเป็นกังวลมาก เหมือนคิดอะไรอยู่ แล้วเขาก็หยุดทำค่ะ ... เราก็ถามเขาดีๆนะว่า เป็นอะไร ? เครียดเรื่องอะไรรึเปล่า ? คิดถึงใคร หรือคิดถึงเรื่องลูกค้าคนไหนอยู่รึเปล่า ?(เพราะปกติเขาเป็นคนบ้างานค่ะ ชอบคิดมากเรื่องลูกค้า) เขาก็ตะคอกเรากลับเลยค่ะ บอกว่า เห็นเขาเป็นคน เชี่ย ขนาดนั้นเลยเหรอ ? ที่เวลามีอะไรกับแฟน แล้วนึกถึงคนอื่น ?!!? ... เรา ก็อึ้งไปแปปนึ่งค่ะ แล้วทวนคำถามใหม่ว่าเราถามว่าอะไร ... ไม่ได้ถามว่า คิดถึงใครอยู่เหรอ ... เขาก็เหมือนฟังนะ ละก็เงียบ...ละก็เคลียร์กันค่ะ เราอาจใช้คำพูดที่ผิดไปเราก็ขอโทษเขา ..ปรับความเข้าใจกันใหม่ค่ะ .. แต่หลังจากนั้น เขาไม่ยอมมีอะไรกับเราอีกเลยนะคะ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะเราไม่ซีเรียสเรื่องนี้อยู่แล้ว ... แต่พอมาหลังๆเริ่มหนัก ถึงขั้นแสดงออกให้เรารู้เลยว่า เขาไม่ต้องการจะมีอะไรกับเรา เขาพยายามเลี่ยง ซึ่งถามว่าอยู่ด้วยกันบ่อยมั้ย .. ไม่บ่อยค่ะ เจอกันเดือนละ 4-5 ครั้งนี่แหละ เพราะตอนนี้ทำงานกันคนละที่ค่ะ ... พอเราเริ่มจับสังเกตุได้ เราก็เงียบนะ ไม่ได้ว่าอะไร ... รอดูไปเรื่อยๆ ... แต่มันก็มีประเด็นมาอีกละ คือ หลังๆ เขาเริ่มหงุดหงิดใส่เราบ่อย คำถามที่เราเคยถามเขามาตลอด เขาก็กลับหงุดหงิดใส่ ไอ่เราก็แปลกใจนะ ... แต่ก็ยังไม่ถาม อ่ออ บอกก่อนค่ะ เราเป็นคนที่ให้อิสระกับแฟนเรามากพอสมควรนะคะ เวลาทำงาน เราไม่เคยโทร หรือไลน์ไปกวนเขา ถ้าเขาว่าง เขาจะถามเราเองว่าว่างมั้ย คุยได้รึเปล่า ถ้าว่างตรงกันถึงจะคุยค่ะ ส่วนมาก ในแต่ละวัน จะไลน์หากันเป็นช่วงๆมากกว่าค่ะ ว่า กะลังจะไปไหน หรือทำอะไรอยู่ ได้คุยกันแบบจริงจังอีกทีคือ ก่อนนอนค่ะ .. เวลาเขาไปเที่ยว ไปดื่ม ไม่ว่าจะกับเพื่อน หรือลูกค้า เราจะถามเยอะๆแค่ครั้งเดียว ว่าไปกับใคร ? ที่ไหน? กี่โมง? กลับดึกมั้ย? ถามแค่นี้ค่ะ พอเขาถึงที่หมายแล้ว เขาก็จะไลน์บอกเรา เราก็จะไม่กวนเขาค่ะ เพราะเข้าใจว่า เป็นเวลาส่วนตัว หรือบางครั้งต้องดูแลลุกค้า ... จะไลน์ถามเป็นช่วงๆค่ะเว้นระยะ2 ชั่วดมงก็ถามว่าเมารึยัง เพราะด้วยความเป้นห่วง ไลน์อีกที ก็ตอนจะนอนอะค่ะ แต่หลังๆ เวลาเราถาม เขาจะไม่ค่อยตอบค่ะ ถ่ายรูปมาให้เลย ละก็บอกว่า มีแค่นี้แหละ ... มีครั้งหนึ่งทะเลาะกันหนักมาก เพราะมีลูกค้าของเขารายหนึ่งที่ค่อนข้างเจ้าสำราญอะนะ ... ชวนเขาไปทานข้าว ละจะไปดื่มกันต่อ ซึ่งเราก็บอกเขาไปว่า สมมุตินะ ว่าลูกค้า พาไปร้านที่มีเด็กนั่งดริ้ง ให้เขาวางตัวให้ดีนะ(เพราะเราเข้าใจนะ เวลาผู้ชายอยุ่ด้วยกันแล้วเที่ยวแบบนี้เป็นยังไง) ....เราก็แค่บอกอะ แต่ เขาโกรธมากค่ะ ... หาว่าเรา คิดว่าเขาเป็นคนแบบไหนกัน ที่จะไปเที่ยวในที่แบบนั้น ..ซึ่งเรารู้ค่ะ เขาไม่ใช่คนแบบนั้น แต่นี่ไปกับลูกค้า แล้วเราก็บอกแต่แรกแล้วว่า สมมุติ ถ้าลุกค้าพาไป คือถ้าไม่พาไป ก็จบไง ก็แล้วไป ... แต่เขาไม่จบสิ โกรธใหญ่เลย โทรไป แคนเซิล นัดลุกค้าเลย ซึ่งเรา ก้ งง ว่า แคนเซิลทำไม ?? เราเองก็ไม่ได้ห้ามอะไรเลย ... แค่บอก หรือ ถ้าคนไหน เห็นว่าเราใช้คำพูดผิดหรือ ไม่ควรบอกแบบนี้กับแฟน ก็บอกเราเลยนะคะ ... เราก็ไม่รู้จริงๆ ว่าทำไมเขาถึงโกรธขนาดนั้น ... เราเลยยอมเขาอะ ว่าถ้าเราพูดอะไรผิดไปเราขอโทษนะ แต่เจตนาของเรา เราก็บอกเขาไปหมดแล้วว่ามันไม่ใช่แบบที่เขาคิด...เขาไม่ฟังค่ะ เริ่มขุดเรื่องเก่าๆ ขึ้นมาพูด ... เริ่มใช้คำรุนแรงกับเรา(ซึ่งแรงมากถึงพ่อแม่เราเลยอะ)เราอึ้งค่ะ ร้องไห้ เเล้วบอกเขาว่าคุยดีๆก็ได้ ทำไมถึงต้องใช้คำพูดที่แรงขนาดนี้ เราไม่เคยว่าเขาแรงขนาดนี้เลย เราเสียความรู้สึกนะ ... เขาก็เริ่มขุดอีกค่ะ เอาเรื่องเก่าๆขึ้นมาพูดว่า ทีตอนทะเลาะกัน ครั้งนั้นล่ะ เรายังทำให้เขาเสียความรุ้สึกเลย ... ละก็ขุดอีกๆๆๆ เอามาว่าเรา บลาๆๆๆๆ ซึ่งตอนนั้นเราไปไม่ถูกเลยนะ(ปกติเขาก็เป็นคนชอบขุดเรื่องเก่ามาพูดอยุ่แล้วนะ ตอนที่ทะเลาะกัน แต่ครั้งนี้รุนแรงเกินไป) ว่าเราจนเรายอมอะ เราเหนื่อยที่จะพูดแล้ว ... เลยบอกเขาไปว่า ตกลงนี่ ไม่พอใจเรื่องอะไร ? เรื่องตั้งแต่ครั้งโน้นนนนนนน ๆๆ หรือเรื่องวันนี้ เอาซักเรื่อง .... ไหนบอกว่าเคลียร์แล้วจบแล้วมาเริ่มกันใหม่แล้ว ทำไมยังขุดเอามาพูดอีก ... เขาก็ตอบมาว่า ก้ทำไมอะ เป้นคนจำอะ ใครทำไรไว้ให้ก็จะจำ แต่ถามว่ายังโกรธมั้ย ไม่โกรธแล้ว..แต่จำ เขาผิดเหรอที่เป็นคนแบบนี้ ..... เราอึ้งอีกละ พูดไม่ออก ไม่เข้าใจอะ ทีตอนเขาทำเราเสียความรู้สึกมาตั้งกี่ครั้งแล้ว เรายังไม่เก็บมาคิดเลยอะ สำหรับเรา จบคือ จบ ขอโทษแล้ว เคลียร์แล้วคือ จบ ปรับความเข้าใจกันใหม่ แล้วนี่ .... อะไร ??? เออ เราเลย บอกเขาไปว่างั้นห่างกันซักพักมั้ย ? เผื่ออะไรจะดีขึ้น ให้เขาไปทบทวนตัวเองว่า เขาเป็นอะไร ? ตอนนี้เขาต้องการอะไรจากเรา? .... ซึ่งเขาไม่ยอมค่ะ ไม่ยอมห่าง ทำไมต้องห่าง ทำไมไม่คุยกัน (ในใจคือ ก็คุยอยุ่เนี่ย แต่เขาอะไม่ฟังเรา ไม่เข้าใจเราเลย ) ซักพัก เขาก็นิ่งไปค่ะ เหมือนจะเย็นลงอะ ละก็ขอโทษ เราเองก็ขอโทษเหมือนกันนะ เพราะเราก็ไม่รู้ว่า เราไปพูดอะไรให้เขาไม่พอใจรึเปล่า ..... ก็เคลียร์กันเหมือนเดิมค่ะ เหมือนจะดีขึ้น .... ไม่!!เวลาผ่านไปไม่นานจากที่ทะเลาะกัน เขาก็แสดงออกเหมือนเดิม คือ ขี้หงุดหงิด ถามไรหน่อยก็มีน้ำเสียงหงุดหงิดใส่นิดนึ่ง ... ละก็เลี่ยงการจะมีอะไรกัน ... ไอ่เราก็เก็บมานานค่ะ เลยถามออกไปตรงๆเลยว่า เป็นอะไร ?? ทำไมเดี่ยวนี้ถามอะไรแล้วชอบหงุดหงิดใส่ ละที่แสดงออกมาให้เห็นชัดเลยอะ ว่าไม่อยากมีอะไรกันแล้ว คือเรารู้สึกไปเอง รึเปล่า ...เขาก็บอกตรงๆค่ะว่า เขาไม่อยากมีอะไรกับเราแล้วจริงๆ ไม่ต้องการจะมีอะไรด้วยเลย เพราะครั้งนั้น ที่เราถามเขาตอนมีอะไรกัน ว่าคิดอะไรอยู่อะ ... ครั้งนั้นแหละ เขาบอก เขาฝั่งใจกับคำพูดเรา...ตกลงนี่คือ ที่เราอธิบายไปครั้งนั้นนี่ ไม่ได้ฟังเราเลยใช่มั้ย ?......แล้วเราก็ถามว่ายังรักเราอยู่มั้ย?เรายังใช่สำหรับเขาอยู่รึเปล่า .... เขาก็ตอบกลับมาค่ะว่า ขอเวลาไปทบทวนตัวเองก่อนนะ ...ซึ่งแค่นี้เราก็รู้คำตอบละค่ะว่า คืออะไร ...เขาบอกพรุ่งนี้เขาเลิกงานแล้วค่อยคุยกัน ... เราก็ตกลงตามนั้นค่ะ เช้ามาเราก็ไปทำงานปกติ พอถึงเวลาเลิกงานแล้ว เราก็โทรคุยกับเขาค่ะ ... ว่าตกลง คำตอบว่าไง(เราก็ร้อนใจไงเลยรีบถาม) เขาก็บอกว่าอย่ามาคาดคั้นกับเขา เขาขอเวลาทบทวนตัวเองก่อน เราเลยบอกว่างั้นขอมาเจอเราหน่อยได้มั้ย? ตอนแรกเขาไม่ยอมมาค่ะ บอกว่ายังไม่อยากเจอ แต่พอเราพูดว่า ถ้ามันจะเกิดอะไรขึ้น ... ถ้าเราต้องได้เลิกกันวันนี้ ก็คิดซะว่า วันนี้เป็นวันสุดท้าย ที่เราจะได้เจอกัน...เขาถึงยอมมาค่ะ ..เขามาหาเราที่โรงแรม เพราะเราพักที่นั่น...ตามคาดเลย มาบอกเลิกจริงๆด้วย เขาบอกว่า เราทำให้เขาเสียความรู้สึกมามากค่ะ เขาเลยกลับไปรุ้สึกเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว.....เราร้องไห้หนักมากค่ะ เราถามว่าเราผิดตรงไหน เราไม่ดีตรงไหน เขาก็บอกว่า ไม่ใช่ไม่ดี แต่เขาจำ .... เป็นคนจำฝั่งใจ เราเลยขอโทษเขา ถามว่าอยากให้เราปรับอะไรตรงไหนอีก เขาก็บอกว่าไม่ต้องปรับแล้ว(คือก่อนหน้านี้อะ เราปรับกันมาเยอะมาก จนเราเองก็บอกเขาว่า ถ้าเราผิด หรือไม่ชอบตรงไหนให้บอกเราเลยนะ เราจะได้ไม่ทำ แต่ถ้าจะให้เราปรับเรื่องอะไรอีก ก็บอกได้ แต่ถ้ามากเกินไป เรากลัวว่ามันอาจไม่ใช่ตัวเราแล้ว) ซึ่งเขาก็คงคิดว่า เราไม่อยากปรับอะไรเพื่อเขาแล้วล่ะมั้ง...ซึ่งเราก็ผิดแหละที่พูดแบบนั้นเราก็ขอโทษเขาไป (ทำได้ดีที่สุดแค่นี้จริงๆ) สรุปคือยังไงเขาก้จะไปอะ เราก็พูด ก้อธิบายทุกอย่างให้เขาฟังเเล้ว แต่ไม่มีผลอะไร เราเลยปล่อยเขาไปค่ะ ..... บอกเลิกเสร็จ เขาก็ไปเลย ไม่ติดต่อมา ไม่อะไรมาทั้งสิ้น แรกๆเรารู้สึกชาๆค่ะ คิดอะไรไม่ออก พอผ่านไปซักอาทิตย์เริ่มทรมาน โทรหาเขา ขอให้เขาคิดใหม่ ถามใจตัวเองดีๆ อีกครั้ง เขาก็ยืนยันคำเดิมค่ะ แต่เขาก็พูดกับเราดีนะ ... หลังจากนั้น ผ่านมาอีก4-5วันเราโทรไปอีกค่ะ เขาคุยกับเราดีมากค่ะ ละก็บอกว่า ให้ได้แค่พี่ชายจริงๆ ตอนนี้เขาคิดกับเราได้แค่น้องสาว...เขาบอกยังคิดถึงเราอยุ่นะ แต่มีให้ได้แค่ความรู้สึกดีๆเท่านั้น ถ้ามีอะไรให้เขาช่วยเหลือ โทรมาได้ เขารับสายได้ตลอด แต่ถ้าเป็นเรื่องให้กลับไปคบกัน มันไม่ได้จริงๆ...เรานี่เหมือนตายอยู่ตรงนั้นเลยค่ะ ...อะไร ??ทำไมเขาตัดเราได้ง่ายขนาดนั้น...แถม ยังบอกเราอีกว่า ตัดใจจากพี่ให้ได้นะ ละก็เข้มแข็งได้แล้ว...เรานี่เหมือนตายไปแล้วจริงๆค่ะ ไม่ไหว เลยบอกเขาว่า ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะโทรไปหาเขาแล้ว ....จากนี้เราต้องตัดใจจริงๆ (แต่เอาจริงๆนะทำใจไม่ได้อะ) พอวางสายไปคือ เหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่างอะ คือตั้งแต่เลิกกัน เราฝันถึงเขาทุกคืน ละก็สะดุ้งตื่นมาเพราะร้องไห้ โถ....นึกว่าจะมีแค่ในหนังนะอาการแบบนี้ มาเจอเข้าจริงๆกับตัวเองนี่ บอกเลย ทรมานมาก กว่าจะหลับได้ก็ว่ายากแล้ว นี่ยังฝันร้ายละตื่น ตี 4ตี5 อีก .... ตอนนี้เราแย่มากค่ะ ถามว่าทำงานได้มั้ย ทำได้ค่ะ ตื่นมา ไปคุยงานกับลุกค้า คือยังใช้ชีวิตเหมือนเดิม แต่ไม่ปกติอะ ตอนทำงานก็สมาธิอยุ่กับงานค่ะ แต่พอเลิกงานเท่านั้นแหละ ทำอะไรไม่ถุก คิดอะไรไม่ออกเลย คิดถึงเขามาก แต่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ร้องไห้ โทรคุยกับแม่ คือ พยายามจะไม่ร้องไห้เลย เพราะไม่อยากให้ท่านเป็นห่วง ตอนนี้ความรุ้สึกดิ่งลงเหวมากค่ะ ยังดีที่แยกเรื่องงานกับเรื่องนี้ออก ไม่งั้นชีวิตดิ่งลงกว่าเดิมแน่ๆ ตอนนี้ยังรอเขาค่ะ...ก็ไม่รู้จะรอทำไมนะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่ก็บอกตัวเองค่ะว่า เขาไม่ได้รักเราแล้ว เราต้องตัดใจให้ได้ เพียงแต่ตอนนี้ มันยังทำไม่ได้แค่นั้นเองค่ะ
........เราอยากจะถาม เพื่อนๆพี่ๆ ค่ะว่า เราทำอะไรผิดมากมั้ยคะ? ถึงต้องเลิกกันแบบนี้ ? ถ้าเราผิด ก็ว่าเราได้เลยนะคะ จะด่าจะแนะนำอะไรก็ได้ค่ะ เราพร้อมรับฟังความเห็นจากทุกคนค่ะ แล้วเราต้องทำยังไงต่อดีคะ ?? ดูเป็นคำถามที่โง่มาก แต่ตอนนี้คิดอะไรไม่ออกจริงๆค่ะ
....พิมมาซะยาว...ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและมาให้ข้อคิดนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ
แล้วคนอื่นล่ะค่ะ โดนบอกเลิกด้วยสาเหตุอะไรกันบ้าง?? มาแชร์กันได้นะคะ