นานๆปีขอตั้งกระทู้นะคะ ส้มไงจะใครล่ะ

ครั้งสุดท้ายที่ตั้งกระทู้ก็เมื่อปี2557 โดยคิดว่าไม่อยากจะตั้งอะไรอีก แวะอ่าน แวะเม้นท์ แปะเพลง ให้อีโมเพื่อนๆก็พอแล้ว
วันนี้ก็โดนแซะอีก ไม่ใช่ครั้งแรก โดนเรื่อยๆ เรื่องมโน จากเรื่องแค่สิว พล่ามจนเป็นฝี ตลกดีนะคะ
ที่ไม่ตอบโต้ไม่ใช่อะไร คือไม่สนใจ เพราะปกติส้มแคร์เพื่อนเท่านั้น แต่วันนี้ช่วงท้ายๆส้มจะอธิบายให้เพื่อนๆอ่านค่ะ
ว่าที่มาเรื่องนั้นมันเป็นอย่างไร

อ่อ ไหนๆส้มมาแล้วเลยอยากเล่านิทานที่เป็นเรื่องจริงให้ฟังสักเรื่องนะคะ เป็นนิทานเชิงคำถามค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่าเย็นวันหนึ่งส้มก็กำลังจะออกไปปั่นจักรยานออกกำลังเป็นประจำ
ขณะเดินเพลินๆคิดว่าเมื่อไรจะมีตังค์ซื้อจักรยานเบียงชี่อย่างที่ฝันได้สักทีหนอ
ส้มก็ต้องสะดุ้งเพราะเสียงเห่าของสุนัขบ้านนึง
ส้มจำได้ว่าพึ่งย้ายมาไม่กี่วัน

ทีนี้ก็มาถึงปัญหาที่ส้มจะถามเพื่อนๆว่า ถ้าเพื่อนๆเจอแบบส้มจะทำอย่างไร
โดยส้มมีคำตอบดังนี้
1.ถ้าเพื่อนๆเลือดร้อน คงจะหันไปตวาดด่าเจ้าสุนัขตัวนั้น ม่ายก็เอาหินปาเลย

2.ถ้าเพื่อนๆโลกสวย ก็คงเดินเข้าไปใกล้ๆพร้อมโปรยยิ้มและพูดว่า"น้องหมาจ้ะ นี่พี่ส้มนะ อยู่บ้านถัดไปเอง
  แหมซอยเดียวกันเป็นเพื่อนกันนะ

แต่สำหรับส้ม ส้มไม่เลือกทั้ง2ข้อ เพราะส้มไม่เลือดร้อน แต่ก็ไม่โลกสวย ส้มเลือกข้อ3.ค่ะ
3. เดินจากไปเงียบๆ ไม่สนใจอะไร ก็สุนัขอ่ะค่ะ สุนัข มันก็ธรรมชาติของเขาเป็นธรรมดา

สุดท้ายส้มอยากฟังความเห็นนะคะ เพื่อนๆคิดอย่างไร